Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος, το Σάββατο 27 Ιουλίου 2024, ανήμερα της εορτής του Αγίου Παντελεήμονος, χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Τ.Κ. Λουτρού.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
“Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα που διαβάσαμε αδελφοί μου, είναι από τη δευτέρα προς Τιμόθεον επιστολή του Αποστόλου Παύλου και μάλιστα ο Απόστολος Παύλος ευρίσκεται φυλακισμένος στη Ρώμη, λίγο πριν θανατωθεί, λίγο πριν οδηγηθεί στο μαρτύριο και στην κοπή της κεφαλής του. Και γράφει λοιπόν στον Απόστολο Τιμόθεο, τον αγαπητό του μαθητή, επίσκοπο της Εφέσου, αυτές την 2η προς Τιμόθεον επιστολή του και του αναφέρει λοιπόν, πολλά και ωραία και σπουδαία πράγματα. Αλλά και το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα έχει πολλές βαθιές έννοιες και σκέψεις, τις οποίες δεν θα τις προσεγγίσουμε όλες, για να μη σας κουράσω. Θα μείνουμε σε δύο προστακτικές. «Μνημόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν. Σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ». Αυτές ήταν, σε κεντρικό σημείο, οι προτροπές του Αποστόλου Παύλου στον μαθητή του, τον Απόστολο Τιμόθεο. Να μνημονεύει το όνομα του Ιησού Χριστού στη ζωή του και να κακοπαθεί γι’ αυτό το όνομα του Ιησού Χριστού. Και από τότε, αδελφοί, μέχρι σήμερα και μέχρι των εσχάτων χρόνων, ο κάθε ορθόδοξος Χριστιανός στη ζωή του αυτό καλείται να μνημονεύει το όνομα του Ιησού Χριστού.
Και να θυμηθούμε τι λέγει ο άγιος Γρηγόριος, ο μεγάλος αυτός Πατήρ και διδάσκαλος της Εκκλησίας, ο Θεολόγος. Μνημονευτέων του Θεού ή αναπνευστέων. Καλύτερα είναι να μνημονεύεις στο όνομα του Θεού στη ζωή σου, παρά να αναπνέεις. Γιατί; Γιατί το όνομα του Θεού μας δίνει ζωή. Μας δίνει όχι μόνον ζωή, αλλά αυτό το οποίον κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και «περισσόν ζωής», κάτι περισσότερο από ζωή, την αιωνιότητα δηλαδή του Θεού. Την οποίαν ο άνθρωπος όμως την προσλαμβάνει όταν κακοπαθεί για το όνομα του Ιησού Χριστού. Δηλαδή μνημονεύει το όνομα του Θεού και αυτήν την μνημόνευση του ονόματος του Θεού την μεταδίδει και στους άλλους, προσπαθώντας να δράσει ιεραποστολικώς στη ζωή των άλλων, προσπαθώντας να κηρύττει το όνομα του Θεού στους άλλους, προσπαθώντας να ομολογεί κυρίως και πρωτίστως με τη ζωή του το όνομα του Θεού.
Αυτό είναι το σπουδαιότερο, το οποίο καλούμαστε εμείς οι Χριστιανοί να κάνουμε σε κάθε στιγμή και σε κάθε ώρα της ζωής μας. Και ο Άγιος Παντελεήμων, ο ιατρός και Ανάργυρος και ιαματικός, όλοι μας γνωρίζουμε λίγο πολύ, ότι αυτό αγωνίστηκε και έκανε στη ζωή του, με όλο το είναι του και με όλη την ψυχή του. Και προσέδωσε ό, τι καλύτερο είχε. Τη νιότη του, την ιατρική του επιστήμη, τη ζωή του ολόκληρη στον Κύριο της δόξης, στους άλλους και στον Κύριο της δόξης. Και γι’ αυτό επέτυχε αυτής της αιωνίου ζωή, όπου όποιος μνημονεύει το όνομα του Θεού μνημονεύεται και αυτός στη συνέχεια, μένει δηλαδή διηνεκής στη ζωή του.
Ξέρουμε όλοι μας, λίγο πολύ τις δυσκολίες που έχουμε στη ζωή μας και στην καθημερινότητά μας, που μας συνθλίβουν, μας βασανίζουν, μας δημιουργούν προβλήματα και πολλές φορές κάποιες άλλες καταστάσεις οι οποίες είναι χαρούμενες υποτίθεται, αλλά χωρίς βάθος και χωρίς επίπεδο χαράς στη ζωή μας.
Αυτά λοιπόν, θα πρέπει όλοι μας, όλοι μας ανεξαιρέτως, να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε στη ζωή μας σωστά, σύμφωνα με την προτροπή του Αποστόλου Παύλου. Γιατί όταν μνημονεύουμε το όνομα του Θεού στη ζωή μας πραγματικά και αγωνιζόμαστε γι’ αυτό, όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα και αλλοιώνονται με την παρουσία του Θεού, μετατρέπονται, αλλάζουν και καλυτερεύουν και γίνονται πιο ευπρεπή στη ζωή μας.
Και όταν αυτό το επιτύχουμε, εύκολα, όπως οι μάρτυρες της πίστεως, μπορούμε να κακοπαθούμε και να μαρτυρούμε για το όνομα του Ιησού Χριστού στη ζωή μας, με πολλούς και διαφόρους τρόπους. Το εύχομαι, όλοι μας μέσα στην Αγία μας Εκκλησία και μέσα στη ζωή μας, να αγωνιζόμαστε αδελφοί, αυτό να το επιτύχουμε, να ομοιάσουμε στους μάρτυρες της πίστεώς μας, όπως και στον Άγιο Παντελεήμονα και να ενωνόμαστε με τον Ιησού Χριστό, τον Κύριο της Δόξης”.
