Για τα 25 χρόνια πορείας του συγκροτήματός τους, το πώς ξεκίνησαν όλα, το παρόν και τα επόμενα σχέδιά τους μίλησε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 ο Γιώργος Παντελιάς, ο ένας εκ των δύο αδελφών που απαρτίζουν τα Κίτρινα Ποδήλατα (ο άλλος είναι ο Αλέξανδρος).
Με αφορμή την πρόσφατη εμφάνισή τους στην Καρδίτσα, τα Κίτρινα Ποδήλατα ήταν καλεσμένα στην εκπομπή «Πρωινή Ατζέντα» (καθημερινά 09:00-10:00π.μ.) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη, σε μια συνέντευξη γενάτη νοήματα και μηνύματα.
Αναλυτικά, η συνέντευξη του Γιώργου Παντελιά στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:
Ερώτηση: Ευχαριστούμε πολύ είστε κοντά μας. Αισίως, φέτος, τα Κίτρινα Ποδήλατα συμπληρώνουν 25 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας, με σπουδαία τραγούδια και σημαντικές συνεργασίες. Και, μάλιστα, στις 30 Ιουνίου θα γιορτάσετε το γεγονός αυτό στο Θέατρο Βράχων, με αγαπημένους σας φίλους.
Απάντηση: Ευχαριστούμε πολύ για την εισαγωγή με το «Μη μ ΄ αγγίζεις΄΄ γιατί είναι ένα τραγούδι που μας έβαλε σε αυτό το ωραίο ταξίδι πριν από 25 χρόνια.
Φέτος γιορτάζουμε τα 25 μας χρόνια. Ξεκινήσαμε το 2000 και είμαστε σε μια διαδικασία εορτασμών της προσπάθειάς μας.
Ερώτηση: Τι γεύση σας έχει αφήσει όλο αυτό το μέχρι τώρα ταξίδι στον κόσμο της μουσικής; Τα τότε παιδιά τω Ωδείων, οι τότε έφηβοι, που τους άρεσε να εκφράζονται μέσα από το γράψιμο και τη μουσική, το περίμεναν όλο αυτό το ταξίδι;
Απάντηση: Ήταν ένα ταξίδι το οποίο, καταρχάς, το πιο σημαντικό από όλα, είναι ότι το κάναμε με τους δικούς μας ΄΄νόμους΄΄, με τη δική μας αισθητική και με τη δική μας φιλοσοφία.
Προσπαθήσαμε να διευρύνουμε τις γνώσεις μας, προσπαθήσαμε να δουλέψουμε πάρα πολύ και με συνέπεια.
Όταν διαλέγεις έναν τέτοιο δρόμο, τα πράγματα δεν είναι πάντα στρωμένα με ροδοπέταλα, όμως έχεις και το κουράγιο και την αντοχή να συνεχίσεις και να παλέψεις γι ΄ αυτό που σου αρέσει.
Τα 25 χρόνια είναι ίσως μια πρώτη εκτίμηση της κατάστασης, όταν φθάνεις σε ένα μαξιλαράκι ικανό, που ο χρόνος δείχνει ότι μάλλον κάτι θα έκανες καλά, συνεχίζουμε με την ίδια λογική και χωρίς να αναλωθήκαμε ποτέ στα σημεία των καιρών.
Δεν πήγαμε ποτέ με τη μόδα, δεν πήγαμε ποτέ όλα αυτά τα φαινόμενα που προσπαθούν να υπηρετήσουν(;) ή προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τη μουσική για πιο ματαιόδοξους λόγους.
Εμείς μείναμε λίγο μακριά από αυτό και φαίνεται ότι ο χρόνος μας επιβραβεύει.
Όλα από το χρόνο εξαρτώνται.
Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι, και συνεχίζει να είναι δύσκολο, αλλά είναι και πάρα πολύ όμορφο γιατί γίνεται με έναν τρόπο που τον θέλουμε εγώ και ο αδελφός μου.
Ερώτηση: Και επειδή είπαμε για ΄΄ταξίδι΄΄ πριν, με τη σκέψη ότι αν η δισκογραφία, τότε που ξεκινούσατε, ήταν ένα ΄΄ταξίδι΄΄ που θα θέλατε να το απολαύσετε με ένα όχημα που θα το οδηγούσατε εσείς, με τις δικές σας δυνάμεις, προέκυψε το Ποδήλατο. Και δίπλα του μπήκε και το ζωηρότερο, το φωτεινότερο όλων από τα χρώματα, το Κίτρινο. Κάπως έτσι προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος;
Απάντηση: Χαίρομαι γιατί το έχετε ψάξει και είναι η πρώτη φορά μετά από δεν ξέρω και εγώ πόσο αριθμό συνεντεύξεων όλα αυτά τα χρόνια που μας βγάζετε από τη δύσκολη θέση να ξαναεξηγήσουμε το όνομά μας. Κάνω πλάκα.
Το όχημα αυτό ήταν η επιλογή γιατί βασίζεται στις δυνάμεις του.
Πρέπει να κάνεις εσύ το πετάλι, να ανέβεις τις ανηφόρες-δυσκολίες και να μην του χρωστάς ό,τι και να καταφέρεις, από το ελάχιστο μέχρι αυτό που πιστεύεις ότι έκανες, να το οφείλεις στις δυνάμεις σου, στο πετάλι που έκανες.
Όσο για το χρώμα, έχεις δίκιο, είμαστε άνθρωποι με πολύ θετική σκέψη, με μια ζωηρή σκέψη για το αύριο και αυτό προσπαθούμε να μεταδώσουμε.
Μας ταιριάζει αυτό το χρώμα.
Ερώτηση: Όταν, έπειτα από μια πορεία και εμπειρία 15 χρόνων, κατακτήσατε μια ταυτότητα, νιώσατε ότι θέλετε να κάνετε μια τριλογία μέσα από την οποία να ξανασυστηθείτε με τρεις τρόπους. Το acoustic project, το orchestra project και το electro project. Μιλήστε μας γι ΄ αυτό το εγχείρημα.
Απάντηση: Εμείς γενικότερα είμαστε λάτρεις του πειραματισμού.
Μας αρέσει πάρα πολύ να μην επαναπαυόμαστε και να δοκιμάζουμε πράγματα.
Νιώσαμε ότι, μετά από 15 χρόνιας εμπειρίας, είχαμε φθάσει σε ένα επόμενο επίπεδο, και παικτικό αν θέλεις, στις κιθάρες μας, στις σπουδές μας, τραγουδιστικά, που θα μπορούσαμε να ξανασυστηθούμε.
Είναι κάτι το οποίο δεν είναι πολύ εύκολο γιατί όταν κάνεις μια μεγάλη προσπάθεια να κατακτήσεις έναν ήχο, μια ταυτότητα, και δημιουργείς ένα κοινό το οποίο περιμένει από σένα αυτό, είναι λίγο ρίσκο να απομακρυνθείς αρκετά.
Εμείς το κάναμε χωρίς να μας νοιάζει πολύ για δυο λόγους.
Ο πρώτος είναι αυτός που μόλις περιέγραψα, καλλιτεχνικός καθαρά, και ο δεύτερος ήταν ότι και τα τρία αυτά εγχειρήματα, και το acoustic project και το orchestra project, που κάναμε με μια τεράστια ορχήστρα της σύγχρονης μουσικής της ΕΡΤ, αλλά και το electro projectπου μας πήρε τρία χρόνια ολόκληρα να μελετήσουμε την τεχνογνωσία για να το κάνουμε, ήταν γιατί έγιναν μέσα σε χρόνια δύσκολα, σε χρόνια μετά κρίσης, λίγο πριν τον covid.
Ήταν χρόνια όπου οι νέοι άνθρωποι, κυρίως, έβρισκαν δικαιολογίες στ ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω, γιατί με πάει πίσω αυτό, με πάει πίσω εκείνο, και θέλαμε να δείξουμε, λοιπόν, στους ανθρώπους που δημιουργούν ότι θα πρέπει να αφήσω πίσω όσα συμβαίνουν και αν θέλουμε πραγματικά να προσφέρουμε, να προσπαθήσουμε να προσφέρουμε ασκητικά.
Θέλαμε, δηλαδή, στο βάθος του χρόνου, ότι εκείνα τα χρόνια τα δύσκολα, όταν μας ρώτησαν ΄΄Τι κάνατε τότε;΄΄, να έχουμε να δείξουμε πράγματα τα οποία χρειάζονται να αφιερώσεις χρόνο και μεγάλη ενέργεια και μέρος της ζωής σου.
Αυτός είναι, λοιπόν, ο λόγος, μαζί με τον καθαρά καλλιτεχνικό, που ολοκληρώσαμε την τριλογία αυτή, κάτι το οποίο είχε και παλιά τραγούδια τα οποία τα παρουσιάσαμε με εντελώς διαφορετικούς τρόπους.
Ερώτηση: Σήμερα, σε αυτή τη συγκυρία, σε αυτή την εποχή, τι είναι για εσάς ροκ;
Απάντηση: Νομίζω ότι όσο περνάει ο καιρός, ξεκαθαρίζει η κατάσταση.
Πραγματικά, εδώ και πολλά χρόνια, για εμάς ροκ είναι να μπορέσεις σε αυτό που θέλουν να σου επιβάλουν, σε αυτό που θέλουν να επιβάλουν σαν ψυχολογία, σαν αίσθηση για την αυριανή μέρα, και που δεν είναι το πιο ευοίωνο, βλέπετε όλοι θέλουν να είναι γύρω άνθρωποι σκυθρωποί, με αγωνία, με αμηχανία, να παλεύουν για μια μέρα επόμενη, να μετράνε τα χρήματα στο τέλος του μήνα και να μην υπάρχουν, να ματαιώνουν τα σχέδιά τους, παιδιά να φεύγουν στο εξωτερικό, να μην μπορούν να δημιουργήσουν εδώ αυτό που θέλουν.
Άρα, αν θέλουν να ρίξουν στον κόσμο μια καταχνιά, εμείς απαντάμε με χαμόγελο.
Δηλαδή, το να μπορείς να είσαι ήρεμος εσωτερικά, να χαμογελάς και να μπορείς να μοιραστείς με τους αγαπημένους σου όμορφες στιγμές, θεωρώντας όμως ότι είσαι ένας άνθρωπος που ξυπνώντας την ημέρα, μπορείς να πας τον κόσμο παρακάτω, με τις όποιες μικρές δυνάμεις στον μικρόκοσμό σου, τότε νομίζω ότι αυτό είναι η πιο ροκ αντίσταση που μπορούμε να κάνουμε στις μέρες μας.
Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος που από το πουθενά, τα τελευταία χρόνια, με τα όσα έχουν γίνει στον κόσμο, το «Να σε δω να γελάς» έφθασε να είναι κορυφαίο τραγούδι μας, χωρίς να είναι από τα πολυπαιγμένα στο ραδιόφωνο, οπότε αυτό κάτι σημαίνει.
Και κόσμος, στις συναυλίες μας, θέλει να το τραγουδήσει με άλλη ένταση και με άλλη ψυχή από άλλες εποχές.
Ερώτηση: Σε όλη αυτή την πορεία, υπάρχουν και πιο κοινωνικά σας κομμάτια, όπως το «Τι είναι κράτος» και το «Πατρίδα αναποφάσιστη». Πάντα δίνετε το στίγμα σας, πάντα είστε παρόντες σε όσα συμβαίνουν. Πως βλέπετε την Ελλάδα του σήμερα;
Απάντηση: Σε αυτό το σημείο προσπαθούμε να μην είμαστε περιγραφικοί, προσπαθούμε να δούμε λιγάκι την επόμενη μέρα.
Δηλαδή, θυμάμαι ότι όταν γράψαμε το «Θα πάρω φόρα» το 2008, εταιρεία μας, μας είχε δώσει πίσω το δίσκο γιατί δεν καταλάβαινε για ποιον λόγο φωνάζαμε.
Η Ελλάδα ήταν σε μια ευμάρεια, σε ένα απίστευτο ζενίθ.
Προσπαθούμε να συντροφεύσουμε την ψυχολογία τη δική μας και όσων μας κάνουν την τιμή να μας ακούνε, σε μια επόμενη μέρα.
Η κατάσταση είναι τέτοια που τη γνωρίζουμε όλοι.
Απλά, προσπαθώ, και εγώ και ο αδελφός μου, να δώσουμε, με φως πάντα, μια επόμενη μέρα.
Όλα αυτά τα τραγούδια μπορεί να είναι κατά βάση καταγγελτικά ή να δείχνουν πίσω από την κουρτίνα, και ο κόσμος κάθεται σε έναν καναπέ και καταπίνει ό,τι του δίνουν, έρχεται, όμως, κάτι τραγικό και ξυπνάς απότομα.
Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε αλλά πάντοτε με φως.
Το στίγμα για την επόμενη μέρα θα δώσουν τα καινούργια τραγούδια μας και το άλμπουμ που ετοιμάζουμε και που πολύ σύντομα θα βγει.
Εκεί προσπαθούμε να δούμε τη θέση τη δική μας και των φίλων μας σε μια πιο δυνατή μέρα, με πίστη στο αύριο.
Όλο αυτό το καταγγελτικό και αυτό που δείχνουμε πίσω από την κουρτίνα, πάντοτε εμπεριέχει μέσα, αν προσέξετε τους στίχους, και τις δικές μας ευθύνες.
