Ανάρπαστα έγιναν το περασμένο Σαββατοκύριακο τα μπλόκα των αγροτών σε όλη τη χώρα από υπουργούς, βουλευτές της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, που έτρεξαν να φωτογραφηθούν δίπλα στους αγωνιζόμενους αγρότες και να μοιράσουν λόγια συμπάθειας.
Σαν τον δολοφόνο που γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος, τα στελέχη της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της «Νέας Αριστεράς», αλλά και ακροδεξιοί δημαγωγοί, που ψαρεύουν στα θολά νερά της λαϊκής αγανάκτησης, χτυπούν τους αγρότες στην πλάτη με «κατανόηση» και υπόσχονται «λύσεις» στα τεράστια προβλήματα που απειλούν την επιβίωσή τους.
Το θράσος τους είναι απύθμενο! Οι ίδιοι που ευθύνονται για τα αδιέξοδα των αγροτών, αυτοί που στήριξαν και στηρίζουν την εγκληματική πολιτική της ΕΕ σε βάρος τους, αυτοί που ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο και εφάρμοσαν ως κυβερνήσεις όλες τις αναθεωρημένες εκδοχές της ΚΑΠ, παριστάνουν τώρα τους «φίλους» των αγροτών!
Στα μπλόκα, όμως, η συζήτηση έχει «ανάψει» και τα πυρά στρέφονται ολοένα και περισσότερο στην καρδιά του προβλήματος, που είναι η ΚΑΠ. Η γούνα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων έχει καεί από τις απανωτές αναθεωρήσεις – ειδικά την τελευταία 20ετία – που κατέρριψαν μύθους και προσδοκίες.
Τι να πουν στους αγρότες η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που για 30 και πλέον χρόνια τούς φόρτωναν τον έναν ευρωπαϊκό κανονισμό μετά τον άλλον, τους φλόμωναν στο ψέμα ότι έρχονται «καλύτερες μέρες», «περισσότερα χρήματα» και «μεγαλύτερες αγορές», ενώ «τάιζαν» τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις και τα μονοπώλια του αγροδιατροφικού τομέα, σε βάρος των χιλιάδων βιοπαλαιστών αγροτών;
Τι να τους πει κι ο ΣΥΡΙΖΑ, που ο τότε πρόεδρός του πήγαινε στα μπλόκα και σκαρφάλωνε σε καρότσες και τρακτέρ για να κοροϊδέψει τους αγρότες; Κι όταν έγινε κυβέρνηση, έκανε τα ίδια και χειρότερα με τους προηγούμενους, υλοποιώντας με χέρια και με πόδια την αντιλαϊκή ΚΑΠ. Γι’ αυτό και επί ΣΥΡΙΖΑ οι αγρότες βρίσκονταν στις κινητοποιήσεις και στα μπλόκα, όπως και επί ΠΑΣΟΚ – ΝΔ.
Επί ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, με το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν μαζί με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, καταργήθηκε η επιστροφή φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο, απογειώνοντας το κόστος παραγωγής.
Τι να τους πουν κι οι κάθε λογής Βελόπουλοι, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους βιοπαλαιστές αγρότες ενώ έχουν ψηφίσει στο Ευρωκοινοβούλιο την πιο πρόσφατη αναθεώρηση της ΚΑΠ και δεν αμφισβητούν – αντίθετα υπερασπίζονται – τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, που κάνουν τους αγρότες και κτηνοτρόφους φτωχότερους και τα προϊόντα τους ακριβότερα;
Πολύ γρήγορα ξέφτισε και το παραμύθι της «πράσινης» γεωργίας, που θα εξασφάλιζε τάχα ποιοτικότερες καλλιέργειες και καλύτερο εισόδημα για τους αγρότες, μέσα από την «ορθολογικότερη» διαχείριση της γης και των άλλων πόρων, όπως το νερό. Οπως αποδείχτηκε, όμως, στο έδαφός της φυτρώνουν παράσιτα που κινδυνεύουν να πνίξουν τους αγρότες και το εισόδημά τους, ενώ ούτε ο λαός απολαμβάνει καλύτερα και φτηνότερα προϊόντα.
Αντίθετα, τα διάφορα «πράσινα» χαράτσια και τα μεγαλύτερα κόστη στην παραγωγή μετακυλίονται κι εδώ στην κατανάλωση, με τους χονδρεμπόρους και τα μονοπώλια του αγροδιατροφικού τομέα να θησαυρίζουν σε βάρος των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων και της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας.
Τέρμα τα ψέματα λοιπόν! Ο αγώνας των αγροτών στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη βάζει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.
Το ΚΚΕ στέκεται στο πλευρό των αγροτών και δίνει μαζί τους τη μάχη για τα δίκαια αιτήματά τους. Μπορεί να κοιτάει τους αγρότες στα μάτια, επειδή είναι το μόνο κόμμα που καταψήφισε την ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική σε όλες τις εκδοχές της. Προειδοποίησε για τις συνέπειές της και πρωτοστάτησε για να δοθεί οργανωμένη απάντηση από τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους.
Προπάντων, όμως, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι μπορούν να εμπιστεύονται το ΚΚΕ γιατί με την πολιτική και τη δράση του φωτίζει την προοπτική, την πραγματική διέξοδο από το βάσανο της επιβίωσης, το άγχος της καθημερινής αναμέτρησης με τους κινδύνους και τις φυσικές καταστροφές, τον βραχνά του εισοδήματος που μικραίνει και του κόστους παραγωγής που μεγαλώνει.
Με την κοινωνικοποιημένη μεγάλη παραγωγή, το κρατικό εμπόριο, τη συνδεδεμένη συνεταιριστική παραγωγή, μπορεί ο αγροτοπαραγωγός να προστατευτεί από τις καταστροφές, από τις σκληρές συνθήκες της δουλειάς στην ύπαιθρο, να ανέβει συνολικά το βιοτικό επίπεδο της αγροτικής οικογένειας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα για όλο τον λαό.
Γράφει ο Νίκος Τέγος, μέλος του Γραφείου περιοχής Θεσσαλίας και περιφερειακός σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση
