Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε από το καταστρεπτικό πέρασμα των θεομηνιών Daniel και Elias και τέσσερα από εκείνo του Ιανού, με το χωριό μας, την Οξυά Καρδίτσας, να γεύεται μέχρι και σήμερα και στο μέγιστο βαθμό τις πρωτοφανείς συνέπειες και με όλους εμάς, που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σ’ αυτό, να προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε τον τόπο μας, μέσα από τα συντρίμμια του.
Η απουσία και η αδιαφορία της πολιτείας στην αντιμετώπιση των συνεπειών από τις καταστροφές περισσότερο από ορατή, με το ίδιο να ισχύει και για την τοπική αυτοδιοίκηση, που, στην καλύτερη περίπτωση, περιορίστηκε σε ημίμετρα και σε επεμβάσεις προσωρινού χαρακτήρα κι αυτό, κυρίως, μόνο για την περίπτωση του Ιανού. Λες και όλοι τους να έχουν συνεννοηθεί με στόχο την εγκατάλειψη του τόπου μας, εξέλιξη που σίγουρα θα βόλευε ορισμένους.
Η κακοδιαχείριση και η διασπάθιση δημόσιου χρήματος, μέσα από διαδικασίες «απ’ ευθείας αναθέσεων» για έργα βιτρίνας (κι αυτά ελάχιστα σε αριθμό), αντί ουσιαστικών παρεμβάσεων προς αποκατάσταση των καταστροφών από τις θεομηνίες, αποτελεί κοινή πεποίθηση στην τοπική κοινωνία. Χρήματα, επίσης, που διατέθηκαν για συγκεκριμένους σκοπούς (στα πλαίσια αποκατάστασης των καταστροφών, πάντα) αγνοούνται.
Η περιβαλλοντική καταστροφή στον τόπο μας κι αυτή ανείπωτη, χωρίς κανένα μέτρο θεραπείας ή πρόληψης, έστω, αντίστοιχων συνεπειών στο μέλλον. Στην επικαιρότητα, ωστόσο, οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις για έργα ΑΠΕ, ενάντια στη βούληση της τοπικής κοινωνίας και με ….εγγυημένη την περαιτέρω περιβαλλοντική λαίλαπα αλλά και την απόπειρα κλοπής του φυσικού και υδάτινου πλούτου μας.
Η αυθαιρεσία καλά κρατεί, επίσης. Καταγγελίες μας για παράνομες ρίψεις μπαζών από εκτελούμενα έργα στην περιοχή – πάνω, μάλιστα, από κατοικημένες περιοχές και εντός ρεμάτων ή δασικών εκτάσεων – παραμένουν αναπάντητες, με τους φυσικούς αυτουργούς να διαφεύγουν των αντίστοιχων συνεπειών και τον κίνδυνο επανάληψης αντίστοιχων φαινομένων να καραδοκεί.
Εξαιτίας αντίστοιχου σχεδιασμού στην εκτέλεση, τα τελευταία χρόνια, έργων αποκατάστασης ή συντήρησης στους οδικούς άξονες προς ανατολική και δυτική Αργιθέα, μεγάλες ποσότητες όμβριων υδάτων συγκεντρώνονται και διοχετεύονται, πλέον, σε ρέματα και χάνδακες της περιοχής, που με τη σειρά τους δέχθηκαν και εξακολουθούν να δέχονται ποσότητες υδάτων εξαιρετικά μεγαλύτερες απ’ αυτές που δέχονταν στο παρελθόν ή που, ενδεχομένως, να μπορούσαν και να μπορούν ν’ αντέξουν. Αποτέλεσμα; Σημαντικές κι εδώ κατά τόπους περιβαλλοντικές συνέπειες αλλά και τεράστιες καταστροφές κατάντι υποδομών, όπως δρόμων σε διασταύρωσή τους με τα αντίστοιχα ρέματα ή χαντάκια. Καταστροφές για τις οποίες κανένα μέτρο πρόληψης δεν είχε, ως οφείλονταν, και ούτε έχει ληφθεί και για τις οποίες όλες οι αρμόδιες αρχές σιωπούν….
Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχονται και οι φήμες, που θέλουν το νερό των πηγών «Καράβα» και «Μάτι» του χωριού μας να προσφέρεται βορά για εμφιάλωση σε μεγαλοσυμφέροντα, με τη διαμεσολάβηση, μάλιστα, και συγχωριανών μας, μη εχόντων κάποια θεσμική ιδιότητα. Και τούτο τη στιγμή που ολόκληροι οικισμοί στο χωριό μας υδροδοτούνται από αυτοσχέδιες ή πλημμελούς πλήρωσης δεξαμενές και με απτά, πλέον, παραδείγματα, πλήρως αποκαλυπτικά τόσο για τα πραγματικά σχέδια και τις προθέσεις των αντίστοιχων επενδυτών όσο και για την έλλειψη πραγματικού οφέλους για τις τοπικές κοινωνίες.
Ως περιβαλλοντική Κίνηση του χωριού της Οξυάς σκοπό έχουμε την προστασία του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου της περιοχής μας. Και για το συγκεκριμένο σκοπό εργαστήκαμε και εργαζόμαστε μέχρι σήμερα, αθόρυβα και μεθοδικά, έχοντας την υποστήριξη των συγχωριανών μας αλλά και την (ανέλπιστη ορισμένες φορές) στήριξη φίλων και λοιπών Σωματείων, με κοινούς πόθους και στόχους.
Ας μην περνάει, λοιπόν, από κανενός το νου ότι αδιαφορούμε ή θα αδιαφορήσουμε μπροστά και σε οτιδήποτε από τα παραπάνω. Είμαστε και δηλώνουμε παρόντες, παρακολουθούμε και ενημερωνόμαστε για όλα, με τη δράση (ή την αντίδραση) να έρχεται, με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσο, όταν το κρίνουμε σκόπιμο…
