Μια φορά και ένα καιρό ζούσε ένας σοφός. Η φήμη του ήταν γνωστή σε όλη τη Χώρα και πολλοί τον επισκέπτονταν να τον συμβουλευτούν. Με τα πολλά η φήμη του έφτασε και στα αυτιά του Βασιλιά. Ο Βασιλιάς ήταν υπερόπτης και θεωρούσε τον εαυτό του ως τον πιο σοφό στη χώρα. Γι’ αυτό έστειλε τους φρουρούς του παλατιού να οδηγήσουν το σοφό στο παλάτι. Ήθελε να του δείξει ότι ήταν πιο σοφός από εκείνον. Οι φρουροί τον οδήγησαν στο Βασιλιά. Ο σοφός δεν υποκλίθηκε μπροστά στο Βασιλιά και ένας φρουρός τον μαστίγωσε.
-Γιατί δεν υποκλίθηκες, τον ρώτησε ο Βασιλιάς.
– Γιατί με έφεραν χωρίς να θέλω εδώ, δεν ζήτησα να σε δω.
-Τι θα έλεγες εάν σε έκλεινα σε ένα μπουντρούμι για αυτό.
-Ότι είσαι τύραννος .
-θέλω να μου πεις γιατί σε λένε σοφό. Πήγαινε αυτή τη στιγμή να δεις τι κάνει η Βασίλισσα και θα δεις γιατί.
Από περιέργεια ο Βασιλιάς πήγε στα ιδιαίτερα δωμάτια της Βασίλισσας και σαν ζύγωσε την άκουσε να λέει στον πρώτο αυλικό στρατηγό. Αύριο θα σκοτώσεις το βασιλιά και μόλις γίνω Βασίλισσα σε λίγο καιρό θα σε παντρευτώ.
Θα τον σκοτώσεις στον ύπνο του λίγο μετά τα μεσάνυχτα.
Ο βασιλιάς δεν είπε τίποτα έδωσε εντολή να περιποιηθούν το σοφό και ενημέρωσε δυο φρουρούς την επόμενη νύχτα λίγο πριν τα μεσάνυχτα να βρίσκονται στο δωμάτιο του. Κρύφτηκαν και οι τρείς και περίμεναν. Πιο πριν είχαν τοποθετήσει κάτω από τα κλινοσκεπάσματα ένα ομοίωμα ανθρώπου.
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ο στρατηγός μπήκε στο δωμάτιο του βασιλιά με το κλειδί
που του έδωσε η βασίλισσα. Με το σπαθί χτυπούσε το ομοίωμα με μανία.
Τότε πετάχτηκαν οι φρουροί και τον συνέλαβαν. Με τη φασαρία έτρεξαν πολλοί και σε λίγο και η βασίλισσα. Ο σοφός είχε προλάβει να πει στο βασιλιά να μην δείξει ότι γνώριζε κάτι για τη βασίλισσα.
Σαν έφθασε και αυτή και μόλις την ενημέρωσαν τι είχε συμβεί ,σωριάστηκε δήθεν λιπόθυμη.
Ο βασιλιάς ενθυμούμενος τα λόγια του σοφού, έτρεξε κοντά της και παρακαλούσε τους πέριξ να την συνεφέρουν. Έδειχνε σοκαρισμένος δήθεν από φόβο μην κάτι κακό της συμβεί.
Την άλλη μέρα κάλεσε το σοφό.
-Πως κατάλαβες τον ρώτησε το τι ετοίμαζε;
-Μόλις μπήκα στο παλάτι, είδα τον τρόπο που κάλεσε και πως στη συνέχεια μιλούσε στο στρατηγό. Από τώρα και πέρα να παρακολουθείς τις κινήσεις της στενά γιατί θα υπάρχουν και άλλοι συνωμότες.
Σε σένα αναθέτω την παρακολούθηση.
Αφού ηρέμησαν τα πράγματα η βασίλισσα ήταν σίγουρη πως ο βασιλιάς την εμπιστευότανε πιο πολύ και άρχισε τις επαφές με τους συνωμότες.
Ο σοφός τους αποκάλυψε όλους στο βασιλιά, εκείνοι δήλωσαν μετανιωμένοι
και ότι τους παρέσυρε η ραδιούργα βασίλισσα. Ο Βασιλιάς διέταξε να στηθούν κρεμάλες. Όμως ο σοφός του συνέστησε να τους εξορίσει και να πει στο λαό
ότι δεν αποτελεί λύση η θανατική ποινή.
Αυτό εκτιμήθηκε από το λαό, γιατί εκείνες τις εποχές οι αλληλοσκοτωμοί δεν είχαν τελειωμό.
Από τότε ο βασιλιάς άρχισε να κυκλοφορεί ανάμεσα στο λαό, να συζητάει μαζί τους
και να μην θεωρεί ότι μόνο ότι έλεγε εκείνος ήταν σωστό.
Ο τρόπος που βασίλευε έγινε παντού γνωστός και ο σοφός ήταν η αιτία για να γεννηθεί η δημοκρατία στη χώρα αυτή. Η χώρα αυτή ήταν το αρχαίο κράτος των Αθηνών και αποτέλεσε φάρο για ολόκληρο το κόσμο για να δημιουργηθούν δημοκρατικά πολιτεύματα. Αντέγραφαν την Ελλάδα και σε πολλά άλλα για το δίκαιο και τη γνώση.
Πάντα την δημοκρατία την υπηρετούν πολίτες του λαού, έντιμοι ,με μυαλό και ιδανικά. Οι άρχοντες κατά κανόνα δεν την υπηρετούν γιατί δεν θέλουν υπηκόους με πολλές ελευθερίες.
Όταν οι λαοί αδρανούν οι ηγέτες συνεχώς παρανομούν.
Ο σοφός εξαφανίστηκε για να ζήσει τη δική του ζωή, χωρίς μεγαλεία και τιμές.
Έφαγε τον τόπο ο βασιλιάς να τον βρει, αλλά ένας άλλος σοφός του είπε.
Μην τον ψάχνεις, δεν του ταιριάζει αυτή η ζωή.
Μα ήθελα να τον κάνω πλούσιο γνωρίζω ότι είναι φτωχός.
Μπορεί με τα πλούτη να τον έκανες πιο φτωχό.
