Η πολιτική της κυβέρνησης και των τραπεζιτών να στηρίξουν με ευνοϊκούς όρους και επιτόκια επιχειρήσεις προκειμένου να «πάρει ανάσες» η ελληνική οικονομία, πηγάζει από την διαχρονική στήριξη του τραπεζικού συστήματος προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, η κερδοφορία και στήριξη συνολικά του μεγάλου κεφαλαίου. Ιδιαίτερα σήμερα με τα δισεκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, έχουν τεθεί πολύ συγκεκριμένες και ασφυκτικές προϋποθέσεις στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα για να είναι «κατάλληλο» να ενισχυθεί με ζεστό κρατικό χρήμα. Μια από αυτές είναι η μετάβαση στην ψηφιοποίηση των τραπεζικών εργασιών, στην γρήγορη προσαρμογή τους στην 4η βιομηχανική επανάσταση. Αυτή η αναγκαιότητα συνεπάγεται μια σειρά από σκληρά μέτρα. Συγκεκριμένα:
Την τελευταία 5ετια γίναμε θεατές ενός μπαράζ κλεισίματος καταστημάτων των τραπεζών, στο όνομα αυτής της ψηφιακής μετάβασης που συνεχίζεται με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς. Την τελευταία μόλις βδομάδα ανακοινώθηκαν ακόμη 25 καταστήματα της Εθνικής τράπεζας που θα βάλουν λουκέτο και άλλα 64 της Πειραιως. Έτσι, μιας και η eurobank και η alphabank έχουν ήδη προχωρήσει σε συρρίκνωση του Δικτύου τους πολύ πιο πριν, πλέον υπάρχουν ολόκληρες περιοχές που μένουν χωρίς τραπεζικό κατάστημα, τοπικές κοινωνίες που αναγκάζονται να ταξιδέψουν δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα για να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους με τις τράπεζες, εκατοντάδες τραπεζοϋπάλληλοι που αναγκάζονται να αλλάξουν τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, να ξενιτευτούν, να χάσουν μια σειρά από δικαιώματα, εισόδημα κ.α.
Η πανδημία αξιοποιήθηκε στην κατεύθυνση να επιταχύνουν την ψηφιοποίηση και να επιβάλουν την τηλεργασία, να θωρακίσουν το σύστημα και τη λειτουργία των τραπεζών. Το Ταμείο Ανάκαμψης επιτάσσει τη μετάβαση στην ψηφιοποίηση, προκειμένου να απλοποιηθούν οι διαδικασίες για τις μεγάλες επιχειρήσεις, να ξεφύγουν από «γραφειοκρατικές» διαδικασίες και όλα αυτά που καθυστερούν την τροφοδότηση των επιχειρήσεων με χρήμα, δάνεια και επενδύσεις, να εξασφαλίσουν υπηρεσίες που θα είναι διαθέσιμες 24ωρες/24ωρο, 7μερες/βδομαδα, από οποιοδήποτε σημείο της χώρας ή και εκτός. Μαζί με αυτά αξιοποιούν τον πτωχευτικό νόμο είτε για να προχωρήσουν στους πλειστηριασμούς της εργατικής και λαϊκής κατοικίας είτε στον ωμό εκβιασμό να δεχτούν τα φτωχά και καταχρεωμένα στρώματα του λαού μας τους ληστρικούς όρους.
Ταυτόχρονα διακαής και διαχρονικός τους στόχος είναι μειώσουν οι τράπεζες το λειτουργικό τους κόστος. Και εδώ οι τραπεζοϋπάλληλοι έχουμε τεράστια πείρα. Ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτή τη μείωση, την πληρώνουμε πάντα εμείς, με όποιο κόστος. Στο βωμό αυτής της μείωσης κόστους έγιναν απολύσεις, εθελούσιες και ευθέως πια, κλείσιμο καταστημάτων, αποσχίσεις.
Έτσι αντί η «ψηφιακή μετάβαση» να εξασφαλίζει λιγότερες ώρες σταθερής δουλειάς για τους τραπεζοϋπάλληλους, αφού πια υπάρχει η τεχνολογία και η επιστήμη, αντί να μειώνει την εντατικοποίηση της εργασίας, να αναδιανέμεται το προσωπικό σε άλλες υπηρεσίες ή άλλες κοντινές περιφέρειες για την επαρχία, κάνουν το αντίθετο!!!
Ξεφορτώνονται το προσωπικό με συγκροτημένα δικαιώματα και ό,τι ανάγκη προκύπτει το καλύπτουν με ελαστικά εργαζόμενους. Φτάσαμε στο σημείο να μετράμε στις τράπεζες 11 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις, ενώ οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού έχει γίνει εδώ και χρόνια ανέκδοτο.
Η τελευταία εξέλιξη στην atticabank με την απόλυση ενός συναδέλφου και την αναστολή εργασίας ακόμη ενός από το κατάστημα Πύργου, επειδή έκλεισε και οι συνάδελφοι δεν θέλησαν να πάρουν την εθελούσια, δείχνει την αντιδραστική τους κατεύθυνση. Την ίδια ώρα μάλιστα που κλείνουν τα δεκάδες καταστήματα σε Εθνική και ΠΕΙΡΑΙΩΣ όπως το κατάστημα της τράπεζας Πειραιώς στο Μουζάκι τελευταία, τρέχουν παράλληλα προγράμματα εθελούσιας, ακριβώς για να ενταθεί η εργοδοτική τρομοκρατία και πίεση των εργαζομένων να δεχτούν «εθελοντικά» την απόλυσή τους!
Να μη μεινει κανεις μονος του απεναντι στη σχεδιασμενη επιθεση κυβερνησης και τραπεζιτων. Η εργοδοσία του κλάδου θα αξιοποιήσει το νέο αντεργατικό τερατούργημα της ΝΔ όπως και πριν του ΣΥΡΙΖΑ για να επιβάλει την αντεργατική πολιτική.
Χρήσιμος αρωγός είναι οι ηγεσίες των επιχειρησιακών σωματείων των τραπεζών και της ΟΤΟΕ. Έχουν συμφωνήσει από κοινού με τους τραπεζίτες στις επιδιώξεις και το ρόλο των τραπεζών στην ελληνική οικονομία. Συναινούν στη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, υιοθετούν το αφήγημα της στήριξης της «πράσινης» οικονομίας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που με απλά λόγια σημαίνει γερή χρηματοδότηση σε συγκεκριμένες μεγάλες επιχειρήσεις και κλάδους. Αυτές οι ηγεσίες στήριξαν τη μονιμοποίηση του απαράδεκτου καθεστώτος της τηλεργασίας, με τις απλήρωτες υπερωρίες, τις ελαστικές σχέσεις. Δεν αντέδρασαν όταν οι τραπεζίτες έθεταν την ατομική στοχοθεσία στα συστήματα αξιολόγησης ή όταν η απλήρωτη υπερωρία καθημερινά γινόταν καθεστώς και η τήρηση του ωραρίου η εξαίρεση.
Κανείς εργαζόμενος να μη συναινέσει στη λογική της κοινής «εθνικής» ευθύνης για τη στήριξη των τραπεζών, που περνά πάντα μέσα από τη δική μας χασούρα. Οι τράπεζες δεν μοιράστηκαν ποτέ τα κέρδη τους μαζί μας. Ακόμη και σήμερα που η οικονομία είναι σε κρίση, οι ισολογισμοί των τραπεζών είναι θετικοί. Να μη δεχτούν οι τραπεζοϋπάλληλοι τα νέα προγράμματα εθελούσιας.
Υπερασπιζόμαστε τα κατεκτημένα δικαιώματα μας, το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Γράφει ο Στρατής Ροδίτης, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων Συνεταιριστικής Τράπεζας Καρδίτσας
