Για το έργο της τοπικής Εκκλησίας, και ιδίως για όσα επιτελέστηκαν προκειμένου να ανακουφιστούν οι πλημμυροπαθείς του Νομού, αλλά και για μια σειρά από κοινωνικά θέματα, μίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ.κ. Τιμόθεος αποκλειστικά στο Ράδιο Ηχόραμα (100,8 FM), στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» και στη Βάσω Μπαλαμπάνη.
Η συνέντευξη έγινε το πρωί της περασμένης Τετάρτης 20 Δεκεμβρίου (το πρώτο μέρος της μεταδόθηκε ζωντανά την ίδια ημέρα και ολόκληρη στην εκπομπή της Παρασκευής 22 Δεκεμβρίου) και από το στούντιο του Ράδιο Ηχόραμα τοποθετήθηκε και κατέθεσε τις απόψεις του για όλα όσα τον ρωτήσαμε και μας απηύθυνε τις πατρικές του ευχές για τα Χριστούγεννα.
Αναλυτικά η συνέντευξη έχει ως εξής:
Εισαγωγή-Καλωσόρισμα: Σεβασμιώτατε είναι μεγάλη μας χαρά και τιμή που σας έχουμε κοντά μας, εδώ στο Ράδιο Ηχόραμα.
Σεβασμιώτατος: Και εγώ χαίρομαι που είμαι μαζί σας. Εύχομαι σε όλους καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα να έχουμε με τη χάρη του Θεού. Να επιτρέψουμε στις καρδιές μας να γεννηθεί ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός και να μας δίνει δύναμη για να ξεπερνούμε όλα αυτά τα οποία γίνονται και που όπου βέβαια, δυστυχώς, ο μεγαλύτερος συντελεστής όλων αυτών των καταστάσεων είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Γιατί εμείς δημιουργούμε τα θέματα.
Ερώτηση: Σεβασμιώτατε, ο Νομός μας έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από τον μεσογειακό κυκλώνα Ιανό πριν από τρία χρόνια και τώρα από τη θεομηνία Daniel. Ολόκληρα χωριά θάφτηκαν κάτω από τις λάσπες, άνθρωποι έχασαν το βιος τους, υποδομές και καλλιέργειες καταστράφηκαν ενώ και για την τοπική οικονομία οι επιπτώσεις είναι ανυπολόγιστες. Πως βιώσατε όλα αυτά τα πρωτοφανή γεγονότα; Με ποιους τρόπους η τοπική μας Εκκλησία στάθηκε αρωγός σε όλες αυτές τις τραγικές στιγμές και τις ανάγκες που προέκυψαν;
Απάντηση: Τώρα το κεφάλαιο αυτό το οποίο ανοίγετε είναι πάρα πολύ μεγάλο. Θα προσπαθήσω εν συντομία να πούμε μερικά πράγματα, να ενημερώσουμε που θεωρώ ότι οι άνθρωποί μας επειδή συνεχώς είμαστε δίπλα στους ανθρώπους μας, στα χωριά μας, στα πλημμυρισμένα χωριά και στα σπίτια τους και στον κάμπο και στις κτηνοτροφικές τους μονάδες. Συνεχώς ήμασταν εκεί και τα βλέπαμε. Γνωρίζουν ότι η Εκκλησία ήταν παρούσα. Και βοήθησε όσο μπορούσε σε όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση.
Το πρώτο που θα ήθελα να πω είναι ότι δεν είναι καλή η λέξη που χρησιμοποιούμε ΄΄θεομηνία΄΄. Αν μιλούσαμε για μήνιν Θεού σημαίνει ότι θα είχαμε μια καταστροφή η οποία δεν θα έμενε λίθος επί λίθου.
Ένας κυκλώνας ήταν, μια μεγάλη πλημμύρα η οποία, βέβαια, δημιούργησε πάρα πολλά προβλήματα.
Οι ποσότητες, ο όγκος του νερού ήταν πάρα πολύ μεγάλος. Διπλάσιος ή και μιάμιση φορά παραπάνω ακόμη από τον Ιανό. Τότε, βέβαια, έπληξε την πόλη της Καρδίτσας περισσότερο και τα περίχωρα.
Τώρα δεν είχαμε αυτό το πρόβλημα στην πόλη της Καρδίτσας αλλά είχαμε πολύ μεγάλο πρόβλημα σε όλη την περιφέρεια και κυρίως, βέβαια, στις περιοχές του Παλαμά, των Σοφάδων, σε χωριά των Φαρσάλων διότι και αυτά είναι Μητροπολιτική μας Περιφέρεια παρότι, δεν είναι στην Καρδίτσα.
Όλα αυτά τα οποία έγιναν και δημιουργήθηκαν, που δημιουργήθηκε αυτή η μεγάλη καταστροφή, που θάφτηκαν κάτω από τις λάσπες, και μιλάμε για πάρα πολύ λάσπη. Οι κάμποι μας, οι καλλιέργειες των ανθρώπων καταστράφηκαν. Πολλές κτηνοτροφικές μονάδες. Αλλά, κυρίως, χάθηκαν ζωές ανθρώπων. Και χάθηκαν και σπίτια συνανθρώπων μας, αδελφών μας.
Οι υποδομές τους, δηλαδή, καταστράφηκαν και δεν μπορούσαν πραγματικά να επιβιώσουν και να γυρίσουν σελίδα για την επόμενη ημέρα.
Ήταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι δύσκολο όλη αυτή κατάσταση που βίωσε ο Νομός μας. Σε όλα τα επίπεδα.
Και, βέβαια, η τοπική κοινωνία ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ με όλες αυτές τις καταστάσεις και, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, υπήρξαν σπίτια που κατεστράφησαν και είναι ακόμα κατεστραμμένα. Αρκετοί άνθρωποι έχουν επιστρέψει σε αυτά. Άλλοι όμως δεν μπορούν. Γιατί υπήρξαν μεγαλύτερες καταστροφές.
Έχει δοθεί από την πολιτεία η επιδότηση ενοικίου και κάποιοι έχουν νοικιάσει σπίτια και εδώ μέσα στην πόλη της Καρδίτσας και στις διάφορες πόλεις του Νομού μας.
Μια καλή εξέλιξη είναι αυτή η οποία θα γίνει συν Θεώ για τη μεταστέγαση, τη μετεγκατάσταση των κατοίκων της Μεταμόρφωσης σε αυτούς τους χώρους που είναι μεταξύ του χωριού Καλυβάκια και του Παλαμά.
Αλλά, όπως και τότε που είχαμε συναντήσει και τον Εξοχότατο κύριο Πρωθυπουργό, αλλά και υπηρεσιακούς παράγοντες, επανειλημμένως είχα ζητήσει να γίνει ένα πρόγραμμα τέτοιο εποικιστικό, οικοδομικό για να μπορέσουν να βοηθηθούν όλες οι οικογένειες όλων αυτών των ανθρώπων που επλήγησαν.
Πέρασα από τη Μεταμόρφωση αρκετές φορές. Ένας τόπος από όπου πραγματικά πέρασε ο θάνατος. Πέρασε ο θάνατος. Με όλη τη σημασία της λέξεως. Πολύ άσχημες εικόνες. Πολύ θλιβερές.
Σε όλα τα επίπεδα, βέβαια, πάρα πολλές οργανώσεις και συνάνθρωποί μας ήταν παρόντες, βοήθησαν όλους αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι επλήγησαν.
Αλλά και η Ιερά Μητρόπολή μας, η τοπική Εκκλησία, με τα στελέχη της, με τους ανθρώπους του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου, με τους ιερείς μας και τους διαφόρους εθελοντές, σε όλα τα επίπεδα ήταν εκεί. Δίπλα στους ανθρώπους για να μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε.
Να φανταστείτε ότι έφθασε κάποια στιγμή να μαγειρεύουμε 3.000 μερίδες ημερησίως για να διανέμουμε σε ανθρώπους οι οποίοι έχασαν τα σπίτια τους, το βιος τους, το νοικοκυριό τους, για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Μάλιστα, έρχονταν και από τον διπλανό Νομό των Τρικάλων, από την περιοχή της Φαρκαδόνας, εκεί στο Αγναντερό και τα άλλα τα χωριά, και έπαιρναν φαγητό από το συσσίτιο της Μητροπόλεώς μας. Το οποίο λειτούργησε και με την βοήθεια του Δήμου Μουζακίου αλλά και με πολλούς εθελοντές. Φθάσαμε, στο Αγναντερό να μαγειρεύουμε 2.000 μερίδες ημερησίως.
Έβλεπα τα νούμερα και δεν μπορούσα να τα πιστέψω. Γιατί δεν είναι αστείο να μαγειρεύεις 2.000 μερίδες την ημέρα. Και 1.000 στην Καρδίτσα. Και στην περιοχή του Παλαμά. Για να μπορέσουμε να είμαστε δίπλα στους ανθρώπους.
Εκτός από αυτό, που είναι μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και ένα πολύ μεγάλο κόστος, η Ιερά Μητρόπολις μέχρι σήμερα έχει μοιράσει περίπου 1.200 κρεβάτια και στρώματα. Ηλεκτρικές συσκευές, ψυγεία, κουζίνες, πλυντήρια, αφυγραντήρες.
Μια κατάσταση πολύ δύσκολη την οποία κληθήκαμε, με όλους τους ανθρώπους, να την διαχειριστούμε για να είμαστε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι είχαν την ανάγκη μας.
Και δεν έχουμε σταματήσει ακόμη. Και θα πρέπει να πω και τούτο, και το γνωρίζουνε, και δίπλα στα σχολεία, στους μαθητές, είμαστε. Με χρηματικές δωροεπιταγές για να μπορέσουν να πάνε στα βιβλιοπωλεία του Νομού μας. Διότι και αυτό το κοιτάξαμε.
Ό,τι επρομηθεύτηκε η Ιερά Μητρόπολη για να διανείμει στους πληγέντες, το επρομηθεύτηκε από επιχειρήσεις του Νομού Καρδίτσης ή της επαρχίας Φαρσάλων κατά περίπτωση. Για να ενισχυθεί και η τοπική οικονομία.
Ακόμα και ζωοτροφές που μοιράσαμε σε αγρότες, τις αγοράσαμε από επιχειρηματίες του Νομού μας ώστε και αυτοί, που κάποιοι από αυτούς επλήγησαν, και πολύ άσχημα μάλιστα, να μπορούν να ενισχυθούν ώστε να υπάρχει μια ανταπόκριση σε όλα τα επίπεδα για να μπορέσει να βοηθηθεί η τοπική κοινωνία αλλά και οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν ανάγκη.
Είναι πάρα πολλά. Θα σταματήσω. Δεν θα πω κάτι άλλο. Έχουν ειπωθεί, έχουν γραφτεί. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο να πούμε.
Ερώτηση: Είναι κοινή παραδοχή ότι ζούμε σε μια εποχή πολυκρίσεων (οικονομική, επισιτιστική, ενεργειακή, κλιματική, υγειονομική αλλά και έντονης εγκληματικότητας) και ένας νέος κόσμος αναδύεται. Πόσο σας ανησυχούν όλα αυτά; Πως μπορούν να «οχυρωθούν» οι άνθρωποι μπροστά σε τέτοιες δοκιμασίες και απέναντι στα προβλήματα που αυτές επιφέρουν, διατηρώντας τις αξίες και τις αρχές τους και κάνοντας πράξη την αλληλεγγύη και μετατρέποντας το επικίνδυνο και γκρίζο «εγώ» σε ένα ουσιαστικό και φωτεινό «εμείς»;
Απάντηση: Είναι κάτι πολύ στενάχωρο όλο αυτό το οποίο υπάρχει και στον κόσμο παντού αλλά και στην πατρίδα μας. Μιλήσατε για οικονομική, επισιτιστική, ενεργειακή, κλιματική, υγειονομική κρίση και η εγκληματικότητα βέβαια αλλά όλα αυτά, ξέρετε, ξεκινούν από την ηθική κρίση. Την οποία, δυστυχώς, δεν την έχουμε κατανοήσει και δεν προσδιορίζουμε τα αποτελέσματά της που είναι όλα αυτά τα οποία αναφέρατε.
Η ηθική κρίση είναι αυτή η οποία, δυστυχώς, μας μαστίζει και, βέβαια, εξαιτίας της θέσεώς μου, θεωρώ επιβεβλημένο να πω ότι έχουμε απομακρυνθεί από το Θεό, Έχουμε απομακρυνθεί από τη χάρη και της παρουσίας Του στη ζωή μας και Εκείνος όταν πράγματι τον πιστέψουμε και τον εμπιστευτούμε, θα μας μάθει να αγαπούμε και τον πλησίον μας. Να αποδεχόμαστε τον άνθρωπο, να αποδεχόμαστε τον άλλον όπως είναι, για να μπορέσει και αυτός να γίνει κοινωνός και της παρουσίας του Θεού αλλά και της δικής μας ζωής μέσα στη δική του ζωή.
Βεβαίως έχουμε οικονομική κρίση. Μα, λησμονούμε πόσο πλεονέκτες έχουμε γίνει και έχουμε το ανικανοποίητο μέσα μας; Και ο Απόστολος Παύλος μας διδάσκει ότι η πλεονεξία είναι η ειδωλολατρία. Άρα, είμαστε ειδωλολάτρες.
Ενώ είναι ένας σωζών και αληθινός Θεός, και είναι αυτός στον οποίο σε λίγες ημέρες θα κληθούμε πάλι να τον εορτάσουμε, να γεννιέται στη Βηθλεέμ, στη φάτνη, και στη φάτνη της δικής μας καρδιάς θα παραμένει πάντοτε απόμακρος και ξένος.
Γιατί εμείς δεν θέλουμε να τον φέρουμε σ ΄ εμάς. Δεν θέλουμε να τον φέρουμε στην καρδιά μας.
Και όταν η ζωή μας δεν είναι με τη χάρη του Θεού οπλισμένη, κατοχυρωμένη, όλα τα προβλήματα, στη συνέχεια, θα δημιουργούνται.
Γιατί ούτε φόβο Θεού και της παρουσίας του έχουμε στη ζωή μας αλλά ούτε και αγάπη και σεβασμό στον άλλο άνθρωπο.
Οικονομική κρίση έχουμε. Βεβαίως έχουμε. Ποιος, όμως, την έφτιαξε αυτή την οικονομική κρίση;
Εγώ ερχόμουν τώρα εδώ για να σας συναντήσω και να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη. Όλες οι καφετέριες είναι γεμάτες. Βάζω το κεφάλι κάτω, ντρέπομαι που περνάω από τις καφετέριες τέτοια ώρα, έντεκα και εντεκάμισι το πρωί, και είναι όλες οι καφετέριες γεμάτες. Πού είναι η οικονομική κρίση;
Πλέον έχουμε ξεφύγει από τα όρια της οικονομικής κρίσεως. Μιλάμε για έκπτωση.
Υπάρχει έκπτωση στη ζωή των ανθρώπων. Και αυτό δεν μας ανησυχεί. Μας αρέσει. Και λειτουργούμε έτσι. Και μας ικανοποιεί.
Υπάρχει μια πολιτική επιδομάτων που αυτό είναι πολύ άσχημο πράγμα. Δεν ενισχύονται οι άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται πραγματικά, είναι άνθρωποι του μόχθου, και ενισχύονται οι τεμπέληδες.
Είναι σκληρά αυτά που λέω. Μα αυτή είναι η πραγματικότητα.
Πρέπει να μάθουμε και να βάλουμε τα δάχτυλά μας επί τον τύπον των ήλων. Διότι εμείς τα δημιουργήσαμε. Εμείς τα τρέφουμε αυτά και εμείς τα απολαμβάνουμε. Για τι κρίση, λοιπόν, μιλάμε;
Και, ξέρετε, η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας. Έτσι είπαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Και το λέει και η Εκκλησία.
Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν εργάζεται, δεν κοπιάζει, μόνο το κακό σκέφτεται.
Και κάθεται και γεμίζει τον χρόνο του με διάφορα πράγματα τα οποία δεν χρειάζεται και είναι πολύ φθοροποιά για την ψυχή του ανθρώπου.
Αργολογία, κουτσομπολιό, κακές σκέψεις, πονηρές σκέψεις. Μια κατάσταση, δηλαδή, τραγική. Τραγική.
Και αποτέλεσμα είναι η δική μας η κατάσταση, η ατελέσφορη κατάσταση που ζούμε. Έχουμε χορτάσει από όλα.
Μιλάμε τώρα και για οικονομική κρίση. Μα για πάτε στους κάδους από τα σκουπίδια να δείτε τι πεταμένα φαγητά υπάρχουν! Πάτε να δείτε. Ποιος σκέφτηκε ότι αυτό δεν πρέπει να το πετάξουμε, πρέπει να το προσέξουμε και πρέπει να το δώσουμε στον άνθρωπο που έχει ανάγκη, στον πραγματικά άνθρωπο που έχει ανάγκη. Όχι στον υγιή που είναι τεμπέλης.
Και έτσι, στη συνέχεια, λοιπόν, έρχεται και παίρνει όλα τα προβλήματα το ένα πίσω από το άλλο.
Ενεργειακή κρίση έχουμε. Βεβαίως έχουμε. Αφού είμαστε πολυδάπανοι. Φεύγεις από το δωμάτιο και δεν κλείνεις το φως. Το σκέφτεσαι αυτό που κάνεις; Τη σπατάλη που κάνεις; Που αυτά τα οποία κάνεις, δημιουργούν προβλήματα και στερείς από άλλους ανθρώπους;
Την κλιματική κρίση πάλι εμείς τη δημιουργήσαμε Ποιος τη δημιούργησε; Ποιος ζει τέτοια δραματικά για να έχει τέτοια αποτελέσματα στη ζωή μας;
Και σε όλα τα επίπεδα. Αυτή η κρίση, η οποία υπάρχει, δεν μπορεί να τη διαχειριστεί κανείς.
Τώρα, το θέμα της έντονης εγκληματικότητας, είναι αυτά τα οποία είπα πριν.
Όταν κάθεσαι και δεν κουράζεσαι, δεν ταλαιπωρείσαι, δεν πεινάς, δεν διψάς, δεν αγωνίζεσαι για τους άλλους, είπαμε. Δημιουργεί άλλα μέσα η καρδιά μας. Και, βέβαια, υπάρχει αυτή η επιθετικότητα γιατί έχουμε το ανικανοποίητο. Βάζουμε το εγώ πάνω από όλα. Δεν βλέπουμε κανέναν άλλον και εύκολα μπορούμε να πάρουμε και τη ζωή του άλλου ακόμη.
Η πολιτεία νομοθέτησε και λέει ότι τώρα όποιος σκοτώσει ένα γάτο, ένα σκύλο, έχει πρόστιμο 30.000 ευρώ.
Όταν σκοτώσει έναν άνθρωπο κάποιος, πέντε χρόνια φυλακή, έξι, και μετά βγαίνει.
Δέστε πώς έχουμε ευτελίσει την ανθρώπινη ζωή. Την εικόνα του Θεού. Τη δημιουργία του Θεού.
Και δεν την ευτελίζουμε στο πρόσωπο μόνο του άλλου. Την ευτελίζουμε και στο πρόσωπο το δικό μας με αυτά που κάνουμε.
Γιατί όλα αυτά τα οποία κάνουμε δεν είναι εικόνα και πρόσωπο ανθρώπου. Εικόνα και πρόσωπο Θεού.
Είναι πολύ βασικά αυτά τα πράγματα να τα καταλάβουμε στη ζωή μας.
Και όταν, ξέρετε, έχουμε τον Θεό στη ζωή μας, αγαπούμε τον Θεό, αγαπούμε τους ανθρώπους, τότε εύκολα αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, η κατανόηση, η συμπαράσταση, η συμπόνια, η αγαθότητα την οποία πρέπει να έχουμε στην καρδιά μας και η οποία απουσιάζει. Έχουμε γίνει πονηροί άνθρωποι. Και πέρα από του πονηρού.
Γκρίζο είναι το εγώ. Βέβαια. Γκρίζο είναι το εγώ. Αφού δεν αφήνουμε τον Χριστό να μπει μέσα στην καρδιά μας και να φωτίσει το εγώ μας και να το αλλάξει και να το κάνει φωτεινό. Βεβαίως. Εκείνος φωτίζει τον κόσμο. Γιατί Εκείνος είναι ο δημιουργός του κόσμου. Έρχεται, ξανάρχεται.
Τα Χριστούγεννα είναι μια συνεχής αναμονή της παρουσίας του Χριστού στη ζωή των ανθρώπων.
Αλλά οι άνθρωποι δεν θέλουν τον Θεό. Δεν θέλουν τον Θεό. Γιατί δεν τους εξυπηρετεί η παρουσία του Θεού. Και αυτονομούνται. Έχουν κάνει το υπέρ εγώ. Θεωρούν ότι ο άνθρωπος είναι τα πάντα. Αλλά δεν είναι τα πάντα ο άνθρωπος Από κάπου πηγάζουν, από κάπου ξεκινούν και πρέπει να τελειώσουν.
Ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα της δημιουργίας του Θεού. Ο άνθρωπος είναι δυσύνθετος. Από ύλη και πνεύμα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Και δεν πρέπει να υποτάσσουμε το πνεύμα μας στην ύλη και στην καθημερινότητα η οποία γίνεται στη ζωή των ανθρώπων.
Βλέπουμε τα παιδιά τώρα με πόσο άνεση σηκώνουν ένα μαχαίρι, σηκώνουν ένα όπλο και στερούν τις ζωές των ανθρώπων.
Δεν ασχολούνται οι γονείς με τα παιδιά τους. Δεν τα παιδαγωγούν. Ούτε και στο σχολείο γίνεται αυτό που πρέπει να γίνεται. Λίγοι είναι οι εκπαιδευτικοί μας. Ευτυχώς εδώ στην περιοχή μας, είναι παρήγορο ότι πολλοί άνθρωποι αγωνίζονται για τα παιδιά μας.
Διότι δεν είναι μόνο να μεταδώσουν τη γνώση, πρέπει να κάνουν και αγωγή της ψυχής. Παιδαγωγία. Όπως το λέει η λέξη. Και είναι εγκαταλελειμμένα τα παιδιά από το σπίτι, όσο γίνεται και αν γίνεται στα σχολεία, και μετά αυτά τα παιδιά βγαίνουν έξω χωρίς εφόδια, χωρίς δυνατότητες. Και περιχαρακώνονται. Περιχαρακώνονται μέσα στο εγώ τους, κλείνονται και όποιος πειράξει τον μικρόκοσμο τους, το εγώ τους, εύκολα μπορούν να πάρουν τη ζωή του άλλου.
Είναι τραγικά αυτά τα πράγματα όπου έχουμε φθάσει στη ζωή μας τώρα.
Ερώτηση: Ειδικά στους νέους, που αντιμετωπίζουν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα και τις δικές τους ανησυχίες, και που την ίδια στιγμή έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ από υγιή πρότυπα και υγιείς συμπεριφορές, τι θα θέλατε να τους πείτε;
Απάντηση: Ξέρετε, οι άνθρωποι εύκολα μας αποκαρδιώνουν. Όλοι οι άνθρωποι. Το θέμα είναι ότι πρέπει να καταλάβουν και να στρέψουν το βλέμμα τους, τη σκέψη τους, την καρδιά τους στο Θεό. Τον ζώντα και αληθινό Θεό. Αυτός ο οποίος έγινε άνθρωπος. Ίδιος με εμάς. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση. Έπαθε για εμάς. Και να τον αγαπήσουν και να τον εμπιστευτούν.
Σήμερα (Τετάρτη 20/12) στη Θεία Λειτουργία, στην εκκλησία, διαβάσαμε αυτή την ευαγγελική περικοπή όπου οι γονείς έφεραν τα παιδιά στον Κύριο να τα ακουμπήσει, για να πάρουν ευλογία και χάρη από το Θεό, τον σαρκωμένο Κύριο, και οι απόστολοι εμπόδιζαν τα παιδιά να πάνε στον Χριστό. Για να μην κουραστεί ο Κύριος, ότι δεν υπάρχει λόγος να πάνε τα παιδιά κοντά στον Χριστό.
Και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εμποδίζουν τα παιδιά μας να πλησιάσουν τον Χριστό.
Και αυτό θα πρέπει να είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση. Ο Χριστός είναι για όλους και κυρίως για τους νέους ανθρώπους.
Γιατί και Εκείνος, νέος, έζησε στη ζωή του ανάμεσά μας. Σε νεαρή ηλικία σταυρώθηκε και αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Αλλά μας άφησε πρότυπο ζωής. Διδασκαλία ζωής. Μια υγιή ζωή. Μια υγιή συμπεριφορά που από αυτό πάσχουμε.
Βλέπεις, τα παιδιά δυσκολεύονται να αποδεχθούν τον άλλο. Δυσκολεύονται να ανεχθούν καταστάσεις.
Μα, έχουμε κάνει τη ζωή μας ζούγκλα. Και είπαμε. Απομονωθήκαμε. Κλειστήκαμε στο εγώ μας.
Τα παιδιά, λοιπόν, οι νέοι μας άνθρωποι πρέπει να στρέψουν το βλέμμα τους στον Χριστό και στην Εκκλησία.
Ο Χριστός δεν πρόκειται να τους διαψεύσει ποτέ. Ο Χριστός δεν λέει ΄΄μη΄΄. Ο Χριστός δίνει τρόπους ζωής. Υγιείς. Είναι ένα υγιές πρότυπο για τους νέους ανθρώπους αλλά και για κάθε άνθρωπο.
Δεν έχουμε συμπεριφορά. Βλέπεις ότι θέλουμε να περνάει πάντα το εγώ μας. Όχι τι θέλει ο άλλος. Μα, είναι και ο άλλος στη ζωή μας.
Και, ξέρετε, η κόλασή μας ή ο παράδεισός μας είναι ο άλλος. Αυτό πρέπει να το μάθουμε.
Εύκολα μπορούμε να χάσουμε τη χαρά, την απόλαυση, τον παράδεισο, όταν δεν χειριστούμε καλά τον άλλο και δεν τον αποδεχθούμε όπως του αξίζει.
Πολύ εύκολα κερδίζουμε τα πάντα όταν μπορούμε να μείνουμε μαζί με τον άλλο.
«Είδες», έλεγαν οι ασκητές, «είδες τον αδελφόν σου, είδες Κύριε τον Θεό σου». Στο πρόσωπο του άλλου σαρκώνεται το πρόσωπο του Θεού. Στον άνθρωπο που έχει ανάγκη. Που έχει πράγματα που πρέπει να προσφέρει στη ζωή του, και δεν τα δίνει. Και μένει κλειστός.
Μέσα στην εκκλησία, στο Ευαγγέλιο ο Κύριος μας είπε για την ωραία παραβολή των ταλάντων. Τα τάλαντα είναι τα χαρίσματα που έχει ο άνθρωπος. Τα οποία χαρίσματα πρέπει να τα δίνει στους άλλους και να μην τα κρατάει γι ΄ αυτόν.
Για σκεφτείτε, ένας φιλόσοφος, ένας επιστήμονας, ό,τι έβρισκε και ό,τι έγραφε να το κρατούσε για τον εαυτό του! Πόσο στερημένοι θα ήμασταν ως ανθρωπότητα!
Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς.
Ερώτηση: Το καλοκαίρι συμπληρώθηκαν εννέα χρόνια από την ενθρόνισή σας (το 2014) στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων. Μιλήστε μας για το έργο που επιτελέστηκε αλλά και για τους επόμενους στόχους σας;
Απάντηση: Δοξάζω το Θεό διότι, πλέον, τώρα άγω το δέκατο έτος εδώ στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφεράλων που ο Θεός με αξίωσε, το έλεός του και η φιλανθρωπία του να κατασταθώ Επίσκοπος και να βρίσκομαι ανάμεσά σας.
Και νυχθημερόν τον ευγνωμονώ το Θεό γι΄ αυτό το οποίο μου χάρισε, και χαίρομαι την παρουσία μου εδώ, ανάμεσά σας, στη συναναστροφή μαζί σας, την επικοινωνία και τη διακονία την οποία ο Θεός, διά της Εκκλησίας, της Ιεράς Συνόδου, μου ανέθεσε ως καθήκον ιερό να πραγματοποιήσω ως Επίσκοπος αυτής της τοπικής Εκκλησίας
Προσπαθήσαμε, μαζί με τους συνεργάτες, τους συνεργούς εν Κυρίω, όπως πρέπει να λέμε, και έχουν γίνει αρκετά πράγματα στην Ιερά Μητρόπολη μας. Και έργα προχωρούν και ποιμαντικές δραστηριότητες και φιλανθρωπικές δραστηριότητες γίνονται.
Είπαμε στην αρχή κάποια πράγματα. Δεν χρειάζεται τώρα να πω άλλα πράγματα.
Μέσα στην Εκκλησία δεν υπάρχουν στόχοι. Ο στόχος είναι ένας. Η σωτηρία μας. Η σωτηρία των ψυχών μας. Ο αγιασμός μας.
Μέσα από αυτή την πορεία, γι ΄ αυτόν τον στόχο, γι ΄ αυτόν τον σκοπό, κάνουμε πράγματα τα οποία συνάδουν και επιβάλλονται για να επιτευχθεί ο στόχος.
Και αυτά τα πράγματα, είναι ποιά; Η λατρεία του Θεού και η δοξολογία του, η διακονία των ανθρώπων. Των νέων, των μέσων ηλικιών, των μεγαλυτέρων ηλικιών.
Όπου μπορούμε, με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο επιτρεπτό, μέσα από τα Ιδρύματα και τις εργασίες που η τοπική μας Εκκλησία κάνει, να επιτελεί το έργο του Θεού εις την τοπική μας Εκκλησία, στην επαρχία μας, στην Ιερά Μητρόπολή μας, για να μαρτυρείται με την παρουσία μας ο Θεός, να δοξάζεται το όνομα του Θεού και να απολαμβάνουν οι άνθρωποι αυτή την προσπάθεια που κάνουμε όλον αυτό τον καιρό. Και θα συνεχίσουμε, με τη χάρη του Θεού, να κάνουμε για την ανάπτυξη και την ανάδειξη και των χριστιανών μας και της τοπικής μας Εκκλησίας.
Αυτός είναι ο στόχος μας. Η σωτηρία μας αλλά και η εργασία μας, η ποιμαντική και η διακονία μας δίπλα στους ανθρώπους.
Ερώτηση: Οι άγιες ημέρες των Χριστουγέννων πλησιάζουν και θα θέλαμε να απευθύνετε στο κοινό μας και σε όλο τον κόσμο τις ευχές σας.
Απάντηση: Οι ευχές μας είναι μέσα από την καρδιά μας, με πολλή αγάπη και πολύ ειλικρίνεια.
Και οι ευχές είναι οι ευχές της Εκκλησίας και όχι κάτι άλλο.
Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, με την μετάνοιά μας, με την ταπείνωσή μας, τη νηστεία μας, την εξομολόγησή μας στον πνευματικό, τον εκκλησιασμόν μας, να καθαρίσουμε την καρδιά μας, να την κάνουμε φάτνη και να έρθει ο Χριστός να γεννηθεί μέσα σε αυτή.
Θα το ακούσετε και στο μήνυμα μου, το λέω συνεχώς τώρα, γιατί κάθε μέρα τελώ Θείες Λειτουργίες, σε διάφορα μέρη της Μητροπολιτικής μας Περιφερείας, και έρχονται τα παιδιά μας, από τα σχολεία μας όλων των βαθμίδων της εκπαιδεύσεως, και νήπια και δημοτικά και Γυμνάσια και Λύκεια και τα ΕΠΑΛ, και έρχονται τα παιδιά στη Θεία Λειτουργία και εκκλησιάζονται και κοινωνούν και χαίρομαι πάρα πολύ γι ΄ αυτό. Και δοξάζω το Θεό γι ΄ αυτό. Και ευχαριστώ και τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς όπου μας δίδεται όλους μαζί αυτή η ευλογημένη ευκαιρία.
Λέω, λοιπόν, ότι τα Χριστούγεννα τα περιμέναμε. Πλησιάζουμε. Θα περάσουν, όμως, τα Χριστούγεννα. Θα φύγουν. Το θέμα είναι τι θα μείνει από την εφετινή εορτή των Χριστουγέννων.
Θα αφήσουμε τον Χριστό να γεννηθεί στην καρδιά μας; Θα κάνουμε την καρδιά μας φάτνη; Θα κοιτάξουμε η ζωή μας να είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα;
Αυτό είναι το ζητούμενο. Δηλαδή, να έρθει ο Χριστός στη ζωή μας. Και να τη μεταμορφώσει. Και να την φωτίσει. Και να την χαριτώσει.
Και να κοιτάξουμε όλα τα προηγούμενα που είπαμε, που είχατε την καλή διάθεση, και σας ευχαριστώ γι ΄ αυτό, να ερωτήσετε και να καταθέσω τις σκέψεις μου και την διάθεση της καρδιάς μου.
Να επιτρέψουμε, λοιπόν, να φτιάξουμε την κοινωνία μας, να γίνουμε κατά Χριστόν άνθρωποι. Χαριτωμένοι άνθρωποι. Που να σεβόμαστε και να αγαπούμε τον Θεό. Που να σεβόμαστε και να αγαπούμε τους ανθρώπους. Που να εμπιστευόμαστε να αγαπούμε τον εαυτό μας. Και να τον περιφρουρούμε. Και να ξέρουμε ότι είμαστε εικόνα Θεού.
Θα πρέπει να τον προσέχουμε και να του δίνουμε την αξία και την τιμή που πρέπει και να μην τον αφήνουμε να σέρνεται στην ερημιά και γίνεται σκύβαλα.
Αυτή είναι η προσπάθειά μας. Αυτός είναι ο αγώνας μου.
Και οι ευχές μου αυτές είναι. Να έχουμε καλά, ευλογημένα πραγματικά Χριστούγεννα στη ζωή μας.
Και ο χρόνος ο καινούργιος να φέρει, με τη χάρη του Θεού, ευλογίες. Αλλά για να φέρει ευλογίες θα πρέπει να είμαστε εμείς ευλογημένοι άνθρωποι.
Και για να είμαστε ευλογημένοι άνθρωποι, θα πρέπει να προκαλέσουμε το Θεό στη ζωή μας.
Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
