Με συνοπτικές διαδικασίες, η πλειοψηφία της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, (ΔΗΣΥΠ (ΚΙΝΑΛ), ΔΑΣ-ΠΑΜΕ, ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή), με μοναδική διαφωνία των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων της, την από 19/5 απόφαση του ΓΣ (που οι ίδιες παρατάξεις ψήφισαν) η οποία προκήρυσσε «απεργία την Πέμπτη 3 Ιουνίου ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα Χατζηδάκη και ταυτόχρονα έθετε την πρόταση για ανάλογη απόφαση και στα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα»
Σαν έτοιμες από καιρό, οι παρατάξεις της ήττας και της κωλοτούμπας, και ενώ ο ιδιωτικός τομέας σε μεγάλο μέρος του είχε υιοθετήσει την πρόταση και ενώ όλοι ετοιμαζόμασταν για την επιτυχία της, έκαναν στροφή 180 μοιρών. Αφορμή η απόφαση της ΓΣΕΕ του κοινωνικού εταιρισμού, του επίσημου συνομιλητή του ΣΕΒ, του συνεδρίου των ΜΑΤ, για μετάθεση της απεργίας στις 10 Ιούνη.
Μάλιστα ήταν τόση η σπουδή τους να προωθήσουν αυτή την αθλιότητα που έσπευσαν να στείλουν στο ΕΚΑ την απόφαση για αλλαγή ημερομηνίας πριν αυτό συνεδριάσει, χωρίς καν να περιμένουν την απόφαση του «ιδιωτικού τομέα» -για να τη χρησιμοποιήσουν τουλάχιστον ως άλλοθι.
Η απόφαση αυτή είναι ιστορική και δεν έχει να κάνει με ημερομηνίες και τα γνωστά παιχνίδια της κολοκυθιάς:
-Αλλάζει το περιεχόμενο της απεργιακής σύγκρουσης. Αντί για μετωπική αντιπαράθεση συνολικά με το νόμο που καταργεί το 8ωρο και βάζει απεργίες και συνδικάτα στο γύψο, αποφασίζουν από κοινού με τη ΓΣΕΕ να δώσουν μάχη κατά «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου». Κι αντί για ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας παλεύουν «για τη μη χειροτέρευση της», δηλ. την αποδέχονται αρκεί …να μπει κλιματιστικό στην κόλαση.
-Βοηθάει τα μέγιστα την κυβέρνηση της ΝΔ που κερδίζει κι άλλο χρόνο, και διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων. Εξαρτά το σχέδιο αγώνων από το ρυθμό της κυβέρνησης και όχι των εργατικών αναγκών.
-Μετατρέπει τις απεργίες σε «κινητές εορτές», υπονομεύοντας κι άλλο την αξιοπιστία των συνδικάτων και των αποφάσεων τους.
-Απαντά στην επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και της κυβέρνησης με τυπικές κινητοποιήσεις «για να βγει η υποχρέωση» και όχι με σχέδιο πανεργατικού ξεσηκωμού, απεργιακής απειθαρχίας και αγωνιστικής κλιμάκωσης για την ανατροπή του νόμου, τον πολιτικό κλονισμό της κυβέρνησης και της αντεργατικής πολιτικής.
Συνήγοροι σε αυτή την αθλιότητα και με ιστορικές ευθύνες είναι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Για μια ακόμη φορά διαχωρίζονται μόνο στα λόγια και διαφοροποιούνται χωροταξικά στις πλατείες, αλλά συμπορεύονται στο αγωνιστικό σχέδιο χαμηλών πτήσεων, ήττας και υποταγής με τη ΓΣΕΕ και γενικά τις ηγεσίες του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Ο λόγος τώρα στις δυνάμεις της ανατροπής, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις επιτροπές αγώνα, τις συνελεύσεις, τους ίδιους τους εργαζόμενους. Όσο κι αν οι ηγεσίες ορισμένων παρατάξεων δεν θέλουν να τους ακούσουν.
Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή ούτε να ψηφιστεί.
Απαιτούμε:
- Να μην περάσει ο νόμος Χατζηδάκη στο σύνολό του.
- Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση αποδοχών. Άμεσα 35ωρο 5ήμερο. Σταθερή δουλειά για όλους. Νομοθέτηση της Κυριακάτικης αργίας.
- Να ακυρωθούν οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
- Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.
