Είναι συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής. Είναι ένας πολυτάλαντος και ιδιαίτερα αγαπητός καλλιτέχνης αλλά και ένας πολύ ευγενής και συμπαθής άνθρωπος. Ο λόγος για τον Κώστα Λειβαδά που βρέθηκε πριν λίγο καιρό στην Καρδίτσα, για την έναρξη του 39ου Πανελλήνιου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου, και που λίγο μετά, ήρθε η ώρα του ραδιοφωνικού ραντεβού, που είχαμε δώσει, με το Ηχόραμα 100,8, για μια συνέντευξη.
Ο Κώστας Λειβαδάς μίλησε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 και στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00 -15:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη και αναφέρθηκε σε πολλά και ενδιαφέροντα.
Για το τι είναι η μουσική για εκείνον, για το ξεκίνημά του, για το όμορφο παρόν που ζει, για τις πολύ σημαντικές συνεργασίες του αλλά και για τα επόμενα σχέδιά του.
Αναλυτικά η αποκλειστική συνέντευξη του Κώστα Λειβαδά στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:
Ερώτηση: Καλησπέρα από την Καρδίτσα και το Ηχόραμα 100,8. Μεγάλη μας χαρά και τιμή που σας έχουμε κοντά μας, εδώ, στο Ηχόραμα 100,8, που αγαπάει και στηρίζει τη μουσική και τους καλλιτέχνες του ύφους, της αισθητικής και της ποιότητας που και υπηρετείτε και εσείς. Πως είστε;
Απάντηση: Καλώς σας βρίσκω Βάσω. Ανταποδίδω και εγώ τα καλά λόγια και για την ευγένειά σου πάντα.
Ερώτηση: Σας γνωρίσαμε στον 39ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας και σας απολαύσαμε, στην έναρξη, μαζί με την επίσης ταλαντούχα Αντριάνα Μπάμπαλη, σε μια εξαιρετική μουσική παράσταση όπου ακούσαμε αγαπημένα τραγούδια και ΄΄ταξιδέψαμε΄΄ στη μαγεία της μουσικής. Πως ήταν για εσάς αυτή η εμπειρία. Πως ήταν το κοινό της Καρδίτσας;
Απάντηση: Ήταν πολύ ξεχωριστό και συγκινητικό για εμάς που ΄΄σπάσαμε το ρόδι΄΄ σε έναν θεσμό που κρατάει 40 χρόνια και που θα έρχονταν ξεχωριστές παραστάσεις και ξεχωριστοί άνθρωποι του θεάτρου να τιμηθούν όπως η Μπέτυ Λιβανού, ο Γιώργος Κωνσταντίνου και ο Σταύρος Ξαρχάκος, με μια ξεχωριστή κιόλας Κριτική Επιτροπή, πολλούς συναδέλφους που αγαπάμε.
Αυτό είναι ο πολιτισμός που χτυπάει η καρδιά και ήταν ακόμα πιο συγκινητικό μετά από όσα πέρασε η Καρδίτσα, σαν να ξαναρχίσει αυτό το νήμα.
Μάλλον για εσάς δεν σταμάτησε ποτέ και αυτό είναι το σημαντικό. Και αυτό είναι που έχουμε στα χέρια μας. Συσπείρωση γύρω από τις κοινότητες, τους πυρήνες που έχουν τις ίδιες, κοινές αγάπες για την Τέχνη.
Ερώτηση: Με την Αντριάνα Μπάμπαλη συμπληρώνετε πολλά χρόνια συνεργασίας και κοινής μουσικής διαδρομής και ήρθε η ώρα να ξανακάνετε και τραγούδια μαζί, όπως το αγαπημένο και πολύ τρυφερό «Αν εμείς χωρίσουμε». Μιλήστε μας γι ΄ αυτή τη συνεργασία και το πώς προέκυψε.
Απάντηση: Με την Αντριάνα τώρα σταματήσαμε να παίζουμε,. Κάναμε μια παράταση στη μικρή αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών «Λίλιαν Βουδούρη» με μελοποιημένη ποίηση για πρώτη φορά.
Με την Αντριάνα έχουμε μεγαλώσει μαζί. Είναι 20 χρόνια πια που παίζουμε μαζί. Έχουμε ηχογραφήσει, έχουμε κάνει ατελείωτες παραστάσεις όλων των ειδών, τις μπάντες και τα μουσικά σύνολα.
Είμαστε φίλοι, είμαστε οικογένεια. Από αυτές τις πολύ δύσκολες σχέσεις να συμβούν στο χώρο τον δικό μας.
Ηχογραφήσαμε και πέρσι τον Ιούλιο ένα άλλο τραγούδι που λέγεται «Φύσηξε αεράκι» και που το αγαπάω πάρα πολύ εγώ.
«Φύσηξε αεράκι, σήκωσε κύμα», δηλαδή, για την ακρίβεια, Άλλοι το ξέρουν ως «Φύσηξε αεράκι», άλλοι ως «Σήκωσε κύμα».
Και πάντα με την Αντριάνα δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποιος λόγος. Δηλαδή, θα ηχογραφήσουμε μαζί, παίζουμε μαζί, εκτιμάμε ο ένας τον άλλο, τώρα έχει πάει στη Βιέννη με την Ορχήστρα «Μάνος Λοϊζος» που επιμελείται η κόρη του μεγάλου συνθέτη και το καλοκαίρι θα κάνουμε καλοκαιρινές συναυλίες πάλι, για μια ακόμα φορά.
Και μακάρι και στα μέρη σας, στη Θεσσαλία.
Ερώτηση: Πάμε τώρα να πιάσουμε το ΄΄νήμα΄΄ της καλλιτεχνικής σας διαδρομής. Ποιο ήταν το ερέθισμα να ασχοληθείτε με τη μουσική; Πότε συνειδητοποιήσατε ότι αυτός είναι ο δρόμος που θέλετε να ακολουθήσετε;
Απάντηση: Α, ήμουνα από τα πολύ τυχερά παιδάκια σ ΄ αυτό. Είτε γιατί μεγάλωσα σε ένα σπίτι με πολύ ισχυρούς ακροατές.
Ο πατέρας μου, η μάνα μου και ο αδελφός μου μπορεί να μην έπαιζαν μουσική, ας πούμε αλλά ήταν πολύ ισχυροί ακροατές και με διαφορετικά γούστα ο καθένας.
Και, επίσης, είχαμε οικογενειακούς φίλους εξαιρετικούς μουσικούς, μεγάλους μουσικούς που έπαιξαν ρόλο, βέβαια, σε αυτό.
Ο ένας ήταν ο Κώστας Κλάδας που έχει μείνει στην ιστορία και για τις ενορχηστρώσεις και για τα τραγούδια του στο Ωδείο του οποίου φοίτησα και ο άλλος ήταν ο αιώνιος συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι, ο Γιώργος Κινδύνης.
Και ήξερα από έξι, επτά ετών ότι αυτό ήθελα να κάνω. Το οποίο είναι πολύ σπάνιο και πολύ γοητευτικό και ανακουφιστικό.
Όσο ρίσκο και αν έχει αυτή η δουλειά, αν δεν έχεις μια μεγάλη οικονομική επιφάνεια από πίσω ή ένα δίχτυ ασφαλείας.
Εγώ ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω από πολύ μικρός.
Ερώτηση: Έχετε συμμετάσχει σε σχεδόν 40 δίσκους μέχρι σήμερα ως συνθέτης και στιχουργός και έχετε γράψει τη μουσική για δεκάδες τραγούδια. Είναι μια συνεχής καταβύθιση στα μονοπάτια της ψυχής η μουσική, ένα αέναο εσωτερικό ΄΄ταξίδι΄΄, ένας μοναχικός δρόμος, η απόλυτη μορφή έκφρασης και δημιουργίας; Τι είναι για εσάς η μουσική;
Απάντηση: Κοίταξε, η μουσική καταρχάς είναι το κλειδί για τον παράδεισο. Και το μυστικό του παραδείσου, ας πούμε. Και για όλους μας.
Και είναι μια αρμονική γλώσσα συμπαντική.
Βέβαια, για μένα ήταν ο μόνος δρόμος θεραπείας, έκφρασης και αποκάλυψης.
Αυτός που το έχει αυτό και το έχει κιόλας επειδή υπήρξε ακροατής σε όλη του τη ζωή, δεν μπορεί να το αντιληφθεί ακριβώς πόσο δύσκολο ή λιγότερο δύσκολο ή περισσότερο είναι.
Ξέρει ότι θέλει πολύ διάβασμα, πολύ ακρόαση, πολύ μελέτη αλλά επειδή ταυτόχρονα το εμπεριέχει αυτό και την έχει αυτή την έφεση, δεν μπορεί να το νιώσει τις πιο πολλές φορές.
Δηλαδή, το νιώθεις σαν μέρος της εσωτερικής περιπέτειας της ίδιας του της ζωής. Και όχι σαν μια ιδιαίτερη, ας πούμε, καταβύθιση.
Πάντως, το τραγούδι, αν το σεβαστείς και έχεις την υπομονή και την επιμονή να το πιάσεις και να το πιάσεις στον ύπνο, εκτός συναλλαγής, είναι κάτι που δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ πρώτο.
Και αυτό είναι συγκινητικό.
Ερώτηση: Σαν συνθέτης, έχετε συνεργαστεί με σημαντικούς στιχουργούς, όπως ο Μάνος Ελευθερίου, και με πολλούς συνθέτες. Ποια συνεργασία ή γνωριμία από όλες αυτές σας έχει στιγματίσει περισσότερο, αφήνοντας, για κάποιο λόγο, το αποτύπωμά της, το χνάρι της;
Απάντηση: Δεν μπορώ να το πω αυτό πραγματικά. Και για τις συναντήσεις ευλογήθηκα. Πόσο μάλλον που κάποιες που έγινα ή πολύ αγαπητικές, σταθερές σχέσεις ή ακόμα και φιλίες. Θα είμαι άδικος.
Με τον Μάνο (Εέυθερίου), μιας και το είπαμε τώρα, ήταν μια ευλογία, γράψαμε τραγούδια μαζί αλλά, κυρίως, έμαθα τόσα από αυτόν.
Από την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τον Βασίλη Σκουλά ως τον Θανάση Γκαϊφή για τα φοιτητικά μου χρόνια στην Κομοτηνή και τον Σταμάτη Κραουνάκη και από τους αδελφούς Κατσιμίχα και τον Γιώργο Ανδρέου μέχρι την καρδιακή μου φίλη Μελίνα Ασλανίδου ή άλλες φυσιογνωμίες που μπορέσαμε και γράψαμε τραγούδια, και μαζί ακόμα, όπως ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Θοδωρής Γκόνης ή η Λίνα Νικολακοπούλου. Είναι πολύ ξεχωριστές συναντήσεις.
Ερώτηση: Πάμε τώρα να ΄΄παίξουμε΄΄ με τρις τίτλους τραγουδιών σας. «Η επιμονή σου» (Κώστας Λειβαδάς-Ελεονώρα Ζουγανέλη). Ο Κώστας Λειβαδάς, στη σημερινή εποχή, στην Ελλάδα του σήμερα, σε τι πρέπει να δείξει και δείχνει υπομονή;
Απάντηση: Στη δημιουργικότητα που είναι ο μόνος δρόμος ακόμα και στις πιο απελπιστικές συνθήκες.
Στη πίστη σε αυτό που αγαπάει και στους αγαπημένους του ανθρώπους.
Και στο ξαναγεννιέται κάθε μέρα από την αρχή. Γεννιέται και η αγάπη του.
Όλοι μας πρέπει να το κάνουμε αυτό. Όλοι μας πρέπει να ξανααγαπάμε κάθε μέρα από την αρχή και να ξανασυστηνόμαστε και αυτό που κάνουμε και την πατρίδα μας.
Ερώτηση: «Μικρό μου θαύμα» (Μίλτος Πασχαλίδης). Ποιο είναι το δικό σας μεγαλύτερο ΄΄μικρό θαύμα΄΄ στη ζωή σας;
Απάντηση: Αυτό χαίρομαι που το αναφέρεις. Είναι ένα τραγούδι που έγραψα, ξέρεις, για τον γάμο του Πασχαλίδη.
Παίχτηκε πρώτη φορά στον γάμο του και μετά ηχογραφήθηκε.
Είχαμε παίξει μαζί τότε, εκείνα τα χρόνια. Είχαμε κάνει και αρκετή παρέα και ναι, ήταν ένα τραγούδι που γράφτηκε έτσι.
Ερώτηση: Και ποιο είναι, λοιπόν, το μεγαλύτερο ΄΄μικρό θαύμα΄΄ στη ζωή σας;
Απάντηση: Το ότι άντεξα σε αυτό το χώρο και το ότι βρήκα την ισορροπία μου; Και ότι αισθάνομαι δυνατός σήμερα; Νομίζω ότι αυτό.
Ερώτηση: «Είσαι στο φως» (Κώστας Λειβαδάς). Είστε στο φως σήμερα κ. Λειβαδά σήμερα; Και τι μπορεί να ΄΄ανάψει΄΄ αυτό το ‘’φως΄΄; Το φως της ψυχής, της εσωτερικής αντίστασης, της οπτικής των πραγμάτων, όλων αυτών των ΄΄καύσιμων΄΄που ΄΄καίει΄΄ ο καθένας μας στις διαδρομές της ζωής του;
Απάντηση: Κοίταξε, το φως είναι η αλήθεια. Και, μάλιστα, εκεί μιλούσα για την αλήθεια μιας στιγμής. Που δεν μπορεί να κρυφτεί τίποτα. Ή που δεν ελέγχεται.
Και στο φως πρέπει να αλλάζεις γωνίες και εσύ. Δεν μπορεί να θέλεις την ομορφιά και να μην θέλεις την αλήθεια. Δεν γίνεται αυτό.
Μπορεί να γίνει για ένα διάστημα αλλά μετά θα προδοθείς.
Είναι ο ίδιος δρόμος που οδηγεί στην αναζήτηση της αλήθειας στην αναζήτηση της ομορφιάς και κατ ΄ επέκταση να είσαι στο φως, ας πούμε, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Γι ΄ αυτό παλεύω και εγώ. Γι ΄ αυτό παλεύουμε όλοι. Όλοι όσοι ενδιαφερόμαστε και έχουμε αυτό τον διάλογο.
Ερώτηση: «Σαν λουλούδι στο βράχο». Αυτός είναι ο τίτλος του νέου τραγουδιού που μόλις κυκλοφόρησε. Μίλησέ μας γι ΄ αυτό το νέο και πολύ ΄΄τρυφερό΄΄ τραγούδι.
Απάντηση: Είναι πολύ συγκινητικό γιατί με τον Πάνο Κατσιμίχα γνωριζόμαστε από τα ένδοξα χρόνια που οι αδελφοί Κατσιμίχα κυριαρχούσαν στην ελληνική μουσική σκηνή, στα μέσα της δεκαετίας του ΄ 90, και του ΄΄Σταυρού του Νότου΄΄.
Εκεί γνωριστήκαμε. Ήταν οι ήρωες μου, ήταν κάτι επαναστατικό για εμάς οι δίσκοι τους.
Και πάντα είχαμε μια ζεστή σχέση. Μπορεί να περνούσαν τα χρόνια, μπορεί να χανόμασταν.
Συνεργαστήκαμε ξανά στη δισκογραφία με τραγούδια που είπε ο Πάνος και συνεργαστήκαμε και ζωντανά σε μια χρονιά που ορόσημο και μένα, το 2018, στη «Σφίγγα».
Από τότε μου έδωσε το κείμενο και τα λόγια, από τις αρχές του 2019, το «Σαν λουλούδι στο βράχο» και εγώ, όπως λέω και στο σημείωμα, έριχνα κλεφτές ματιές και περίμενα την κατάλληλη στιγμή αφού μέσα μου το κουβαλούσα, βέβαια, το κείμενο.
‘Έχοντας νιώσει τη μουσική που έχει κάθε κείμενο. Γιατί κάθε κείμενο είναι και μια παρτιτούρα.
Περίμενα να δω ποτέ θα ξεκλειδωθεί αυτή η μουσική και θα ξεκλειδώσει και εμένα εκφραστικά.
Αλλά ήταν μια καταπληκτική περίοδος η τελευταία γιατί ξαναήρθαμε κοντά, ήταν μια αληθινή συνεργασία από την αρχή μέχρι το τέλος, με πάρα πολλές συναντήσεις, με πάρα πολλές παρατηρήσεις.
Ήταν μια πολύ αληθινή συνεργασία που τη χρωστάω βέβαια.
Είναι τραγούδι που είναι σαν ένα μικρό χορικό, μιας και μιλούσαμε και για το θέατρο, ένας ψαλμός, για ένα μήνυμα μέσα σε ένα μπουκάλι που το ρίχνουμε στη θάλασσα, για την αγάπη του πως έσωσε το τραγούδι τις ζωές αλλά και μια υπενθύμιση της πρωταρχικής σημασίας του τραγουδιού που είναι πολύ σημαντική.
Εδώ και πολλά χρόνια, λειτουργεί, κυρίως, σαν ΄΄χαλί΄΄ στις ζωές μας.
Σαν μια υπόκρουση, δηλαδή, δευτερεύουσα ενώ κάνουμε άλλα πράγματα.
Ερώτηση: Αλήθεια, αυτό το ΄΄λουλουδάκι΄΄ που στέκεται μόνο του σε ένα ΄΄βράχο΄΄, που μπορεί να είναι ένας άνθρωπος κάπου μόνος του, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, ή και τα δύο, από πού παίρνει δύναμη για να ΄΄ανθίσει΄΄; Εσείς, από πού αντλείτε δύναμη στα δύσκολα;
Απάντηση: Από τα μεγάλα ΄΄ποτάμια΄΄ και από τις βαθιές μας ρίζες.
Που είναι οι μεγάλες μας αγάπες, η παράδοσή μας, η οικογένειά μας, η γλώσσα που μιλάμε, τα γράμματα που μάθαμε, ο αέρας του τόπου που μεγαλώνουμε. Από τις μεγάλες αξίες.
Πόσο απλό είναι ένας ποταμός που τον βλέπεις από ψηλά και φαίνεται ότι κυλάει και έχει όλο αυτόν τον όγκο αλλά για να δημιουργηθεί έχουν περάσει εκατομμύρια χρόνια.
Ερώτηση: Κλείνοντας, ποια είναι τα άμεσα καλλιτεχνικά σας σχέδια και τι ονειρεύεστε για το μέλλον;
Απάντηση: Έχουν δημιουργηθεί κάποια τραγούδια τα οποία μέσα στο καλοκαίρι θα κυκλοφορήσουν με τις φωνές άλλων, ίσως και με τη συμμετοχή μου κάπου.
Προς το παρόν, είμαι πολύ χαρούμενο που έγινε αυτό με τον Πάνο και θα γίνουν και κάποιες συναυλίες το καλοκαίρι με την Αντριάνα.
Θα γίνουν και δυο-τρεις πολυσυλλεκτικές, με αρκετούς καλεσμένους δηλαδή, και επίσης κάποιες παραστάσεις με το Χοροθέατρο της Δαγίπολης που το αγαπάω πολύ και περιμένω να δω πότε θα κυκλοφορήσει και αυτή η δουλειά, η μουσική που έχω γράψει για το Χοροθέατρο αυτό.
