Ο ρόλος του νερού στη ζωή μας είναι καθοριστικός. Τα πάντα συναρτώνται από το νερό. Ο άνθρωπος αντιλήφτηκε τη σπουδαιότητα του νερού από πολύ παλιά και πάντα αγωνιζόταν να βρει τρόπους να το συγκεντρώνει και να ελέγχει τη ροή του.
«…έτσι ώστε να μην προκαλέσουν καταστροφές στη γή, αλλά αντίθετα να αποκομιστούν οφέλη από αυτά, τα νερά που έστειλε ο Δίας, καθώς κυλούν από τις υψηλές κοιλάδες ανάμεσα στα όρη, αφού η ροή τους περιοριστεί με φράγματα, που θα δέχονται και θα απορροφούν νερό από τον ουρανό, θα πρέπει να δημιουργηθούν πηγές και κρουνοί χαμηλότερα, έτσι ώστε τα ξερά μέρη να γίνουν μέρη με άφθονα και πανέμορφα νερά…» (4ο αιώνα π.Χ Πλάτων: Νόμοι, 764Β).
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό (World Water Day) στις 22 Μαρτίου, μας υπενθυμίζει την ανάγκη προστασίας των υδάτινων πόρων, την ανάγκη σωστής διαχείρισης των διαθέσιμων ποσοτήτων νερού.
Με βάση τα στατιστικά στοιχεία του ΟΗΕ 2.1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς πρόσβαση σε ποιοτικό πόσιμο νερό ενώ περισσότερα από 700 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από διάρροια που συνδέεται με ανεπαρκή πρόσβαση σε πόσιμο νερό ποιότητας και την κακή υγιεινή.
Η ευκολία με την οποία έχουμε πρόσβαση στο νερό μας έχει δημιουργήσει την εντύπωση πως το νερό είναι ένας φυσικός πόρος χωρίς τέλος. Η αύξηση του πληθυσμού , η συνεχής μείωση της δασοκάλυψης λόγω των πυρκαγιών που αυξάνει το συντελεστή απορροής και μειώνει το ετήσιο υδατικό δυναμικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί , η ανορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων ,η ρύπανση, το φαινόμενο της παράνομης ιδιωτικής άντλησης ,μετέτρεψαν έναν ανανεώσιμο πόρο σε εξαντλήσιμο.
Είναι ευθύνη όλων μας να αποκτήσουμε την ευαισθησία και τις κατάλληλες γνώσεις, για να χρησιμοποιούμε το νερό με τρόπο αποτελεσματικό, αποδοτικό, με σεβασμό προς το περιβάλλον και τις μελλοντικές γενιές.
Στην Ελλάδα ,η γεωργία αποτελεί τον μεγαλύτερο καταναλωτή νερού καθώς είναι η βασική παραγωγική δραστηριότητα της χώρας. Αφού λοιπόν το μεγαλύτερο ποσοστό νερού χρησιμοποιείται στην άρδευση ,με σωστό σχεδιασμό και καλύτερη διαχείριση θα μπορούσαμε να έχουμε σημαντική εξοικονόμηση του.
Από το σκεπτικό αυτό διέπεται το σχέδιο της κυβέρνησης για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του αρδευτικού δικτύου στους κάμπους της χώρας ,στο οποίο περιλαμβάνονται ο εκσυγχρονισμός αρδευτικών δικτύων του ΤΟΕΒ Ταυρωπού καθώς και το δίκτυο Άρδευσης στις τοποθεσίες Υπέρειας – Ορφανών Καρδίτσας. Στο ίδιο κλίμα της βιώσιμης ανάπτυξης η Περιφέρεια Θεσσαλίας πρόσφατα βραβεύτηκε για την πρότυπη πολιτική της στη διαχείριση του νερού.
Οι συνεχώς αυξανόμενες υδατικές ανάγκες του Θεσσαλικού κάμπου καθιστούν προτεραιότητα την υλοποίηση έργων με στόχο την εξασφάλιση ύδρευσης αλλά και την διατήρηση της δυνατότητας άρδευσης των γεωργικών εκτάσεων και ταυτόχρονα την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των υποβαθμισμένων υδατικών συστημάτων της Θεσσαλίας. Ένα τέτοιο έργο ήταν και παραμένει η εκτροπή ύδατος από τον άνω ρου του Αχελώου προς τη Θεσσαλία.
Καιρός να αλλάξουμε φιλοσοφία στα έργα που γίνονται ή προγραμματίζονται για το νερό (αντιπλημμυρικά, αρδευτικά κα).Η κλιματική κρίση μας απέδειξε πως ενώ εμείς σχεδιάζουμε έργα με βάση στοιχεία δεκαετιών, το νερό έχει μνήμη ατέρμονη.
Το νερό δεν είναι «δικό μας» ανήκει σε όλες τις γενιές, γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη σύνεση στο πώς το ξοδεύουμε μέσα στα πλαίσια της διαγενεακής αλληλεγγύης . Η πρόσβαση στο νερό είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα ζωτικής σημασίας, συνυφασμένο με την ανάπτυξη. Θα πρέπει όλοι να συμβάλλουμε για ένα μέλλον όπου θα υπάρχει αρκετό νερό για την κάλυψη των αναγκών των οικοσυστημάτων μας και θα απομένουν επαρκείς πόροι για τις καταναλωτικές μας απαιτήσεις, ειδάλλως το νερό θα συνεχίζει να τρέχει αλλά δεν θα φτάνει !
Γράφει η Λία Ρογγανάκη, Γενική Οικογενειακή Ιατρός, Πρόεδρος Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων της Περιφέρειας Θεσσαλίας
