Σοκαρισμένη είναι η κοινωνία της Θεσσαλονίκης από τη στυγνή δολοφονία του 19χρονου νέου στη γειτονιά της Χαριλάου. Το έγκλημα, που είχε οπαδικό υπόβαθρο, χαρακτηρίστηκε από αφάνταστη αγριότητα, που δείχνει πλήρη υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής. Δυστυχώς όμως, οι κάτοικοι της πόλης και της γειτονιάς δεν εκπλήσσονται. Είναι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, καθημερινό φαινόμενο οι κάθε είδους συμπλοκές, που πολλές φορές φτάνουν στο να απειλείται ή και να χάνεται η ζωή νέων παιδιών.
Πριν λίγες μέρες σαββατόβραδο και στο κέντρο της πόλης της Καρδίτσας είχαμε συμπλοκές νεαρών με σοβαρούς τραυματισμούς, αλλά ευτυχώς δε θρηνήσαμε θύματα.
Η όξυνση αυτού του φαινομένου δεν είναι τυχαία. Έχει ως ρίζα την γενική κοινωνική κρίση, την απόρριψη από την εκπαίδευση, την μαζική και παρατεταμένη ανεργία, τα συνολικά αδιέξοδα των παιδιών στις εργατικές και λαϊκές γειτονιές. Έχει ως ρίζα την κοινωνική απομόνωση. Αυτό είναι το υπόβαθρο, που οδηγεί αυτούς τους νέους στο να “ξεφεύγουν” (ή έτσι τους κάνουν να νομίζουν…) με ένα χουλιγκάνικο τρόπο ζωής, όπου περισσεύουν τα ναρκωτικά και ο ρατσισμός. Στην πραγματικότητα, το σύστημα κατορθώνει μέσα από την οπαδική βία, να στρέψει την κοινωνική οργή, που κατά βάθος το ίδιο έχει γεννήσει, σε λαθεμένους στόχους.
Επιπλέον και ευρύτερα, το σύστημα πασάρει στην νεολαία τις σάπιες αξίες του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού και της ανέλιξης επί πτωμάτων μέσα και από μουσικά σκουπίδια που επιπλέον εξυμνούν την εξάρτηση από ουσίες, την λογική της συμμορίας και τη τυφλή βία, ως το Α και το Ω της «μαγκιάς». Όλη αυτή η κουλτούρα είναι εύφορο έδαφος για την εξάπλωση του φασιστικού φαινομένου.
Από κοντά ένα ολόκληρο βρώμικο σύστημα σχέσεων, που έχουν χτιστεί γύρω από τις μεγάλες ΠΑΕ που περιλαμβάνει ΜΜΕ-εφημερίδες-ραδιόφωνα, επαγγελματίες “οπαδούς” και κάθε λογής παρατρεχάμενους που δηλητηριάζουν το μυαλό της νεολαίας. Γνωστές οι σχέσεις με τις φασιστικές γκρούπες της πόλης. Όλοι αυτοί έχουν επισκιάσει τον απλό κόσμο, που παρακολουθεί ποδόσφαιρο και πλέον νιώθει ξένος στο γήπεδο. Ανεξάρτητα με την ταμπέλα, όλοι αυτοί είναι ένοχοι γι’ αυτή την άθλια κατάσταση, όσο και αν προσπαθούν τώρα να ξεπλύνουν τη στάση τους με κροκοδείλια δάκρυα και «συγνώμες». Τα αφεντικά των ΠΑΕ που είναι κομμάτια του κεφαλαίου, χρησιμοποιούν όλη αυτή την επιρροή για να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα, ενώ στηρίζονται άλλοτε απροκάλυπτα κι άλλοτε καλυμμένα από τους πολιτικούς εκπροσώπους τους συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Καμία σχέση δεν έχει όμως αυτή η δράση με τον πραγματικό αθλητισμό που λείπει από τη νεολαία της πόλης, αφού ζει σε γειτονιές-κλουβιά που ρημάζουν χωρίς υποδομές.
Πάνω από όλα όμως ένοχη είναι η «επίσημη πολιτεία» και διαχρονικά οι κυβερνήσεις του κεφάλαιου. Όπως αποδεικνύεται, όταν θέλει (κάτω από την πίεση της λαϊκής κατακραυγής…), μπορεί σε λίγες ώρες να ξεμπερδέψει με όλους αυτούς τους τύπους, που όμως είναι χρήσιμοι σε αυτήν γιατί της κάνουν τη “βρώμικη δουλειά” της κοινωνικής αποχαύνωσης. Άλλωστε, η ίδια η κυβέρνηση και η αστική τάξη καθημερινά διδάσκουν στην κοινωνία την πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής.
Για τους νέους των φτωχών γειτονιών, του λαού και της εργατικής τάξης, που θέλουν να “παίξουν μπάλα” μέσα και έξω από τα γήπεδα, στην κοινωνία και τη ζωή, ένας είναι ο δρόμος: να στρέψουν την κοινωνική οργή απέναντι στους πραγματικούς υπαίτιους. Εκεί φαίνεται το πραγματικό θάρρος. Το θάρρος βρίσκεται στον αγώνα για τη ζωή που μας κλέβουν!
Της Οργάνωσης Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ)