Την αγωνία τους για το παρόν αλλά και για το αύριο του πολύπαθου από την πλημμύρα Daniel Βλοχού περιέγραψε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 ο εκπρόσωπος της ομάδας νέων, ο 28χρονος Ιωάννης Ξάνθης. Ο Ιωάννης Ξάνθης ήταν καλεσμένος, την Τρίτη 18 Ιουνίου, στο «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00-15:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη και μίλησε με πολύ γλαφυρό τρόπο για το πώς βιώνουν οι νέοι του Βλοχού την κατάσταση μετά τον Daniel και τα πολλά και σημαντικά προβλήματα που άφησε, για το γεγονός ότι όλοι τους έχουν μετακομίσει σε άλλες πόλεις, για τις ανησυχίες τους για την επόμενη μέρα στο χωριό.
Οι ίδιοι ζητούν τη μερική έστω μετεγκατάσταση του χωριού και κίνητρα για να μπορέσουν να γυρίσουν πίσω ώστε να μείνουν στον τόπο που γεννήθηκαν και αγαπούν και ο Βλοχός να μην ερημώσει.
Ήδη, κοινοποίησαν σχετική ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό με τον οποίο επιθυμούν να συναντηθούν από κοντά ώστε να του παραθέσουν από κοντά την κατάσταση και το πώς αισθάνονται.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Ιωάννη Ξάνθη στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:
Ερώτηση: Πως βιώνετε εσείς οι νέοι της Τοπικής Κοινότητας Βλοχού την κατάσταση στην περιοχή εννέα μήνες μετά το καταστροφικό πέρασμα του Daniel; Τι ζητάτε, μέσα από τη σχετική επιστολή σας, από τον Πρωθυπουργό;
Απάντηση: Δυστυχώς, εννιά μήνες μετά την καταστροφική πλημμύρα του Daniel αλλά και του Elias τα πράγματα στο χωριό παραμένουν όπως ήταν στην αρχική τους, πολύ άσχημη, κατάσταση.
Στην κατάσταση, έτσι όπως είναι τώρα το χωριό, δεν μπορούμε να επιστρέψουμε. Δεν γίνεται επιστροφή.
Η μόνη λύση είναι αυτή που προτείνουμε και στον Πρωθυπουργό. Η άμεση μετεγκατάσταση.
Από τη στιγμή, όμως, που υπάρχει πλειοψηφία, 115 οικογένειες ζητάμε τη μετεγκατάσταση.
Όμως, 91 οικογένειες δεν τη δέχονται.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε ότι από τις 91 οικογένειες που δεν δέχονται τη μετεγκατάσταση, περίπου οι 25 είναι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού.
Οι υπόλοιποι χρησιμοποιούν το χωριό είτε ως εξοχικό είτε ως δευτερεύουσα κατοικία.
Η λύση είναι σίγουρα η μετεγκατάσταση και είναι η πλειοψηφούσα άποψη.
Ερώτηση: Ανησυχείτε μήπως ξανασυμβεί κάτι άλλο; Αισθάνεστε αβεβαιότητα;
Απάντηση: Όπως γνωρίζετε, ήδη ο κ. Λέκκας είπε ότι μετά τον Αύγουστο θα ζήσουμε έναν καινούργιο Daniel.
Εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε, να δώσουμε πόσες χιλιάδες ευρώ που χρειάζονται αυτά τα σπίτια, υπέρογκα ποσά για να φτιαχτούν, και το χωριό σαν χωριό, για να έρθει ένας καινούργιος Daniel και να καταστρέψει τα πάντα.
Ερώτηση: Και, όπως αναφέρετε στην επιστολή σας προς τον Πρωθυπουργό, «Μπορεί η περισσότερη λάσπη να υποχώρησε, όμως το χρώμα, η υφή και η οσμή της δεν έχουν φύγει από την ψυχή και το μυαλό όλων μας». Έτσι είναι;
Απάντηση: Κυρίως, στο μυαλό, εκεί είναι ακόμα πολύ νωπή και η λάσπη και η μυρωδιά και η ψυχολογία μας. Έχουμε χαθεί.
Αν προσέξετε, όσοι υπογράφουμε την επιστολή, χαρακτηριστικά έχουμε χωριστεί από την Κέρκυρα μέχρι και τη Ρόδο για να βρούμε δουλειά.
Όλοι οι νέοι έχουμε χαθεί και σίγουρα αυτό συνέπεια της κλιματικής κρίσης. Έχουμε φύγει, πλέον, από την κλιματική αλλαγή.
Ερώτηση: Οπότε, ζητάτε τη μερική έστω μετεγκατάσταση του χωριού;
Απάντηση: Θέλουμε να ξαναχτίσουμε ένα νέο χωριό, δίπλα από το Βλοχό, αλλά σίγουρα να είναι πιο ασφαλές.
Μια ρητορική ερώτηση. Αν σας δινόταν η δυνατότητα επιλογής ενός σπιτιού σε πολυκατοικία, θα επιλέγατε το ημιυπόγειο ή τον πρώτο όροφο;
Αυτή είναι η υψομετρική διαφορά. Έξι μέτρων.
Σε σχέση με το σημείο που προτάθηκε από τον Δήμο για να πάμε στον Παλαμά, δίπλα ακριβώς από τον Βλοχό, με τη σημερινή κατάσταση του Βλοχού, έτσι όπως είναι κάτω από το ποτάμι, όπως λέμε χαρακτηριστικά.
Ερώτηση: Γιατί και το χωριό μαραζώνει, ερημώνει. Ανησυχείτε για το αύριο, για την επόμενη μέρα;
Απάντηση: Εννοείται. Ποιος μπορεί τώρα να γυρίσει, κάποιος νέος; Δεν μιλάω για τους μεγαλύτερους που ενδεχομένως θα έχουν κάποια κεφάλαια για να κατασκευάσουν τα σπίτια τους.
Οι νέοι δεν μπορούμε, μετά από μια τέτοια τεράστια οικονομική και υγειονομική κρίση, δεν υπάρχουν κεφάλαια στην άκρη για να μπορέσουμε να επισκευάσουμε τα σπίτια.
Αλλά και πάλι, θα ήταν πολύ αβέβαιο αυτό το πράγμα. Να κατασκευάσουμε, δηλαδή, τα σπίτια μας.
Γιατί περιμένουμε, όπως λέει και ο καθηγητής, πάλι έναν καινούριο Daniel.
Ερώτηση: Και να υπάρξουν, πέρα από τα μέτρα, και τα κατάλληλα κίνητρα για όλους εσάς του νέους που φεύγετε πια από τον τόπο που γεννηθήκατε, που αγαπάτε και που εκεί θέλετε να μείνετε.
Απάντηση: Ακριβώς. Το χωριό πρέπει να ξαναζωντανέψει. Δεν έχει κανένας αντίθετη άποψη ότι το χωριό πρέπει να σβήσει από τον χάρτη.
Αντίθετα, πρέπει να γίνει μερική μετεγκατάσταση. Αυτό, θεωρώ, ότι είναι το πιο δίκαιο.
Όσοι θέλουν, μένουν στο χωριό. Όσοι θέλουν, φεύγουν.
Αλλά κάθε μία άποψη έχει και τις συνέπειες της. Τι θα κάνουμε.
Εγώ θυμάμαι και με τον Ιανό εκκενώσαμε τα σπίτια μας, ξημερώσαμε όλο το βράδυ πάνω στο ανάχωμα προσπαθώντας να σώσουμε κάτι, αν σώζεται, και στο πάρα πέντε γλυτώσαμε.
Δεν γίνεται, όμως, αυτό να συνεχίζεται και να χτίζουμε τις ζωές μας, ειδικά εμείς οι νεότεροι, πάνω σε τέτοια θεμέλια.
Ερώτηση: Και είναι το μόνιμο θέμα που σας απασχολεί πια. Είστε νέοι άνθρωποι, σε ηλικίες παραγωγικές, που θέλετε να δημιουργήσετε, ονειρεύεστε, και όλη αυτή η δύσκολη κατάσταση και συνθήκη, σπάει τα φτερά σε πολλά επίπεδα. Σίγουρα τα βασικά και τα πρώτιστα είναι άλλα, ωστόσο υπάρχουν και οι παράπλευρες συνέπειες, όπως το δημογραφικό και όλα αυτά τα που συζητάμε.
Απάντηση: Ακριβώς. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κανένα έργο ουσιαστικό. Γίνονται μόνο πρόχειρα έργα.
Και, φυσικά, η κατασκευή νέων σπιτιών θα είναι πολύ πιο γρήγορη από το να κατασκευάσουμε ένα φράγμα.
Ερώτηση: Μια τεράστια ανησυχία όχι μόνο για το παρόν αλλά και το μέλλον;
Απάντηση: Εννοείται για το μέλλον. Δεν γίνεται τώρα, έτσι όπως είναι αυτή η κατάσταση που επικρατεί στο χωριό.
Έχουμε φύγει όλοι. Έχουμε επιστρέψει ελάχιστοι. Έχουν επιστρέψει, κυρίως, οι γηραιότεροι.
Που οι περισσότεροι από αυτούς θυμούνται και την πλημμύρα της Μεταμόρφωσης το 1994, αρκετοί θυμούνται και την πλημμύρα του 1953.
Το 1953 που είχε πλημμυρίσει το χωριό, είχε ξανατεθεί αν θέλουμε να μείνουν ή να φύγουν, αλλά τελικά επικράτησε η άποψη ότι το χωριό πρέπει να μείνει εκεί.
Λάθος άποψη. Γιατί το 1994 η Μεταμόρφωση κινδύνεψε. Το 2019, πάλι, με τον Ιανό. Τώρα ξανά τα ίδια. Με τον Daniel πλημμυρίσαμε.
Ερώτηση: Έχετε ζητήσει σχετική με τον Πρωθυπουργό ώστε να του μιλήσετε για τα όσα βιώνετε. Σωστά;
Απάντηση: Νομίζω ότι αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση για να μπορέσει να διαπιστώσει, πέρα από μία επιστολή, που δεν λέει κάτι.
Θέλουμε να μας συναντήσει, να δει την ψυχολογία μας, να μιλήσουμε.
Είναι πατέρας. Εγώ πιστεύω ότι θα μας νιώσει. Δεν θα ήθελε το παιδί του να είναι σε αυτή την κατάσταση.
Η επιστολή της ομάδας νέων του Βλοχού προς τον Πρωθυπουργό
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ, Η παρούσα ανοικτή επιστολή, συντάχθηκε αποκλειστικά από 37 νέες και νέους ηλικίας 16 έως 35 ετών του χωριού Βλοχός, που υπάγεται στον Δήμο Παλαμά του Νομού Καρδίτσας και φιλοδοξία μας είναι να γίνει η αφορμή, ώστε αφ’ ενός να γίνει αντιληπτή η ψυχολογική μας κατάσταση και αφ’ ετέρου να σας παρακαλέσουμε, με την ιδιότητά σας ως προέδρου της κυβέρνησης, να προβείτε στη λήψη αποφάσεων που κατά τη γνώμη μας θα συμβάλουν στην ανακούφιση και στην καλυτέρευση της ζωής μας από εδώ και στο εξής.
Ως πολιτικοποιημένοι νέοι, θεωρούμε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα και καθήκον να σας το ζητήσουμε, καθώς δεν αποτελούμε απλά το μέλλον του τόπου μας, αλλά συμβάλουμε ενεργά στην εξέλιξή του, μέσω των ιδεών και δεξιοτήτων μας οι οποίες επεκτείνονται σε όλο το φάσμα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του.
Εννέα μήνες μετά την πλημμυρική καταστροφή που προκλήθηκε από τις θεομηνίες “Daniel” και “Elias”, προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να σώσουμε ότι σώζεται, να βιοποριστούμε και να συνεχίσουμε τις ζωές μας, κάτι που έχει αποδειχθεί άκρως ψυχοφθόρο και επίπονο. Μπορεί η περισσότερη λάσπη να υποχώρησε, όμως το χρώμα, η υφή και η οσμή της δεν έχουν φύγει απ` την ψυχή και το μυαλό όλων μας.
Πέραν αυτών όμως, η ανησυχία μας εντείνεται ακόμη περισσότερο αφού σύμφωνα με πρόσφατη εκτίμηση του έγκριτου καθηγητή “Δυναμικής Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας” κου Ευθύμιου Λέκκα, μετά την αναμονή υψηλότατων θερμοκρασιών κατά τη διάρκεια του θέρους θα ακολουθήσουν και μάλιστα σύντομα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, λόγω μεγάλων βροχοπτώσεων τα οποία όπως έχει αποδειχθεί, θα επηρεάσουν άμεσα το χωριό. Φαινόμενα που πιθανότατα θα είναι επαναλαμβανόμενα και η αιτία τους φυσικά εντοπίζεται στην κλιματική αλλαγή.
Από αφηγήσεις παλαιοτέρων, τη γνώση των οποίων δε μπορούμε να παραβλέψουμε, μετά την πλημμύρα του μακρινού 1953, όταν για πρώτη φορά τέθηκε θέμα μετεγκατάστασης, αυτή ματαιώθηκε για τους ίδιους ακριβώς λόγους που προβάλλονται και σήμερα!
Αναρωτιόμαστε, αποτελεί άραγε σοφή επιλογή να ναυαγήσει και πάλι λόγω της επιμονής της μειοψηφίας στις ίδιες απόψεις όταν είναι γνωστό το ιστορικό του χωριού μας; Ρητορικό βεβαίως το ερώτημα, η απάντηση είναι αυτονόητη και γνωστή σ’ εμάς. Όχι!
Πιστεύουμε απόλυτα ότι η πρόοδος και η ευημερία για τον τόπο μας θα επέλθουν μέσα από τη διαφορετική άποψη, που είναι και άποψη της πλειοψηφίας για μετεγκατάσταση και όχι με την ταύτιση όσων ζητούν τη ματαίωσή της και γι’ αυτό δεν την αποδεχόμαστε.
Εάν το κάναμε, θα ήταν πράξη υπέρτατης ανευθυνότητας και δε θέλουμε να συνεργήσουμε σ’ αυτή, καθώς θεωρούμε ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας μετακυλήσει το πρόβλημα, όταν οι επιπτώσεις από τα καιρικά φαινόμενα στην περιοχή είναι γνωστές 70 χρόνια τώρα. Πεποίθησή μας είναι η πρόληψη των εξελίξεων και όχι η εκ των υστέρων θεραπεία τους.
Αξιότιμε κε Πρωθυπουργέ, παρακαλούμε να μας επιτρέψετε να εκφράσουμε την έντονη επιθυμία μας για την από μέρους σας αποδοχή του αιτήματος της μερικής μετεγκατάστασης στον χώρο που έχει επιλεγεί όσων κατοίκων την επιθυμούν. Είμαστε βέβαιοι ότι την επιτάσσει η λογική και το ρεαλιστικά δίκαιο του αιτήματος την επιβάλλει. Σας καλούμε να αναλάβετε δράση.
Τώρα είναι η ώρα, ώστε με την έγκρισή σας να διαμορφωθεί μια νέα πραγματικότητα απαλλαγμένη από τον φόβο των απωλειών ανθρώπινων ζωών και ολοκληρωτικών καταστροφών. Τώρα είναι η ώρα η πολιτεία να συμβάλλει για το καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον μας. Αυτό θέλουμε και αυτό αποζητάμε.
Με όλη την εκτίμηση προς το πρόσωπό σας, ζητάμε να καταλάβετε την ανάγκη μας να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα, μακριά από γκρίζες αναμνήσεις και αισθήματα ανησυχίας, φόβου και κυρίως αβεβαιότητας για το μέλλον μας.
Η νεολαία είναι μέρος του σήμερα, και, κυρίως, του αύριο κάθε τόπου. Είναι το μέλλον και η συνέχειά του. Αν δεν υπάρχουν κίνητρα να παραμείνει σ’ αυτόν, νομοτελειακά, εξαφανίζεται και πεθαίνει!
Θα επιθυμούσαμε, ακολουθώντας τις οριζόμενες διαδικασίες, να συναντηθούμε μαζί σας, ώστε να σας μεταφέρουμε δια ζώσης τις αγωνίες μας.
Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, παρακαλούμε να ακούσετε τη φωνή μας και να συμμεριστείτε τους προβληματισμούς μας. Η αποδοχή του αιτήματός θα μας δώσει την ώθηση να συνεχίσουμε να ζούμε στον τόπο που αγαπάμε.
Ελπίζουμε στη θετική σας ανταπόκριση.
Υπογράφουν: Γαλάνη Ειρήνη ετών 27, Ιδιωτική Υπάλληλος, Γαλάνης Αχιλλέας ετών 19, Φοιτητής, Γαλάνης Θωμάς ετών 27, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Γαλάνης, Κωνσταντίνος ετών 25, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Γιολδάσης Ευάγγελος ετών 27, Κτηνοτρόφος, Γιώτα Βασιλική ετών 23, Ιδιωτική Υπάλληλος & Φοιτήτρια, Γιώτα Ηλιάνα ετών 19, Φοιτήτρια, Γιώτα Κατερίνα ετών 21, Πωλήτρια, Γιώτα Μαρία ετών 25, Αρχιτέκτονας Τοπίου, Γιώτα Φρειδερίκη ετών 24, Απόφοιτη Τουριστικών Σπουδών, Γιώτα Χρυσάνθη ετών 19, Φοιτήτρια, Κακάτσιος Θωμάς, ετών 24, Αγρότης / Κτηνοτρόφος, Κακάτσιος Σωτήρης ετών 23, Αγρότης / Κτηνοτρόφος, Καλόγηρος Θωμάς ετών 32, Ιδιοκτήτης Καφενείου, Καλογήρου Κων/να ετών 34, Μαγείρισσα, Καρανάσιου Άννα – Μαρία ετών 28, Οικονομολόγος, Καραμπλούς Ευθύμιος ετών 30, ιδιωτικός υπάλληλος, Καραμπλού Έφη ετών 33, Ιδιωτικός Υπάλληλος, Καρανάσιου Ραφαηλία ετών 19, Φοιτήτρια, Κολώνα Βασιλική ετών 24, Υπάλληλος Υποδοχής Ξενοδοχείου, Κολώνας Πέτρος ετών 29, Φυσιοθεραπευτής, Λαϊοπούλου Κωνσταντία ετών 20, Φοιτήτρια, Λαϊοπούλου Ροϊδούλα ετών 22, Φοιτήτρια, Μαλάι Δημήτριος ετών 28, Κτηνοτρόφος, Νικολούλη Όλγα ετών 21, Ιδιωτική Υπάλληλος, Νικολούλης Αθανάσιος ετών 16, Μαθητής, Νικολούλης Σπύρος ετών 24, Βοηθός Μάγειρα, Ξάνθη Δήμητρα ετών 32, Αγρότισσα/Κτηνοτρόφος, Ξάνθης Ιωάννης ετών 28, Ασφαλιστικός Σύμβουλος, Παπακυρίτση Ρίτα ετών 33, Μαθηματικός, Παπακυρίτση Βασιλική ετών 30, Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων, Πατούνης Κων/νος ετών 35, Αγρότης, Πατούνης Αθανάσιος ετών 33, Αγρότης, Πατούνη Κέλλυ ετών 19, Γραμματέας, Πατούνη Λυδία ετών 26, Φοιτήτρια, Πατούνης Τιμόθεος ετών 17, Μαθητής, Τζιώτας Παναγιώτης ετών 20, Αγρότης.
