Μια μαγική βραδιά, γεμάτη υπέροχα τραγούδια και μουσικές, έζησαν όλοι όσοι βρέθηκαν, το βράδυ της Δευτέρας 30 Σεπτεμβρίου, στο Δημοτικό Στάδιο Καρδίτσας, για να απολαύσουν τη συναυλία της Μελίνας Ασλανίδου και του Νίκου Ζωϊδάκη που οργάνωσε ο Απόλλων Μακρυχωρίου.
Η συναυλία ξεκίνησε με τη μοναδική ερμηνεύτρια Μελίνα Ασλανίδου που επέλεξε για πρώτο τραγούδι το «Τι σου ΄κανα και πίνεις», σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, με το οποίο μας «συστήθηκε» το 2001 και από εκεί και πέρα δρομολογήθηκε η μεγάλη της πορεία στο τραγούδι.
Ακολούθησε το καινούργιο της τραγούδι «Μια νύχτα μελαγχολική», σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και σύνθεση του Ηλία Μακρίδη, και, όπως ανέφερε, συγκέντρωνε εντυπώσεις για το συγκεκριμένο τραγούδι όλο το καλοκαίρι, στη διάρκεια των συναυλιών της.
«Ναι και από την Καρδίτσα, Πρόεδρε» σημείωσε χαρακτηριστικά, εννοώντας τον κορυφαίο Λευτέρη Παπαδόπουλο.
Ακολούθησαν όλες οι μεγάλες επιτυχίες της όπως και πολλά αγαπημένα τραγούδια άλλων ερμηνευτών, όπως του Δημήτρη Μητροπάνου, του Διονύση Σαββόπουλου, της Άλκηστης Πρωτοψάλτη, του Δημήτρη Μπάση, του Μιχάλη Χατζηγιάννη και πολλών ακόμη.
Με την μοναδική της φωνή, την ξεχωριστή σκηνική της παρουσία και την μεταδοτικότητά της μάγεψε το κοινό.
Επί μιάμιση ώρα, που διήρκησε το πρόγραμμά της, το κοινό χειροκροτούσε και τραγουδούσε όλα τα κομμάτια της.
«Προσπαθήσαμε να τα χωρέσουμε όλα (δηλαδή τα τραγούδια) σε μια αγκαλιά», επεσήμανε.
Όπως τόνισε η ίδια, είχε καιρό να επισκεφθεί την Καρδίτσα (είχε έρθει παλαιότερα στη λίμνη Πλαστήρα) και χάρηκε που ήρθε αυτή τη στιγμή.
«Να έχετε υγεία και να αγαπάτε» ήταν η δήλωση-ευχή της προς το κοινό και αμέσως μετά κάλεσε στη σκηνή τον αγαπημένο της φίλο Νίκο Ζωϊδάκη για να λάβει τη σκυτάλη για το δικό του πρόγραμμα.
Τον «Ζωϊδο» όπως τον αποκάλεσε, γιατί «έτσι τον λέμε στην Κρήτη. (Ο Νίκος Ζωϊδάκης κατάγεται από τα Χανιά της Κρήτης και η Μελίνα Ασλανίδου αγαπάει ιδιαίτερα την Κρήτη, τη μουσική της και την παράδοσή της).
Και ήρθε η ώρα για το πρόγραμμα του Νίκου Ζωϊδάκη που πραγματικά έκανε μικρούς και μεγάλους να διασκεδάσουν και να ξεφαντώσουν με την ψυχή τους.
Η λύρα του, οι μαντινάδες του και τα Κρητικά τραγούδια απογείωσαν το κέφι, ενώ ερμήνευσε μοναδικά και τραγούδια άλλων καλλιτεχνών όπως το «Πανάθεμά σε, δε με λυπάσαι» που το απέδωσε εξαιρετικά.
Νωρίς ξεκίνησαν και οι χοροί, με το κοινό να γίνεται ένα, μια μεγάλη παρέα, μια μεγάλη αγκαλιά, με συνδετικό κρίκο δύο αγαπημένους καλλιτέχνες, τα τραγούδια τους και τη μουσική τους.
