Την περασμένη δεκαετία της κρίσης, μειώθηκε το εισόδημα όλων, οριζόντια. Η κρίση χτύπησε φτωχούς και πλούσιους. Απλά οι επιπτώσεις στους φτωχούς ήταν μεγαλύτερες. Την παρούσα δεκαετία τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Με τον πληθωρισμό, οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι, πλουσιότεροι. Τι συμβαίνει. Οι ανατιμήσεις είναι μία δικαιολογία για να κερδοσκοπήσουν οι επιτήδειοι. Ο τρόπος είναι απλός. Κάθε προϊόν για να παραχθεί έχει πολλούς συντελεστές κόστους. Πχ Εργατικό κόστος, ρεύμα, υλικά ενσωμάτωσης κλπ. Ο κερδοσκόπος επιλέγει τον συντελεστή που ανατιμήθηκε πιο πολύ και ανεβάζει αντίστοιχα την τιμή του προϊόντος του. Έτσι πχ αν η αύξηση του ρεύματος είναι 25% και η συγκεντρωτική αύξηση κόστους λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των συντελεστών κόστους είναι 10%, η ανατίμηση είναι 25%. Άρα, όχι μόνο δεν χάνει λόγω πληθωρισμού, αλλά εισπράττει ένα επιπλέον 15% που φυσικά το πληρώνει ο κακομοίρης ο καταναλωτής. Αν προσθέσουμε και στον τομέα της εμπορίας, τα καρτέλ που βρίσκουν, σε περιόδους πληθωρισμού, πεδίον δόξης λαμπρό, οι συνεννοημένες ανατιμήσεις μας κάνουν ακόμη φτωχότερους.
Τα αυξημένα κέρδη των επιχειρήσεων είναι με μεγάλη διαφορά η κύρια αιτία για τον πληθωρισμό. Η συμβολή τους είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη από αυτή των αυξήσεων μισθών.
Η χώρα μας είναι από τις πρωταγωνίστριες στον τομέα αυτό. Στο σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα καταλαμβάνει την 7η θέση στην αύξηση των κερδών επιχειρήσεων τη στιγμή που οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι.
Οι ανατιμήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι ένα παράδειγμα κερδοσκοπίας. Πέρυσι αυξήθηκαν 31% με το αιτιολογικό της αύξησης της τιμής των καυσίμων. Φέτος που η τιμή των καυσίμων έπεσε 40%, οι τιμές παρέμειναν ίδιες.
Οι συνεχιζόμενες ανατιμήσεις στα τρόφιμα είναι ένα ακόμη παράδειγμα συνεννόησης επιχειρήσεων με αποτέλεσμα εναρμονισμένες τιμές εις βάρος των καταναλωτών.
Χρειάζονται δραστικά μέτρα για την πάταξη της κερδοσκοπίας και την μείωση των πληθωρισμού παντού και ιδιαίτερα στα είδη πρώτης ανάγκης.
Εδώ είναι ο ρόλος της κυβέρνησης για την ρύθμιση της αγοράς και την πάταξη της κερδοσκοπίας. Δυστυχώς η παρούσα κυβέρνηση, με την δικαιολογία της αυτορρύθμισης της αγοράς παρακολουθεί απαθής.
Όχι μόνο παρακολουθεί απαθής αλλά επιχαίρει κιόλας, θεωρώντας τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων ως τεκμήριο ότι η χώρα πάει καλά και καθίσταται Ελντοράντο επενδύσεων.
Τα διάφορα pass που επιλέγει η κυβέρνηση όχι μόνο δεν χτυπούν το κακό στη ρίζα του, αλλά μέσω της μικρής προσωρινής ανακούφισης, κάνουν ανεκτή από τους πολίτες την διατήρηση των κερδοσκοπικών τιμών και εν τέλει λειτουργούν ως ιμάντας μεταφοράς χρήματος από τους φτωχούς στους πλούσιους.
