Το Κίνημα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση της διαδρομής του. Οι προσωπικές αντιπαραθέσεις έχουν κυριαρχήσει της πολιτικής και των νέων ιδεών και αντιλήψεων […]. Το ΠΑΣΟΚ έχασε τη μάχη του μετασχηματισμού της κοινωνίας. Σήμερα εκφράζει πλέον τον συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση, έχοντας καθηλώσει τις προοδευτικές και παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας. Εχει χάσει τη δυνατότητα να αλλάξει πρακτικές και αντιλήψεις. Δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών και παραμένει στατικό και αποστεωμένο από ιδέες και οράματα. Η σπονδυλική στήλη του ΠΑΣΟΚ πρέπει να σπάσει και στη θέση της να μπει καινούργια, που να εκφράσει τη σύγχρονη πολιτική και τις πραγματικές ιδεολογικοπολιτικές αξίες της κοινωνικής Αριστεράς και του πολιτικού φιλελευθερισμού. Πρέπει να υπάρξει δημιουργική ανασύνθεση του χώρου σε πρόσωπα, ιδέες και πολιτικές, μέσα από σύγχρονες οργανωτικές δομές με βασικό άξονα τη συλλογικότητα (κάθετη και οριζόντια). […]
Το πολιτικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης έχει εξαντλήσει τα όριά του. Η γενιά του Πολυτεχνείου και του 114 δεν είναι πλέον ελκυστική. Η πολιτική του σήμερα δεν εκφράζεται ούτε στα αμφιθέατρα ούτε στις αίθουσες των ξενοδοχείων. Εκφράζεται στα μπαρ, στις καφετέριες, στις αίθουσες ψυχαγωγίας, στο Διαδίκτυο και γενικά στους χώρους όπου κυριαρχεί η ανασφάλεια για το σήμερα και το αύριο και η δυσπιστία για την πολιτική και τους πολιτικούς. Και φυσικά δεν βρίσκεται, ούτε σε αυτή τη στήλη των «ΝΕΩΝ». Εμείς που αρθρογραφούμε καθημερινά, είμαστε κάτι, εκπροσωπούμε και ένα τιμάριο – υπουργοί, πρώην υπουργοί, βουλευτές, πρώην βουλευτές σύμβουλοι, πρώην σύμβουλοι της Αυτοδιοίκησης, νυν αξιωματούχοι και δυνάμει τιμαριούχοι της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης, όποια και αν είναι αυτή. Κανέναν δεν προβληματίζει η σημερινή κουβέντα. Η κοινωνία θέλει ανατροπές του σημερινού κατεστημένου. Δεν εμπνέεται πλέον από τις αριστερές ιδέες έτσι όπως εκφράζονται σήμερα με τον συγκεκριμένο λαϊκίστικο τρόπο και το συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό. Φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς αλλά και της άλλης Αριστεράς. Απαιτεί ήθος, αγνότητα προθέσεων, φρεσκάδα ιδεών, εθελοντισμό και νέες φωτογραφίες των πολιτικών οργανισμών. […]
Τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας βρίσκονται αλλού. Αυτά πρέπει να εντοπίσουμε και αυτά πρέπει να λύσουμε ως Κεντροαριστερά. Με ένα σχέδιο που θα προέρχεται από την κοινωνία και τους πολίτες.
Αλήθεια, δεν πρέπει να απαντήσουμε στο νέο περιθώριο που έχει δημιουργηθεί ; Στους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν το σύστημα – όποιο και αν είναι αυτό, αριστερό ή δεξιό, δημόσιο – κρατικό, αυτοδιοικητικό – (δεν έχει δηλ. τις άκρες) και εγκλωβίζεται η όποια πρωτοβουλία τους.
Αλήθεια, δεν πρέπει να απαντήσουμε για το «τι μέλλει γενέσθαι» της γενιάς των τριαντάρηδων και σαραντάρηδων με τα πολλά εφόδια που δεν βρίσκει δουλειά ; Μεγάλο θέμα. Πού διαχέεται και πώς αφομοιώνεται η γνώση. Ωφελείται η κοινωνία από αυτή τη γνώση με τα μεγάλα και τεράστια κόστη για την πολιτεία και για την οικογένεια.
Αλήθεια, δεν πρέπει να απαντήσουμε για τη γενιά των τριαντάρηδων και σαραντάρηδων των 5.000 χωριών της ελληνικής περιφέρειας, που ζουν στον λήθαργο της απομόνωσης χωρίς προοπτική να δημιουργήσουν οικογένεια με σημαντικές επιπτώσεις στο επίπεδο διαβίωσης και του μέλλοντος των μικρών αυτών κοινωνιών;
Ο κατάλογος όλων αυτών των ζητημάτων που πρέπει να απαντηθούν με έργα και όχι λόγια είναι μακρύς. Ομως για να απαντηθεί χρειάζεται πολιτικές… Χρειάζεται να γίνει η μεγάλη «στροφή» στην αλήθεια της πολιτικής.
Δώστε λοιπόν, εσείς κύριοι της κεντρικής εξουσίας και εμείς της όποιας αποκεντρωμένης διοίκησης και αυτοδιοίκησης, ένα άλλο περιεχόμενο στην πολιτική. Δώστε τον κινηματικό χαρακτήρα στις τοπικές κοινωνίες. Μην τις στοιχίζετε πίσω από πρόσωπα, τάσεις και συστήματα. Αφήστε τις τοπικές πρωτοβουλίες να εκφρασθούν. Απελευθερώστε τις δυνάμεις της περιφέρειας. Αποκεντρώστε τα συστήματα αυτοδιοίκησης. Ανοίξτε τα κλειστά οργανωτικά μοντέλα των κομμάτων. Αφήστε επιτέλους να παραχθούν και τοπικές πολιτικές. Ανοίξτε τις πόρτες και τα παράθυρα, όχι μόνο του κόμματος αλλά και της κοινωνίας. Ο κόσμος ασφυκτιά από τη δημοκρατική ολιγαρχία που εγκαταστήσατε. Η κοινωνία χειραγωγείται από τα πολλά «εγώ» και τους ιδιοτελείς σκοπούς της συντήρησης που συνεχώς διεμβολίζει όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας.
(το κείμενο αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση «των Νέων»
Ο Νίκος Καλιακούδας είναι οικονομολόγος, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας
