Σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστημονική έρευνα, η έξαρση της βίας που ασκούν παιδιά και έφηβα άτομα σχετίζεται άμεσα με το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο αυτά μεγαλώνουν, τον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί, τη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, την ποιότητα της διακυβέρνησης και της δημοκρατίας, την υποτίμηση του σχολείου και της εκπαιδευτικής κοινότητας.
H αυστηροποίηση των ποινών που προκρίθηκε από το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού ως λύση για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας
θεωρούμε ότι αγνοεί τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος και απαξιώνει τον παιδαγωγικό και διδακτικό ρόλο του σχολείου, ενοχοποιώντας και καθιστώντας αβοήθητους γονείς και εκπαιδευτικούς. Επιπλέον, βασίζεται σε ένα αντι-επιστημονικό και τιμωρητικό μοντέλο, το οποίο αντί να μειώσει, αναμένεται να αυξήσει με γεωμετρική πρόοδο τα φαινόμενα της βίας, καθώς δεν περιλαμβάνει κανένα ουσιαστικό μέτρο που θα μπορούσε να αλλάξει το σχολικό κλίμα και να ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας όλων των παιδιών.
Ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι των αυριανών εκπαιδευτικών εκφράζουμε την έντονη διαφωνία μας με τα μέτρα που προτείνονται από το Υπουργείο και υποστηρίζουμε ότι η αξιοποίηση των εργαλείων της παιδαγωγικής επιστήμης και η συνέργεια πολιτείας, επιστημονικής κοινότητας, οικογένειας και σχολείου σε συνδυασμό με πολιτικές άρσης των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι η μόνη λύση για την αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας.
