Η επίθεση απέναντι στα δικαιώματά μας προχωράει με αμείωτους ρυθμούς. Με όχημα το τερατούργημα Χατζηδάκη, θέλουν να τσακίσουν κάθε εργασιακό και συνδικαλιστικό δικαίωμα και να επιβάλουν όρους σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα.
Αντίστοιχα στην εκπαίδευση βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ολομέτωπη επίθεση του συστήματος σε κάθε έννοια δικαιώματος. Βασική επιδίωξη αποτελεί η δημιουργία ενός σχολείου πιο εχθρικού και ταξικού απέναντι στα παιδιά του λαού. Που θα τα αποθαρρύνει, θα τα πειθαρχεί και θα τα προετοιμάζει για το εργασιακό μέλλον που έχει ήδη διαμορφώσει. Σε αυτό το σχολείο οι εκπαιδευτικοί -με διαλυμένες εργασιακές σχέσεις και υπό συνεχή τρομοκρατία- θα καλεστούμε να είμαστε τα «μέσα» μεταβίβασης αυτής της πολιτικής στους μαθητές. Αυτό επιδιώκεται με το πέρασμα της αξιολόγησης!
Παράλληλα το σύστημα στοχεύει στο χτύπημα της δυνατότητας του λαού να αντιδράσει και να οργανώσει την πάλη του. Για αυτό στο στόχαστρο είναι τα σωματεία, το δικαίωμα στην απεργία και τη διαδήλωση. Υπάρχουν μια σειρά νόμοι που ψηφίστηκαν το τελευταίο διάστημα και επιβεβαιώνουν το παραπάνω (Χατζηδάκη, Χρυσοχοΐδη-Κεραμέωςκλπ). Χαρακτηριστική ήταν και η δήλωση: «έχετε δικαίωμα στην απεργία αρκεί να μην εναντιώνεστε στους νόμους μας»(!)
Να κάνουμε βήματα κινήματος αντίστασης και διεκδίκησης. Για να ενισχυθούν οι όροι συγκρότησης της κεντρικής μάχης με βασικούς άξονες την ανατροπή της αξιολόγησης, της τράπεζας Θεμάτων και της ΕΒΕ. Δυναμώνοντας τις κινήσεις μαζικού αγώνα (απεργίες, διαδηλώσεις) κόντρα στην αποπροσανατολιστική λογική «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα».Απαραίτητη προϋπόθεση να γίνουν τα σωματεία εργαλεία πάλης στα χέρια των εκπαιδευτικών. Δίνουμε τη μάχη για μαζικές γενικές συνελεύσεις το επόμενο διάστημα. Παλεύουμε για συντονισμό ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ.
Να μην αποδεχτούμε καμία εφαρμογή των διατάξεών του Ν Χατζηδάκη, να παλέψουμε για την ανατροπή του!
Αυτή η μάχη πρέπει να δοθεί από το σύνολο των εργαζομένων, μέσα σε κάθε σωματείο και σε κάθε χώρο δουλειάς. Μαζικά, οργανωμένα και αποφασιστικά! Κόντρα στις λογικές εφησυχασμού και υποταγής που καλλιεργούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, που με την πρώτη ευκαιρία ξεπουλάνε τους αγώνες.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι εργατικοί αγώνες που έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται πρέπει να μαζικοποιηθούν, να συνεχιστούν και να γίνουν υπόθεση όλων των εργαζομένων!
Οι αγώνες ενάντια στην σύγχρονη εργασιακή βαρβαρότητα μπορούν και πρέπει να είναι νικηφόροι!