Σε ένα αγρόκτημα ένας γεωργός διατηρούσε δυο αγελάδες πέντε προβατίνες, ένα άλογο, ένα γάιδαρο, ένα μεγαλόσωμο σκύλο και πολλά πουλερικά. Χήνες, πάπιες, κότες, γαλοπούλες. Τα ζώα ζούσαν αρμονικά και συζητούσαν για διάφορα θέματα που αφορούσαν το αγρόκτημα.
Ο γάιδαρος κάποια μέρα κάλεσε τα χορτοφάγα ζώα και τα είπε. Όπως γνωρίζετε έχω διαβάσει πολλούς ‘’ειδικούς ’’ που συνιστούν στους ανθρώπους τη χορτοφαγία. Σας τα λέω αυτά γιατί λυπάμαι τον καημένο το σκύλο που τόσο κοπιάζει για να είναι το αγρόκτημα ασφαλές. Ραγίζει η καρδιά μου που τον βλέπω να τρώει ξεροκόμματα και άχρηστα κόκκαλα.
Πρέπει να τον πείσουμε να τρώει ότι και εμείς, υγιεινό χορτάρι
Όλα συμφώνησαν και κάλεσαν το σκύλο.
Δεν βλέπεις του λένε πόσο θρεμμένα είμαστε εμείς. Ακόμη και τα πουλερικά όλη την ημέρα βόσκουν.
Παράτα το κόκκαλα και τα ξεροκόμματα που σου δίνει το αφεντικό και έλα μαζί μας να τρως βιταμινούχο και θρεπτικό χορτάρι. Με τα πολλά ο σκύλος πείστηκε και άρχισε να τρώει
Χορτάρι. Σε είκοσι ημέρες ψόφησε από την πείνα.
Το αφεντικό μόλις κατάλαβε τι συνέβη τιμώρησε αυστηρά τον γάιδαρο γιατί σκότωσε το σκυλί.
Ο μύθος γράφτηκε με αφορμή τη μείωση παραγωγής κρέατος και διδάσκει πως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να μην ακούμε τον καθένα για θέματα διατροφής.
Η χορτοφαγία από μόνη της για τον άνθρωπο είναι πολύ ελλιπής, οδηγεί σε σοβαρές ασθένειες και ανεπαρκή
σεξουαλική δραστηριότητα .
