48 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, οι εργαζόμενοι εμπνεόμαστε από τον αγώνα της νεολαίας και του λαού ενάντια στη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία, την ηρωική εξέγερση στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1973. Συνεχίζουμε στην ίδια κατεύθυνση, να παλεύουμε απέναντι στους εκμεταλλευτές μας, που -μια με το «μαστίγιο» και μια με το «καρότο»- θέλουν να μας μετατρέψουν σε δούλους του 21ου αιώνα, να μας μπλέξουν βαθύτερα σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για να αυξήσουν τα κέρδη τους.
Ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, εξαιτίας των νέων δεσμεύσεων που ανέλαβε η κυβέρνηση, με τις – μόνο κατ’ όνομα – “αμυντικές”, στην πραγματικότητα άκρως επιθετικές Συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία. Η επέκταση της βάσης της Σούδας, η εγκατάσταση νέων αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε σημείο αναφοράς για τις επιχειρήσεις και ασκήσεις του αμερικανικού στρατού, οι υπέρογκοι εξοπλισμοί για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ συνιστούν αναβάθμιση της συμμετοχής της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην ευρύτερη περιοχήκαι έκαναν την περιοχή μας στόχο για τους ανταγωνιστές τους. Γι’ αυτό ελληνικά στρατεύματα στέλνονται έξω από τα σύνορα. Γι’ αυτό την ώρα που υποχρηματοδοτούν παιδεία και υγεία, συγχωνεύουν σχολεία και νοσοκομεία, δίνουν ένα σκασμό ζεστό χρήμα στο ΝΑΤΟ και στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Η κυβέρνηση μπροστά στο έγκλημα που διαπράττει ενάντια στην δημόσια υγεία, νιώθει την οργή του λαού να μεγαλώνει και να πνίγει την πολιτική της.
Αυτή την πολιτική που έκανε το δημόσιο σύστημα Υγείας ένα χάρτινο πύργο έτοιμο προς κατάρρευση. Γνωρίζουν ότι τα θύματά από τον κορονοϊό έχουν την υπογραφή τους, την υπογραφή του κέρδους για τους λίγους και φτώχεια και θάνατος για τους πολλούς. Δεν πήραν γιατρούς, νοσηλευτές, δεν άνοιξαν εντατικές από συνειδητή επιλογή.
Η κυβέρνηση, δυστυχώς για τον ελληνικό λαό έχει ένα παράδειγμα, τις άλλες καπιταλιστικές χώρες, όπου η τακτική είναι παρόμοια. Όμως γνωρίζει ότι η συνεπής στάση των υγειονομικών και των συνδικάτων, τα ρεαλιστικά αιτήματα που προβάλουν και σώζουν ζωές και όχι κέρδη έχουν αγκαλιαστεί από την πλειοψηφία της κοινωνίας και το επιχείρημα «πεθαίνουν και αλλού, αλλού είναι χειρότερα» δεν περνάει.
Το Πολυτεχνείο θα σας στοιχειώνει, γιατί τα αιτήματά του είναι επίκαιρα και συναντιούνται με τους σύγχρονους αγώνες, γιατί ενώνονται με τις φωνές των υγειονομικών, των εργαζομένων. Γιατί το ψωμί, παιδεία, ελευθερία, αυτά τα τρία ταπεινά και πολύτιμα αγαθά το σάπιο σύστημά σας αδυνατεί να τα εξασφαλίσει. Πόσο μάλλον την υγεία, τη στέγη, την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, τα σύγχρονα δικαιώματα του λαού.
Το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» μεταφράζεται στα σημερινά αιτήματα για τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων, για τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, για να μην εφαρμοστείο νόμος-έκτρωμα Χατζηδάκη που ήρθε να πάρει πίσω και τις τελευταίες κατακτήσεις μας, μετά από τους αντεργατικούς νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Το οχτάωρο, οι πληρωμένες υπερωρίες, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα μας είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Οι φοροαπαλλαγές και τα δισεκατομμύρια στους επενδυτές από το «Ταμείο Ανάκαμψης» πάνε πακέτο με τις απολύσεις και την εργολαβοποίηση των εργατών, το τσάκισμα εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων.
Το Νοέμβρη του 1973 ο λαός βγήκε στο προσκήνιο και σήκωσε το αγωνιστικό του ανάστημα ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών, στα εγχώρια και ξένα στηρίγματα της, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Με όπλο την πείρα των αγώνων του χθες, προετοιμάζουμε τις νέες νικηφόρες αναμετρήσεις με τη δικτατορία του κεφαλαίου! Κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος! Ο λαός με τους αγώνες του και τις θυσίες του, απέδειξε ότι η δύναμη είναι στην οργάνωση, στη συμπόρευση των νέων με το εργατικό κίνημα.
Τετάρτη 17 Νοέμβρη καλούμε στις 18:00 στην Κεντρική Πλατεία σε συμμετοχή στην αντιιμπεριαλιστική πορεία που διοργανώνουν εργατικά σωματεία και άλλοι φορείς .
