-Ξενοφώντα , πάτησες τα εβδομήντα οχτώ, ποιος είναι τώρα της ζωής σου ο σκοπός; -‘Όπως πάντα ιερός , περιμένω το βράδυ για να έρθει για να πιώ. -Πίνεις ακόμα, δεν φοβάσαι; -Τι να φοβηθώ, δεν φοβόμουνα στα νιάτα μου, τώρα θα φοβηθώ;
-Στα νιάτα σου έπινες πολύ;
-Μερικές φορές γινόμουνα εξωγήινος αλλά δεν μετανοώ.
-Πιστεύεις στους εξωγήινους;
-Βεβαίως και γνωρίζω ότι ζούνε ανάμεσα μας εδώ. Όλα τα είδη τα συναντάς στη γη και δεν χρειάζεται να ψάξεις και πολύ. Γήινους, εξωγήινους, τρελούς, αιώνιους, ζωντανούς νεκρούς και ότι φαντασθεί ο νους.
- Γιατί έπινες;
- Πολλοί πίνουν επειδή τους αρέσει, άλλοι τα προβλήματα τους να ξεχνούν, άλλοι επειδή δεν μπορούν να ξεχνούν.
Εγώ έπινα γιατί δεν πίστευα στη ζωή.
-Δηλαδή;
-Το θάνατο είχα κατά νου κάθε στιγμή και αυτό μου μαύριζε την έτσι και αλλιώς σκοτεινή ζωή.
-Και όταν θα σε πειράζει και δεν θα μπορείς να πιείς ;
-Τότε έλα στα κυπαρίσσια να με βρεις. Άκουσα να το λένε πολλοί.
Αυτός άμα σταματήσει το ποτό, δεν έχει ζωή.
- Δεν θεωρείς ότι είναι επικίνδυνο το πολύ ποτό;
- Για τους φυσιολογικούς πολύ επικίνδυνο. Στους τρελούς κάνει καλό.
-Πολλά είπαμε, άντε πάμε για κανένα ποτό.
