Τσικνιπέμπτη σήμερα και αρκετοί ήταν οι Καρδιτσιώτες εκείνοι οι οποίοι το … τσίκνισαν, τηρώντας το έθιμο και ξεφεύγοντας, έστω για λίγο, από την καθημερινότητα και τους ρυθμούς της.
Από το πρωί άρχισαν να ανάβουν οι ψησταριές και από τις 12 περίπου το μεσημέρι και μετά, άρχισαν τα πρώτα ψησίματα.
Σουβλάκια και λουκάνικα, αλλά και πανσέτες και μπριζόλες, είχαν την τιμητική τους.
Με λίγο κρασί στο χέρι, με πολύ καλή διάθεση και μπόλικο κέφι, και όλα αυτά παρά το κρύο, μικρές ή μεγαλύτερες παρέες το τσίκνισαν όπως ακριβώς προστάζει η ημέρα και το έθιμο.
Σε κάθε σημείο της πόλης της Καρδίτσας, στις πλατείες, τη Δημοτική Αγορά και σε διάφορους δρόμους, παντού … ΄΄μύριζε΄΄ Τσικνοπέμπτη.
Αν και ο κόσμος δεν ήταν τόσο πολύς, όπως προηγούμενες χρονιές, το έθιμο τιμήθηκε από αρκετούς Καρδιτσιώτες.
Τα κρεοπωλεία είχαν και αυτά την τιμητική τους, με την κίνηση να ξεκινάει από το πρωί, αν και οι αγορές ήταν πολύ συγκεκριμένες και πολύ περιορισμένες.
Γιατί … Τσικνοπέμπτη;
Το όνομά της προέρχεται από τις λέξεις «τσίκνα», η μυρωδιά δηλαδή του καμένου ψημένου κρέατος και την ημέρα Πέμπτη. Λέγεται, ότι επιλέχτηκε η Πέμπτη ως ημέρα κρεατοφαγίας, καθώς παραδοσιακά οι ημέρες νηστείας των Ελληνορθόδοξων είναι η Τετάρτη και η Παρασκευή.
Παρόλο που η Τσικνοπέμπτη έχει σήμερα χριστιανικό χαρακτήρα, οι ρίζες της φαίνεται να φτάνουν πίσω στις βακχικές γιορτές της αρχαίας Ελλάδας και Ρώμης. Οι γιορτές αυτές περιλάμβαναν φαγοπότι και διασκέδαση, αποτελώντας τελετές που στόχευαν στη διασφάλιση της ευφορίας της γης την άνοιξη.
Στις μέρες μας, η Τσικνοπέμπτη είναι μια αφορμή για γιορτή, χαλάρωση και επανασύνδεση με φίλους και οικογένεια. Παρά τις αλλαγές στον τρόπο ζωής, το κάλεσμα γύρω από τη σχάρα, η μυρωδιά της τσίκνας και η καλή διάθεση παραμένουν αναλλοίωτα. Είναι η ημέρα που ενώνει παράδοση, ιστορία και διασκέδαση με τρόπο μοναδικό.
