Το διεθνές δίκαιο το επικαλέστηκαν συχνά η κυβέρνηση και κυρίως ο τότε υπουργός ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας. Το έμαθαν καλά το ποίημα από τη δασκάλα τους την Ούρσουλα τον Μπλίνκεν και άλλους πολλούς.
Το υπηρετούμε πιστά δήλωνε με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, γι’ αυτό στέλνουμε με κοντέινερ και φορτηγά υπέρογκο οπλισμό, που όπως ομολόγησε σε συνέντευξη του στις ΗΠΑ ο πρωθυπουργός άφησε στη χώρα μας αμυντικά κενά.
Σήμερα οι βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται κατά κόρο για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Αεροπλάνα και πλοία καταφθάνουν συνεχώς στην Σούδα. Εάν μεταφέρουν οπλισμό στο Ισραήλ ή μάχονται ενεργά εκεί μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν.
Την Ελληνική κυβέρνηση πιστεύω ούτε καν την ενημερώνουν για τις κινήσεις τους.
Το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως μπαίνουνε στο στόχαστρο φίλιων μέχρι προ τίνος χωρών, αλλά και σε κίνδυνο για τρομοκρατικές επιθέσεις.
Ποιος σκοτίζεται γι’ αυτά; Άλλοι θα την πληρώσουν.
Το Ελληνικό δίκαιο όπως και το διεθνές απαγορεύουν τη χρήση των βάσεων για επιθέσεις εναντίον χωρών, εκτός και αν υπάρχει έγκριση του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ για αμερικανικές επιθέσεις σε αυτές.
Ο κ. Δένδιας είχε πει πως η Ελλάδα τηρεί την ‘’αμυντική’’ συμφωνία που υπέγραψε με την Αμερική.
Μπάτε σκύλοι και αλέστε δηλαδή.
Κατά παράδοξο τρόπο το ανάστημα του όρθωσε μόνο ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος και απαγόρευσε τη χρήση των βάσεων στις ΗΠΑ για τον πόλεμο των έξη ημερών χαρακτηρίζοντας τις αραβικές χώρες φίλιες με την Ελλάδα.
Θεωρούσε πως ηγείται χώρας και όχι προτεκτοράτου.
Σήμερα για την Ελλάδα η εξωτερική πολιτική είναι καταστροφική.
