Πέρασαν δέκα χρόνια όταν μαζί με μια παρέα φίλων μοιραστήκαμε σκέψεις, ανησυχίες, προβληματισμούς για το πού πάει ο τόπος μας αλλά και η κοινωνία γενικότερα. Αρκετοί από εκείνη την παρέα διαπρέπουν σήμερα σε θέσεις ευθύνης στο δημόσιο βίο. Καταθέσαμε στο δημόσιο διάλογο ιδέες και προτάσεις για να κινητοποιήσουμε την τοπική κοινωνία και να συμβάλουμε κι εμείς με τις δυνάμεις μας για ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας. Έτσι σιγά σιγά διαμορφώθηκε ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης μέχρι τότε άποψης για τη δημόσια πράγματα στο Νομό μας. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτό το ρεύμα σκέψης αγκαλιάστηκε από τους πολίτες, άρχισε να γιγαντώνεται και απειλούσε να ανατρέψει την επικρατούσα μέχρι τότε άποψη και φιλοσοφία για
την πολιτική.
Φιλοσοφία που είχαν επιβάλει πολιτικοί παλαιάς κοπής οι οποίοι ενδιαφέρονταν για τη διατήρηση της καρέκλας τους και τίποτα περισσότερο.
Όλοι αυτοί που αποτελούσαν τις δυνάμεις της στασιμότητας και της ακινησίας, όπως τους ονόμασα τότε, συνασπίστηκαν για να φιμώσουν και να ανακόψουν αυτό το ανερχόμενο ρεύμα σκέψης. Χρησιμοποίησαν κάθε ανέντιμο τρόπο.
Σκαρφίστηκαν κάθε μέθοδο που μπορεί να σκεφθεί ένα τρομαγμένο και φοβισμένο μυαλό. Και ήταν τέτοιος ο φόβος τους γιατί απλά θα εξαφανίζονταν πολιτικά αυτοί και οι απόψεις τους.
Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της επιβληθείσας και αμφισβητήσιμης φιλοσοφίας τους ήταν η επιφανειακή και άρα αναποτελεσματική διεκδίκηση των συμφερόντων της Καρδίτσας, καθώς και η λογική ότι θα έπρεπε οι Καρδιτσιώτισες και οι Καρδιτσιώτες να αρκούνται στα λίγα και να μην απαιτούν πολλά για τον τόπο τους. Έτσι όταν ένα πρόβλημα απασχολούσε
την τοπική κοινωνία, αρκούσε μία φωτογραφία και ένα δελτίο τύπου ενός πολιτικού ή αυτοδιοικητικού παράγοντα και ο οποίος θεωρούσε ότι επιτέλεσε το χρέος του απέναντι στους πολίτες που τον εξέλεξαν. Αυτό γίνεται δυστυχώς μέχρι και σήμερα.
Αποτέλεσμα αυτής της φιλοσοφίας είναι η συνεχής οπισθοδρόμησης του τόπου μας. Αυτό είναι και επίσημα αποδεδειγμένο. Πρόσφατα δημοσιεύτηκαν και στον τοπικό τύπο στοιχεία της Εθνικής Στατιστική Αρχής, σύμφωνα με τα οποία ο νομός Καρδίτσας είναι προτελευταίος ανάμεσα στους πενήντα δύο νομούς της χώρας. Είναι πεντηκοστός πρώτος!
Όμως δεν είναι ανάγκη να παραθέσουμε στατιστικά στοιχεία για να αποδείξουμε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον τόπο μας. Αρκεί να αναφέρουμε μια σειρά από αδιαμφισβήτητα γεγονότα που συνέβησαν αυτά τα χρόνια.
Έτσι είδαμε να κλείνουν σχολεία, υποκαταστήματα τραπεζών και άλλων οργανισμών. Σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υψηλής ζήτησης μας τις πήραν άλλοι νομοί. Η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώθηκε, οι νέοι άνθρωποι σπουδάζουν και δεν επιστρέφουν στον τόπο τους γιατί δεν υπάρχουν προοπτικές για να μείνουν στην Καρδίτσα να εργαστούν και να δημιουργήσουν, με φυσική συνέπεια την μείωση του πληθυσμού. Ποια οικογένεια άραγε δεν θα ήθελε να βλέπει τα παιδιά της να γυρίζουν πίσω να εργάζονται και να τα έχει κοντά της;
Ακόμα και το πλημμυρικό γεγονός «Ιανός» που κατέστρεψε επιχειρήσεις, σπίτια, αυτοκίνητα και περιουσίες είναι αποτέλεσμα αυτής της επιφανειακής προσέγγισης και της διαχρονικής ανυπαρξίας αντιπλημμυρικής θωράκισης του νομού. Σε καμία περίπτωση βέβαια αυτό δεν δικαιολογεί φαινόμενα αδράνειας ή αμέλειας όταν συνέβη το συγκεκριμένο γεγονός.
Μια και το αναφέρουμε όμως θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα. Σήμερα, δύο χρόνια σχεδόν μετά, αν ο μη γένοιτο ξανασυμβεί ένα παρόμοιο γεγονός, με δεδομένο ότι οι επιστήμονες λένε ότι από τώρα και στο εξής θα έχουμε συχνά τέτοια ακραία καιρικά φαινόμενα, μπορεί κάποιος να μας διαβεβαιώσει δημόσια, ότι έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα (εκτός των αυτονόητων τακτικών καθαρισμών των ποταμιών) και υπάρχει πια ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική θωράκιση; Διότι χρήματα δόθηκαν από την πολιτεία και αρκετά. Εκτιμώ μάλιστα πως με ένα τεκμηριωμένο και στοχευμένο τρόπο, θα μπορούσαμε να πάρουμε πολύ περισσότερα.
Τι πρέπει όμως να κάνουμε από εδώ και πέρα για να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση;
Δράση που να βασίζεται σε δύο άξονες.
Αναπτυξιακό σχέδιο συγκεκριμένο και συγκροτημένος τρόπος διεκδίκησης. Στον πυρήνα αυτού του σχεδίου πρέπει να βρίσκεται η αύξηση του πλούτου στο νομό, με την «μετάγγιση ανθρώπινου δυναμικού» μέσα από την έλευση σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ενδεχομένως και στρατιωτικής εκπαίδευσης. Φανταστείτε εάν υπήρχαν δύο χιλιάδες (2.000) φοιτητές και
φοιτήτριες τι θα σήμαινε αυτό για την τοπική οικονομία. Το οικονομικό όφελος που θα προέκυπτε για τα εμπορικά καταστήματα, την εστίαση, τους ιδιοκτήτες που νοικιάζουν τα ακίνητά τους, την αύξηση της απασχόλησης για τους νέους ανθρώπους. Υπάρχουν άλλωστε νομοί και μικρότεροι από τον δικό μας, όπου η οικονομία τους βασίζεται καθαρά στους φοιτητές ή σε στρατιωτικό προσωπικό.
Εδώ πρέπει να πούμε πως όταν μιλάμε για σχολές θα πρέπει να εννοούμε υπάρχουσες σχολές που εγγυώνται την παραμονή φοιτητών στην πόλη όπως είναι π.χ. σχολές επαγγελμάτων υγείας, γεωπονικές κ.λ.π. Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε αυτό διότι έχουν ακουστεί διάφορες φαιδρότητες, όπως ίδρυση σχολής αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών που δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη. Απίστευτα πράγματα που κλονίζουν τη σοβαρότητα και υπονομεύουν το αποτέλεσμα κάθε προσπάθειας.
Γι’ αυτό άλλωστε σχεδόν δύο χρόνια μετά του Ιανό, όχι μόνο δεν ήρθε κάποια σχολή αλλά φέτος υπήρξε και μείωση των εισακτέων στις σχολές της Καρδίτσας κατά εξήντα (60) άτομα. Έτσι λόγω αυτής της προχειρότητας, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία μέσα από την κρίση να κερδίσουμε σχολές και έγινε μεγάλη ζημιά, με χαμένη βέβαια την τοπική οικονομία. Αντί να αξιοποιήσουμε το καθεστώς της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που βρίσκονταν η πόλη και ο νομός, αυτό χρησιμοποιήθηκε για καταχρηστικές απ’ ευθείας αναθέσεις στα διάφορα έργα.
Δεύτερος άξονας ο οργανωμένος τρόπος διεκδίκησης, μέσα από ένα μόνιμο συντονιστικό όργανο σε επίπεδο νομού.
Θα αποτελείται από τους Βουλευτές, τους Δημάρχους, τον Αντιπεριφερειάρχη, το Επιμελητήριο, Εργατικό Κέντρο και την Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων.
Θεωρώ απαραίτητη την εξεύρεση με κάποιο τρόπο, αντιπροσωπευτικής εκπροσώπησης της νεολαίας. Επικεφαλής θα πρέπει να είναι η Ιερά Μητρόπολη η οποία με την παρουσία της θα εξασφαλίζει κύρος, σεβασμό, σοβαρότητα και ασφαλώς θα μεγιστοποιεί την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας αυτού του συντονιστικού οργάνου.
Άποψή μου είναι πως τα προβλήματα που απασχολούν την τοπική κοινωνία υπερβαίνουν κομματικές γραμμές. Γι’ αυτό άλλωστε ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι ο πλέον πρόσφορος χώρος συνάντησης, κοινής και συντονισμένης δράσης, πέρα και έξω από κόμματα. Οι πολιτικές επιλογές άλλωστε γίνονται στις βουλευτικές εκλογές. Οι συνέπειες του Ιανού αφορούν όλους τους δημότες της Καρδίτσας. Η πλημμύρα δεν έκανε διακρίσεις κομματικές. Επλήγησαν το ίδιο Νεοδημοκράτες, Συριζαίοι, Πασόκοι και Κομμουνιστές.
Για να έχει επιτυχία μια τέτοια προσπάθεια όμως βασική προϋπόθεση είναι η συστράτευση όλων των πολιτών πέρα κι έξω από κομματικές προτιμήσεις.
Απαιτείται η ενεργοποίηση της νεολαίας που πλήττεται από την ανεργία. Κανείς δεν δικαιούται να αδρανήσει. Δεν επιτρέπεται η λογική «δεν μπορώ», «ας μπουν άλλοι μπροστά κι εγώ θα βοηθήσω», «δεν το έχω ξανακάνει» κλπ.
Στην δημοκρατία την εξουσία έχει ο λαός. Ως εκ τούτου η ευθύνη διαχέεται παντού. Να θυμηθούμε μόνο τι έλεγε ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες συγγραφείς, ο Νίκος Καζαντζάκης.
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω»
Και κάτι ακόμα σημαντικό. Επειδή γνωριζόμαστε όλοι, κανένας δεν πρέπει να θεωρεί ότι είναι εξυπνότερος από τους άλλους.
Προσωπικοί εγωισμοί δεν χωράνε και δεν ενδιαφέρουν την κοινωνία.
Μικροκομματικοί υπολογισμοί δεν επιτρέπονται. Ιδεολογικές αγκυλώσεις και κομματικές περιχαρακώσεις αφορούν το χθες και
είναι ξεπερασμένες από τα πράγματα. Άλλωστε τις κομματικές στηρίξεις εκμεταλλεύτηκαν πολιτικές μετριότητες για να επιβιώσουν πολιτικά.
Μπορούμε να βρούμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις εάν ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν εκλογικών αναμετρήσεων κυρίως στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Όταν όμως τα κόμματα δεν μπορούν να αφουγκραστούν την κοινωνία, τότε οι πολίτες πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες και να επιβάλλουν τη θέλησή τους.
Οι σύγχρονες και προοδευτικές απόψεις που τίθενται στο δημόσιο διάλογο είναι καλοδεχούμενες και απαραίτητες.
Για να υλοποιηθούν όμως πρέπει να υπάρξει μια βασική προϋπόθεση. Ανακοπή της φθίνουσας πορείας του νομού μέσα από νικηφόρα πορεία υγιών δυνάμεων της κοινωνίας. Για επαναφορά στην κανονικότητα. Μακριά από έπαρση και αλαζονεία. Με σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Με διαφάνεια και δημόσια λογοδοσία. Χώρος υπάρχει για όλους. Εξαιρούνται βέβαια αρνητικοί
πρωταγωνιστές του παρελθόντος που σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, έχουν ευθύνες για την υφιστάμενη κατάσταση της Καρδίτσας και του νομού γενικότερα.
Νικηφόρα πορεία χωρίς επαναληπτικό γύρο. ΜΙΑ ΚΙ ΕΞΩ.
Ας διδαχτούμε από τις επιτυχίες που έχει η Καρδίτσα στον αθλητισμό. Στο μπάσκετ, μια παρέα ρομαντικών συμπολιτών μας, με όρεξη, πάθος, προσωπικές θυσίες κατάφεραν να ανεβάσουν τον ΑΣΚ στην μεγαλύτερη κατηγορία και να προβάλουν το νομό μας σε όλη την Ελλάδα. Στο ποδόσφαιρο παθιασμένοι με το άθλημα συμπολίτες μας, με διάθεση αλλά και προσωπικό κόστος, κατάφεραν να ανεβάσουν και να πρωταγωνιστήσει την ΑΣΑ στην Β΄ Εθνική κατηγορία. Με την στήριξη όλων μας του χρόνου να γιορτάσουμε και την άνοδο στην Α΄ Εθνική.
Η στήριξη της κοινωνίας και στις δύο περιπτώσεις ήταν εντυπωσιακή.
Την ίδια δοκιμασμένη μέθοδο πρέπει να ακολουθήσουμε και στα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας. Με όραμα, συντονισμένη δράση και συστράτευση όλων των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας χωρίς κομματικές παρωπίδες.
Μόνον έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.
Μόνον έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε Αλλαγή Πορείας για την Καρδίτσα.
Του Νίκου Παππά, Κοινωνιολόγου ΜSc, Διευθυντή Διοικητικών Υπηρεσιών στο ΕΣΥ
