Σε όλες σχεδόν τις συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας, η περιφερειακή αρχή φέρνει για έγκριση μια πλειάδα ΜΠΕ για την εγκατάσταση επιχειρηματικών φωτοβολταϊκών και αιολικών μονάδων, σε διάφορες περιοχές της Θεσσαλίας, στο πλαίσιο της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης για τα κέρδη των λίγων. Μάλιστα στη συνεδρίαση της Δευτέρας 12/4/2021, τα 8 από τα 11 θέματα της ημερήσιας διάταξης, αφορούν την έγκριση τέτοιων ΜΠΕ για 2 αιολικούς σταθμούς στον ορεινό όγκο στα όρια των Νομών Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Ευρυτανίας και 6 φωτοβολταϊκούς σταθμούς στους δήμους (Κιλελέρ, Τυρνάβου, Ρήγα Φεραίου και Αλμυρού).
Η αρνητική γνωμοδότηση που εισηγείται μέσω της υπηρεσίας η περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας στις ΜΠΕ των 2 συγκεκριμένων αιολικών σταθμών, δεν σημαίνει πραγματική εναντίωση στην επέλαση των επιχειρηματικών επενδύσεων στις ΑΠΕ και στην Θεσσαλία, αλλά ελιγμός για την εκτόνωση των λαικών αντιδράσεων απέναντι σ’ αυτές.
Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι την ίδια στιγμή εισηγείται την έγκριση των ΜΠΕ των 6 φωτοβολταϊκών σταθμών. Αλλά και από το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εγκατασταθεί στην Θεσσαλία, με την «βούλα» όχι μόνο των κυβερνήσεων Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της περιφερειακής αρχής και των δημοτικών αρχών, εκατοντάδες ιδιωτικοί φωτοβολταικοί σταθμοί, μικροί υδροηλεκτρικοί σταθμοί και μονάδες βιορευστών και κάποιες αιολικές μονάδες, ενώ επιταχύνουν την εγκατάσταση πολλών ακόμα αιολικών, φωτοβολταϊκών, υδροηλεκτρικών σταθμών και μονάδων βιοενέργειας, από τις βουνοκορφές των Αγράφων, του Ασπροποτάμου, της Καλαμπάκας, του Κισσάβου, του Πηλίου, του Ολύμπου, μέχρι κάθε γωνιά του Θεσσαλικού κάμπου.
Η λεγόμενη “πράσινη ανάπτυξη” προωθείται από την Ε.Ε, τις αστικές κυβερνήσεις, περιφέρειες και δήμους, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος, την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής, αλλά και την δήθεν εξασφάλιση φθηνής ενέργειας για το λαό.
Στην πράξη όμως αποδεικνύεται ότι η παράδοση της ενέργειας στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων και η επέλαση τους με τις επενδύσεις σε (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταικά, κλπ), που σκοπό έχουν το μέγιστο κέρδος, προκαλεί πολύ μεγάλες καταστροφές στους ορεινούς όγκους, στα δασικά και άλλα οικοσυστήματα της Θεσσαλίας και γενικότερα, καταστροφή παραγωγικής γης. Κάνει ακριβότερη την τιμή του ρεύματος που πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά μέσω και του τέλους Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Καταδικάζει πολλές δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες χωρίς ρεύμα στα σπίτια τους λόγω φτώχειας και ακρίβειας και έχει μόνους κερδισμένους τους ενεργειακούς επιχειρηματικούς ομίλους.
Οι πραγματικοί στόχοι της συγκεκριμένης πολιτικής Ε.Ε, αστικών κυβερνήσεων, Περιφερειών και Δήμων, είναι:
Η επιτάχυνση της “απελευθέρωσης” του ενεργειακού τομέα απ’ την κρατική ευθύνη και η ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και διανομής της ενέργειας, ιδιαίτερα μέσω της στρατηγικής για την “πράσινη ανάπτυξη”, δηλαδή την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω ΑΠΕ, στοχεύοντας με αυτόν τον τρόπο να βρουν επενδυτική διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλίων, τα οποία συμπληρώνονται και με κρατικό χρήμα μέσω επιδοτήσεων ή του «πράσινου ταμείου», προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των ενεργειακών επιχειρηματικών ομίλων.
Ο περιορισμός της εξάρτησης της καπιταλιστικής οικονομίας της Ε.Ε απ’ τα εισαγόμενα καύσιμα, ώστε να μειωθεί η υπεροχή των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο σκέλος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έναντι της Ε.Ε.
Η προώθηση της σχετικής ευρωενωσιακής τεχνολογίας και τα αντίστοιχα “πράσινα” εμπορεύματα (όπως οι ανεμογεννήτριες) στη διεθνή αγορά.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας, απ’ τη σκοπιά των λαικών συμφερόντων αντιτίθεται στην απελευθέρωση και στην παράδοση στους ιδιώτες της παραγωγής και διανομής της ενέργειας, είτε αφορά την παραγωγή ενέργειας από ανεμογεννήτριες, φωτοβολταικά, υδροηλεκτρικά, βιοενέργεια, λιγνιτική παραγωγή και πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια σ’ αυτή την πολιτική και τις αρνητικές συνέπειές της στο λαό και στο περιβάλλον.
Σήμερα η χώρα μας έχει τις υλικές προϋποθέσεις για να καλύψει τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της βιομηχανίας σε ενέργεια. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, όπως ο λιγνίτης, το υδάτινο δυναμικό, τον αέρα, τον ήλιο, την γεωθερμία.
Αν όλα αυτά τα μέσα κοινωνικοποιηθούν, στα πλαίσια του εθνικού κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της παραγωγής, με εργατική εξουσία, μπορούν σήμερα να καλύψουν αυτές τις ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο.
Αυτό που εμποδίζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που δημιουργεί κίνδυνους για τη δημόσια Υγεία και το Περιβάλλον, είναι η εκμετάλλευση αυτών των δυνατοτήτων από τους επιχειρηματικούς ομίλους με σκοπό το κέρδος.
Προφανώς η εγκατάσταση των αιολικών που προωθείται στην περιοχή των Αγράφων και στα άλλα βουνά της Θεσσαλίας (Κόζιακας, Κίσσαβος, Πήλιο, Όλυμπος) και των φωτοβολταϊκών σε όλη την Θεσσαλία, δεν γίνεται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού, αλλά του κεφαλαίου, που σκοπό έχουν αποκλειστικά το κέρδος, θυσιάζοντας γι’ αυτό και το περιβάλλον.
Γι’ αυτό η Λαική Συσπείρωση Θεσσαλίας, είναι αντίθετη στις ιδιωτικές επενδύσεις στις ΑΠΕ και στηρίζει τις λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στους σχεδιασμούς επιχειρηματικών ομίλων, κυβέρνησης, περιφέρειας και δήμων.
