Πενήντα μία (51) άδειες για αιολικά και περισσότερες από τριακόσιες (300) ανεμογεννήτριες των 180 μ ύψος είναι έτοιμες να εγκατασταθούν στα Άγραφα, με την αρχή να γίνεται ήδη από τον Τύμπανο, ενώ ακολουθούν άμεσα, με άδεια εγκατάστασης, το Ζυγουρολίβαδο (Καζάρμα-Πυροφυλάκιο) με 9 Α/Γ πάνω από τη Λίμνη Πλαστήρα και η Καραβούλα, στην Αργιθέα. Εβδομήντα τρία (73), επίσης, μικρά υδροηλεκτρικά είναι έτοιμα να δεσμεύσουν και να οδηγήσουν στο σωλήνα τα νερά των ορεινών μας ρεμάτων και ποταμών, με την αρχή να γίνεται εδώ από τον ποταμό Κερασιώτη και τώρα με τον Άσπρο.
Όλα τούτα θα βρεθούν, φυσικά, απέναντι στο εξαγγελθέν διά στόματος Πρωθυπουργού αναπτυξιακό πρόγραμμα, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη οι ορεινές περιοχές των Δήμων Αγράφων, Αργιθέας και Λίμνης Πλαστήρα, προδικάζοντας, δυστυχώς, ακόμα και στην περίπτωση που το ίδιο πρόγραμμα λάμβανε σάρκα και οστά, την αποτυχία του.
Και αιτία της αποτυχίας δε θα είναι άλλη από τον αφανισμό του συγκριτικού πλεονεκτήματος της περιοχής, του ανέγγιχτου και μοναδικής, αναγνωρισμένης φυσικής ομορφιάς περιβάλλοντος, παντελώς απροστάτευτου σήμερα θεσμικά, απέναντι στα συμφέροντα των «μεγαλοεπενδυτών» της πράσινης ανάπτυξης, που κατέχουν άδειες για βιομηχανικές εγκαταστάσεις αιολικών σταθμών για το σύνολο σχεδόν των κορυφογραμμών των Αγράφων και μικρών υδροηλεκτρικών για όλα σχεδόν τα ρέματα και ποτάμια της περιοχής. Δε θα είναι άλλη από τις «κουρεμένες» και ισοπεδωμένες κορυφογραμμές μας, που θα κατακλύζονται από δάση ανεμογεννητριών, και από τα στερεμένα ρέματα και ποτάμια μας, εικόνα που θα αποτρέπει παρά θα προσελκύει τους σημερινούς θαυμαστές και επισκέπτες και θα παραγκωνίσει κάθε άλλη μορφή παραγωγικής διαδικασίας και αντίστοιχων προοπτικών ανάπτυξης.
Τα υπερκέρδη όσων επιβουλεύονται σήμερα τα βουνά μας είναι πολλά και λόγω της ενεργειακής κρίσης η περιοχή μας φαντάζει γι αυτούς πραγματικό Ελντοράντο. Και για να αντιληφθούμε τα οικονομικά μεγέθη και τα περιθώρια κέρδους των «μεγαλοεπενδυτών», αρκεί στα 90 εκατομμύρια του αναπτυξιακού προγράμματος, που εξαγγέλθηκε και για τις ανάγκες αλλά και και προοπτικές των παραπάνω τριών ορεινών δήμων, να αντιτάξουμε τα 120 εκατομμύρια που θα στοίχιζε η κατασκευή ενός και μόνο από τα σχεδιαζόμενα αιολικά στα Άγραφα και συγκεκριμένα αυτού στις θέσεις «Μιχός» – «Βοϊδολίβαδο» – «Απέλινα», που καταφέραμε και ματαιώσαμε, τα «αφεντικά» του οποίου υπολόγιζαν σε απόσβεση μέσα σε τρία 3 χρόνια και, μάλιστα, με τιμές προ κρίσης!
Υποσχέσεις και εξαγγελίες τύπου «…αυτά τα ψηλά, τα απάτητα βουνά πρέπει να προστατευθούν», κατάντησαν επαναλαμβανόμενη κοροϊδία, που δε μπορούμε (και δεν πρέπει) να ανεχθούμε, αφού τα «Απάτητα Βουνά» για την περιοχή των Αγράφων, που δικαιούνται ένταξης σε καθεστώς προστασίας, αντιστοιχούν μόλις 3,54% της συνολικής τους έκτασης. Ανήκουν, μάλιστα, στην τόσο δυσπρόσιτη περιοχή των νοτιοδυτικών Αγράφων, που προστατεύεται ήδη από την ίδια τη φύση της και καμίας κυβερνητικής μέριμνας ή απόφασης για προστασία δε χρήζει και όπου, εκ των πραγμάτων, καμία άδεια αιολικού ή υδροηλεκτρικού σταθμού δεν έχει εκδοθεί, αφού η κατασκευή αντίστοιχων έργων είναι ανέφικτη.
Ως Δίκτυο Αγράφων απαιτούμε την άμεση θεσμική και νομοθετική κατοχύρωση της προστασίας του ανέγγιχτου φυσικού περιβάλλοντος όλης της έκτασης των Αγράφων, συμπεριλαμβανόμενων και των 2.664 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με απαγόρευση διάνοιξης δρόμων και κάθε είδους τεχνικής επέμβασης, μεταβολής ή αλλοίωσης του φυσικού περιβάλλοντος, κ.λ.π.. Μόνο τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι αναπτυξιακά προγράμματα, όπως και το εξαγγελθέν πρόσφατα δια στόματος Πρωθυπουργού, θα έχουν τύχη και θα μπορέσουν πραγματικά να λειτουργήσουν προς όφελος της περιοχής. Κι αυτό είναι που θα έπρεπε και πρέπει να πράξουν άμεσα κυβέρνηση, Πρωθυπουργός αλλά και τοπικοί βουλευτές.
Καλούμε για τον ανωτέρω σκοπό όλους τους φορείς της περιοχής , όπως Δήμους, κοινότητες, επαγγελματικές οργανώσεις, επιμελητήρια, επαγγελματικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, ειδικούς επιστήμονες και πολίτες που αγαπούν τον τόπο τους, να δραστηριοποιηθούν και να διεκδικήσουν άμεσα το αυτονόητο, γιατί σε λίγο καιρό από τώρα θα είναι εντελώς αργά.
Και δηλώνουμε πως, όσο υπάρχει και η τελευταία άδεια ή εκτελείται και η τελευταία εργασία, δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για την ακύρωσή τους. Παραλάβαμε έναν ορεινό παράδεισο από τους προγόνους μας, δε θα αφήσουμε εγκαταλειμμένα νταμάρια στους απογόνους μας.
