Είναι ένας 80χρονος άντρας από τη Μεταμόρφωση του Δήμου Παλαμά που την ημέρα της σαρωτικής κακοκαιρίας Daniel έβγαλε τη βάρκα του, έκανε κουπί, εκεί όπου μέχρι πριν υπήρχαν δρόμοι και σπίτια, και έσωσε 17 περίπου άτομα τα οποία είχαν εγκλωβιστεί στο χωριό. Είναι ο Κώστας Τασσιόπουλος ο οποίος, τη Μ. Πέμπτη, μίλησε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 και στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00 με 15:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη.
Ο κ. Τασσιόπουλος θυμήθηκε τις συγκλονιστικές εκείνες μέρες και στιγμές, συγκίνησε και συγκινήθηκε και έστειλε το δικό του μήνυμα για το Πάσχα.
Απολαύστε την ΄΄τρυφερή΄΄ και γεμάτη μηνύματα συνέντευξη του κ. Τασσιόπουλου, του κ. Κώστα, του ψαρά, του ήρωα, ενός καθημερινού ανθρώπου που, όπως υπογράμμισε και ο ίδιος, έπραξε απλά το καθήκον του.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Ερώτηση: Κύριε Τασσιόπουλε, θέλαμε σήμερα, Μεγάλη Πέμπτη, η εκπομπή μας να έχει ένα κομμάτι της αναφορά στον πολύπαθο Παλαμά, που ποτέ δεν τον ξεχνάμε, και ταυτόχρονα να υπάρχει ένας συμβολισμός, ένα μήνυμα ότι η δύναμη του ανθρώπου είναι πάνω από όλα, ότι υπάρχει αλληλεγγύη, ότι η ανθρωπιά δεν μας έχει εγκαταλείψει. Πώς είστε;
Απάντηση: Το καθήκον έκανα και εγώ σαν χωριανός. Ό,τι ήταν να κάνουμε, το κάναμε και εμείς. Να σώσουμε τους ανθρώπους.
Ερώτηση: Πως είναι σήμερα τα πράγματα στο χωριό, οχτώ περίπου μήνες μετά το σαρωτικό πέρασμα του Daniel;
Απάντηση: Το χωριό μας από τον Daniel μέχρι σήμερα, οχτώ περίπου μήνες μετά, ο κόσμος άρχισε να επανέρχεται τώρα σιγά-σιγά, φτιάχνει τα σπίτια, τα καθαρίζει, τα χρωματίζει και παραμένει, καμιά τριανταριά οικογένειες, να μην σαν πω και παραπάνω.
Ήρθα στο χωριό τώρα να κάνω Πάσχα γιατί η ξενιτιά είναι λίγο βαριά. Να είσαι σε άλλο χωριό ή να είσαι φιλοξενούμενος, σίγουρα δεν είναι το σπίτι σου.
Ερώτηση: Πως βιώσατε εκείνη τη δύσκολη ημέρα; Πως πήρατε την απόφαση να βγάλετε τη βάρκα σας, αυτή τη σιδερένια σας βάρκα, που έχει ζωή σαράντα ετών, και να πάτε να σώσετε εγκλωβισμένους;
Απάντηση: Η βάρκα αυτή έχει μεγάλη ιστορία. Εγώ είμαι ερασιτέχνης ψαράς. Ψάρευα στα ποτάμια και είχα κάνει αυτοκατασκευή τη βάρκα μόνος μου το 1971. Ψάρευα στα ποτάμια και την είχα εδώ.
Με τον Ιανό, με τις πλημμύρες όλες, έχω ζήσει τις καταστάσεις.
Αλλά σαν τη μέρα αυτή που ήρθε τώρα ο Daniel, ήταν λίγο παράξενο και περίεργο το πράγμα.
Γιατί δεν ήταν το βροχόσιμο νερό, απλώς, όπως ενημερωθήκαμε, νομίζουμε ότι έδωσαν και από τη λίμνη Σμοκόβου. Άνοιξαν το φράγμα και ήρθε το νερό από πάνω.
Γιατί εδώ που μένω εγώ, στην πλατεία του χωριού, έχω γύρω στο ενάμισι μέτρο διαφορά. Υψομετρική απόσταση.
Πήρα και εγώ τέσσερα μέτρα νερό.
Ερώτηση: Έχετε ζήσει τέσσερις πλημμύρες στο χωριό. Αυτή ήταν η χειρότερη;
Απάντηση: Έζησα το 1953 την πλημμύρα όταν ήμουν δέκα ετών. Έζησα τον Ιανό, τον Daniel που ήρθε τώρα αυτή η καταστροφή η μεγάλη.
Το νερό ήταν τόσο πολύ που δεν λεγόταν. Ήταν υπερβολικό το νερό αυτό. Δεν ήταν βροχόσιμο, όπως καταλάβαμε τώρα εμείς.
Ερώτηση: Πως ήταν, λοιπόν, εκείνη η ημέρα και οι στιγμές που απεγκλωβίζατε ανθρώπους;
Απάντηση: Εφόσον είμαστε χωριανοί, είμαστε γειτονιά, ο ένας με τον άλλο, εγώ πήρα το θάρρος γιατί όταν είχα εδώ το βράδυ, στο σπίτι, τέσσερα – πέντε άτομα φιλοξενούμενους, ήρθε ο Πρόεδρος τα πήρε και τα πήγε στο Κοινοτικό Γραφείο και μετά βγήκαν στη γέφυρα και τα πήρε το ελικόπτερο.
Εγώ παρέμεινα στο σπίτι γιατί μου είπε μένα ο Πρόεδρος ότι ΄΄δεν θα ΄ ρθεις θείο να σε πάρω;΄΄.
Του λέω ΄΄εγώ έχω τη βάρκα μου΄΄.
Λέει, ΄΄Δεν φοβάσαι;΄΄
΄΄Τι να φοβηθώ; Τόσες πλημμύρες πέρασα. Τι να με κάνει αυτή; Να με πνίξει εμένα; Αποκλείεται΄΄.
Και όπως καθόμουν εδώ, έβλεπα το νερό. Αφού άρχισε να μπαίνει εδώ στη ρούγα, που το λέμε εμείς, στην αυλή, την είχα τη βάρκα καμιά δεκαριά μέτρα από το σπίτι, κάτω από ένα υπόστεγο.
Κοιτούσα εκεί και κατά τις έξι παρά τέταρτο το πρωί βγήκα στο δρόμο.
Άκουσα τις φωνές. Ήταν πάνω στα τρακτέρ ο κόσμος για να σωθεί.
Άλλος στα τρακτέρ, άλλος στα κεραμίδια, άλλος πάνω στο σπίτι, πάλευαν όλοι εκεί.
Και επειδή η βάρκα η δική μου ήταν μεγάλη, όπως πήγαινα στο δρόμο εκεί, τους έπαιρνα.
Τους μάζευα από έναν – έναν. Πήρα έξι-επτά άτομα στο Κοινοτικό Γραφείο, γύρισα ύστερα και πήρα άλλα τέσσερα άτομα και μετά πήγα στα σπίτια και έβγαζα τους ανθρώπους από τα σπίτια που ήταν εκεί εγκλωβισμένοι.
Γύρω στα 17-18 άτομα μάζεψα. Τα πήγα στο Κοινοτικό Γραφείο, κάθισαν εκεί ένα βράδυ και τους έβγαλα στο ανάχωμα. Γιατί εκεί μας παρέλαβε το ελικόπτερο και πήγαν στην Καρδίτσα, εκεί στο γήπεδο.
Εγώ έχω σπίτι στην Καρδίτσα, η κόρη μου μένει εκεί, και πήγα εκεί.
Τώρα, οι υπόλοιποι πήγαν δεξιά και αριστερά, στα σχολεία, άλλος φιλοξενούμενος, άλλος από ΄ δω, άλλος από ΄ κει.
Τώρα, επανήλθε σιγά-σιγά ο κόσμος. Άρχισε να γυρίζει στο χωριό.
Γιατί είναι λίγο βαρύ να παρατήσει ο άλλος το χωριό.
Ερώτηση: Αυτή η σαράντα ετών βάρκα, που έσωσε τόσους ανθρώπους, βρίσκεται τώρα στην αυλή του σπιτιού σας; Τι σκέφτεστε κάθε φορά που τη βλέπετε;
Απάντηση: Αυτή τη βάρκα την έχω τακτοποιήσει, την έχω βάλει πάνω στο τρέιλερ και την έχω κάτω από το υπόστεγο.
Την έχω σαν αντίκα που λένε. Σαν κειμήλιο.
Ερώτηση: Μεγάλη Εβδομάδα, Άγιες Μέρες αυτές που βιώνουμε. Τι μήνυμα ή τι ευχή θα θέλατε να στείλετε για τη Μεταμόρφωση, για τον Παλαμά, για τον κόσμο που μας ακούει;
Απάντηση: Η κυβέρνηση και οι παράγοντες ήρθαν εδώ, ήρθε και ο κ. Μητσοτάκης, και είπαν ότι θα γίνει μια μετεγκατάσταση του χωριού αλλά είναι λίγο δύσκολο.
Για να γίνει μια μετεγκατάσταση πρέπει να παρθούν αποφάσεις, πρέπει να γίνουν απαλλοτριώσεις.
Από την πρώτη μέρα μέχρι τη δεύτερη, δεν γίνονται τα σπίτια. Για να φτιάξεις τα σπίτια, θα χρειαστούν δυο-τρία χρόνια.
Που να πάει ο κόσμος αυτός;
Τα ενοίκια είναι υψηλά, θέλει να δώσεις ένα τρίμηνο μπροστά, ο κόσμος φτιάχνει τα χαρτιά του, άλλοι πήραν, άλλοι δεν πήραν τα χρήματα. Δεν τα γνωρίζω αυτά γιατί είναι της πολιτείας.
Για να υπάρξει μια απόφαση τέτοια, χρειάζεται και το Συμβούλιο Παλαμά, να σταλθεί στο Υπουργείο, στην Αθήνα, το Υπουργείο να πάρει την απόφαση.
Ερώτηση: Κύριε Τασσιόπουλε, σας ευχαριστούμε θερμά γι ΄ αυτή τη συζήτηση, γι ΄ αυτή την αφήγηση, γι ΄ αυτά τα ανθρώπινα λόγια, Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα και να είστε πάντα έτσι, αλληλέγγυος και να αποτελείτε ΄΄φάρο΄΄ και για όλους εμάς. Και, φυσικά, να μην ξαναζήσει ποτέ ξανά κανείς τέτοια καταστροφή.
Απάντηση: Πρώτα ο Θεός, να μην ξαναζήσουμε τέτοια πράγματα.
Σας ευχαριστώ. Καλό Πάσχα.
