Συζητάμε συλλογικά – Συνεχίζουμε συντονισμένα την Κυριακή 20 Μαρτίου και ώρα 1:00 μμ στην ισόγεια αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Λάρισας (Εργατικής Πρωτομαγιάς 6). Είναι καθαρό πως η νέα φάση που διανύουμε οι εργαζόμενοι στον καλλιτεχνικό κλάδο (δηλαδή ότι οδεύουμε στο τέλος της πανδημίας όπως διαδίδουν τα κυβερνητικά επιτελεία), δεν σημαίνει επιστροφή στην «κανονικότητα» σε καμία περίπτωση.
Την ίδια στιγμή μαίνεται μια πολεμική αναμέτρηση στο Ουκρανικό μέτωπο που επηρεάζει και θα επηρεάσει ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα τη ζωή, την τέχνη και το εισόδημά μας!
Η έναρξη της κρίσης 13 χρόνια πριν, παρά τις σύντομες στιγμές ανάκαμψης που εμφάνισε η ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια έχει αφήσει τον κλάδο μας με σμπαραλιασμένα δικαιώματα και με ένα ακόμη πιο δυσοίωνο μέλλον.
Καταργήθηκε η υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
Οι μουσικοί των νυχτερινών κέντρων βγήκαν από τη λίστα των Βαρέων και Ανθυγιεινών επαγγελμάτων
Αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για κατηγορίες καλλιτεχνών, όπως των πνευστών, των λυρικών τραγουδιστών κ.α.
Μειώθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι συντάξεις με το χωρισμό της σύνταξης σε εγγυημένη και ανταποδοτική που επέβαλε ο νόμος Κατρούγκαλου
Διευρύνθηκαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας σε ορχήστρες, θέατρα, τηλεοπτικές παραγωγές
Καθιερώθηκε ο ανταποδοτικός τρόπος λειτουργίας στα Δημοτικά Ωδεία
Τα καλλιτεχνικά μαθήματα πετιούνται έξω από το δημόσιο σχολείο
Ανέβηκαν τα ποσοστά της φτώχειας με αποτέλεσμα να χτυπηθεί το επάγγελμα μας και να μειωθούν τα μεροκάματα μας.
Η Πανδημία λειτουργεί σαν καταλύτης για να προχωρήσουν και νέες αναδιαρθρώσεις που ήταν στα συρτάρια των Υπουργείων εδώ και χρόνια.
Η Πανδημία επίσης ανέδειξε την γύμνια του δημόσιου συστήματος υγείας, την έλλειψη υποδομών και μέτρων προστασίας. Με διάφορα προσχήματα απογειώθηκε η λογική της ατομικής ευθύνης απέναντι σε έναν θανατηφόρο ιό ή ακόμη και σε ένα έντονο φυσικό φαινόμενο.
Η ανέχεια στην οποία έχουν φέρει τους εργαζόμενους του κλάδου μας (μουσικούς, dj, χορευτές, ηθοποιούς κλπ) με το συνεχόμενο άνοιξε – κλείσε της εργασίας μας, έχει δημιουργήσει ένα υπόβαθρο για νέες περικοπές, μειωμένες δουλειές και παραγωγές ενώ η ακρίβεια τσακίζει τις οικογένειές μας.
Αρκετοί μικροί χώροι ψυχαγωγίας και πολιτισμού βρίσκονται στα όρια του λουκέτου, αντικειμενικά αυτό φέρνει αύξηση της ανεργίας στον κλάδο.
Τη στιγμή που δεν έχουμε να πληρώσουμε ρεύμα, καύσιμα, θέρμανση κλπ, η Κυβέρνηση αντί να στηρίξει ουσιαστικά κάθε εργαζόμενο, δαπανά ως συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, δις ευρώ για επιθετικούς στρατιωτικούς εξοπλισμούς καθώς και για μεγαλύτερη, πιο επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας στις αντιπαραθέσεις των μεγάλων οικονομικών του πλανήτη ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσία-Κίνα που σήμερα εκφράζονται στο Ουκρανικό μέτωπο.
Αφού η κρίση τους διαδέχεται την ανάκαμψή τους και αντίστροφα, η στόχευση των μονοπωλίων στο Θέαμα – Ακρόαμα όπως συμβαίνει και αλλού είναι εμείς συνεχώς να βάζουμε πλάτη και να σηκώνουμε πιο δυσβάσταχτα βάρη. Γι’ αυτό η κυβέρνηση διαφημίζει τα υπέρογκα ποσά που φέρνει το Ταμείο Ανάκαμψης για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της Πράσινης Ανάπτυξης και της Ψηφιακής Οικονομίας, οι οποίοι βρίσκουν όμως πως το «κόστος» εργασίας μας είναι υψηλό και δε βοηθά στην ανάπτυξη.
Αναμένουμε νομοσχέδιο για τον κλάδο μας, αφού ο Υφυπουργός Πολιτισμού δηλώνει ότι θα φέρει σύντομα το νέο εργασιακό χάρτη για τους εργαζόμενους στον Πολιτισμό. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι συμβαίνει αλλού, δεν θα πέσουμε από τα σύννεφα. Η ΕΕ προωθεί μια νέα Οδηγία που στόχο έχει τη γενίκευση της αυτοαπασχόλησης (freelancer) σε αντίθεση με τη μισθωτή σχέση εργασίας. Αυτή είναι και καλά η στήριξη στους εργαζόμενους καλλιτέχνες, ενώ πίσω απ’ αυτά θέλουν να φορτώσουν το ασφαλιστικό κόστος αποκλειστικά στις πλάτες μας. Θέλουν ένα νέο τρόπο εργασίας που δε θα είναι ακριβός για τους εργοδότες, αλλά για τους εργαζόμενους.
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις που οργάνωσαν τα Σωματεία μας, τα πανΘεσσαλικά συλλαλητήρια, οι διαδικτυακές συναυλίες, τα δρώμενα, το #artattack, οι πρωτοβουλίες για τις κακοποιήσεις γυναικών, για τον φασισμό καθώς και για κάθε ζήτημα που απασχολεί, το κλίμα διεκδίκησης που ενισχύθηκε στον κλάδο, έδειξαν ότι και στις πιο δύσκολες στιγμές μπορούμε ενωμένοι στη διεκδίκηση των αναγκών μας, να καθυστερήσουμε και να ακυρώσουμε την προώθηση αυτών των πολιτικών που εδώ και δεκαετίες μας στερούν τη δυνατότητα να ζήσουμε από την Τέχνη μας. Η αποφασιστική απάντηση μας στην προσπάθεια να κατοχυρωθεί νομικά η λογοκρισία στην τέχνη πέρυσι τον Φεβρουάριο οδήγησε την κυβέρνηση σε αναδίπλωση. Σήμερα με αφορμή την έναρξη της πολεμικής αναμέτρησης στην Ουκρανία, επιβάλλει στο χώρο του Πολιτισμού, των οπτικοακουστικών παραγωγών ποια έργα θα παίζονται και ποια όχι, τι θα προβάλλεται. Μέχρι στιγμής από μεγάλη μερίδα συναδέλφων και τα σωματεία τους αυτήν η πρακτική δεν έχει γίνει δεκτή, οι καλλιτέχνες δεν είμαστε εκτελεστικά όργανα της Πολιτιστικής διπλωματίας. Έχουμε άποψη πάνω στο έργο μας, παλεύουμε αυτό να ενώνει και όχι να διχάζει τους λαούς.
Έχουμε πολύτιμη πλέον πείρα τι σημαίνει τα Σωματεία να γίνουν στρατηγεία οργάνωσης του αγώνα και όχι επιτελεία αναπαραγωγής του «τίποτα δε γίνεται». Το απέδειξε ο πανελλαδικός συντονισμός μουσικών σωματείων που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα στην Αθήνα με πρωτοβουλία του ΠΜΣ.
Παίρνουμε την σκυτάλη λοιπόν και καλούμε σύσκεψη συντονισμού όλων των καλλιτεχνικών σωματείων και φορέων που αναπτύσσουν αγωνιστική δράση στη Θεσσαλία. Ήδη ΔΣ σωματείων δηλώνουν συμμετοχή καθώς και συνάδελφοι μέλη ή μεμονωμένοι καλλιτέχνες!
Συζητάμε την πολύτιμη πείρα μας, το πλαίσιο διεκδικήσεων των εργαζομένων της τέχνης, ανοίγουμε την κουβέντα για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και το αμοιβολόγιο συναδέλφων, καταλήγουμε τον προγραμματισμό δράσης του επόμενου διαστήματος, συνεχίζουμε συντονισμένα!
