Πολλοί που με διαβάζουν στην εφημερίδα Γνώμη με ρώτησαν και πρέπει να τους απαντήσω. Τώρα μας μπέρδεψες μου είπαν , τη μια είσαι συγγραφέας ,την άλλη ποιητής ,την άλλη σατυρικός , την άλλη πολιτικός αναλυτής , πότε πότε στοχαστής, τι είσαι τελικά.
Μπορεί και τίποτα από όλα αυτά ,εσείς θα μου πείτε όχι εγώ, ίσως γράφω στη δημοσιότητα να βρίσκομαι συνεχώς τώρα που γέρασα και δεν έχω με κάτι άλλο να ασχοληθώ . Όταν λέω τώρα από εξήντα χρονών εννοώ. Σαν νέο δεν μου περνούσε ποτέ απ’ το μυαλό με το γράψιμο να ασχοληθώ .
Μάλλον τι μου αρέσει θα σας πω. Τη σύγχρονη ποίηση δεν τη μπορώ , κουράζει το μυαλό, πολλές φορές άσκοπα ,το νόημα είναι θολό, ή δεν υπάρχει.
Μου αρέσει η ποίηση η παραδοσιακή που σε ταξιδεύει .
Σαν σημαία έχω τον ύμνο εις την ελευθερία που ρίγη προκαλεί. Όμως και άλλοι στίχοι ανεξίτηλα στη μνήμη μου έχουν γραφτεί.
-Όπως ;
-Θα αναφέρω ελάχιστους.
-Και όταν πανί μαντήλι εχάθη στον αφρό εδάκρυσαν οι φίλοι ,εδάκρυσα και εγώ.
Φέρνει στο νου μου τους αποχαιρετισμούς μεγάλους και μικρούς.
- Ήταν νύχτα ,εις τη στέγη εβογγούσε ο βορειάς και ψιλό έπεφτε χιόνι. Παιδικές στιγμές στην πατρική μου οικία μου αναβιώνει.
- Στους κλώνους της αμυγδαλιάς σμίγουν ανθοί και χιόνια.
- Έχοντας κατά νου αυτό το στίχο πάντοτε αγοράζω αμυγδαλιές οψίμου ανθήσεως.
- Το ύψιστο αγαθό ,είναι η ψυχική γαλήνη μόνο αυτό. Έχω το στίχο σαν φάρο για να ηρεμώ.
- Στην παραδοσιακή ποίηση υπάρχουν χιλιάδες στίχοι απλοί ,λαμπεροί , σοφοί.
- Στον πεζό λόγο μου αρέσουν πολύ τα παραμύθια ξεκουράζουν μικρούς και μεγάλους. Είναι δύσκολο να γραφτούν γι’ αυτό σήμερα λίγοι το τολμούν.
Από τα μυθιστορήματα πολλά είναι καλά , τα περισσότερα κουραστικά , πολλά ανούσια ,κενά ,υποκλίνομαι στου Καζαντζάκη τον Ζορμπά .
Προτροπή στους νέους συγγραφείς και ποιητές . Γράψτε απλά χωρίς στολίδια περιττά,
Χόρτασαν οι αναγνώστες από αυτά.
Οι παραπάνω απόψεις είναι προσωπικές και δεν επιδέχονται σχολιασμούς. Όσοι και είναι εκατομμύρια, πρεσβεύουν διαφορετικά , κανείς δεν τους εμποδίζει να κάνουν τις απόψεις τους γνωστές.
