Τα σημάδια για την Άννα ήταν η αλλοίωση στην όρασή, η έντονη συχνοουρία το βράδυ και η έντονη δίψα. Για τον Γρηγόρη, τα πρώτα σημάδια πριν τη διάγνωση, ήταν ότι ήθελε συνέχεια να κοιμάται, είχε πάρει κιλά, είχε πέσει η διάθεσή του.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) είναι μια χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από υψηλό σάκχαρο (υπεργλυκαιμία), διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών. Υπάρχουν πολλοί τύποι διαβήτη ,δυο είναι οι συχνότεροι.
Ο ΣΔ τύπου 1 είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα ,όπου δεν παράγεται ινσουλίνη λόγω καταστροφής των β-κυττάρων του παγκρέατος. Εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά και νέους ενήλικες.
Ο ΣΔ τύπου 2 μπορεί να είναι κληρονομικός σε συνδυασμό με παχυσαρκία, κακή διατροφή και καθιστική ζωή .Ο οργανισμός είτε συνηθίζει την παρουσία της ινσουλίνης και απλώς δεν την απορροφά (αντίσταση) είτε αδυνατεί να την παράγει, παρόλο που τα β-κύτταρα υπάρχουν στο πάγκρεας.Εμφανίζεται κυρίως σε ενήλικες.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΗΔΙΚΑ, το πλήθος των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη ανέρχεται στους 1.050.635, αγγίζοντας το 10% του πληθυσμού της χώρας μας. Σε όλο τον κόσμο, 537 εκατομμύρια ασθενείς πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη και ο αριθμός αυτός μέχρι το 2030 αναμένεται να ξεπεράσει τα 600 εκατομμύρια
Το χειρότερο πρόβλημα στον διαβήτη, είναι ότι το 50% σχεδόν των πασχόντων, δεν γνωρίζει ότι πάσχει από τη νόσο.
Ο Σακχαρώδης διαβήτης συνδέεται με πολλούς μύθους που προκαλούν τον φόβο. Λόγω άγνοιας πολλοί πιστεύουν πως είναι μια ασθένεια που προκαλείται μόνο όταν κάποιος δεν προσέχει τη διατροφή του, τρώει πολλά γλυκά ή πίνει πολλά αναψυκτικά. Οι παράγοντες που επηρεάζουν τις τιμές της γλυκόζης είναι πολλοί περισσότεροι όπως άγχος/stress, κλιματική αλλαγή, υψόμετρο, έμμηνος ρύση/ωορρηξία , ασθένεια/πυρετός, συναισθηματική φόρτιση.
Οι άνθρωποι με διαβήτη μπορούν να έχουν μια κανονική ζωή, χωρίς επιπλοκές. Μπορούν να σπουδάσουν , να αθληθούν ,να παντρευτούν, και να κατορθώσουν ότι θέλουν. Αρκεί να αποδεχτείς την διάγνωση και να εκπαιδευτείς στην ρύθμιση του για να ζήσεις μια ποιοτική ζωή παρέα με αυτόν.
Σε μια κοινωνία που δεν έχουμε ενημέρωση τι είναι ο διαβήτης ,δεν γνωρίζουμε και τι πρέπει να κάνουμε όταν κάποιος άνθρωπος πάθει κρίση υπογλυκαιμίας και έχει ανάγκη την βοήθεια μας .Δεν γνωρίζουμε όμως και πώς να αντιμετωπίσουμε με σεβασμό και διακριτικότητα τους διαβητικούς ασθενείς. Κοιτάμε τις αντλίες ινσουλίνης σαν κάτι αξιοπερίεργο ,το σύστημα αναίμακτης παρακολούθησης της γλυκόζης ως κάτι που κόλλησε στο χέρι τους ,τον ασθενή που θα μετρήσει το σάκχαρό του ,σε ένα εστιατόριο, ως αξιοθέατο.
Ο διαβήτης δεν είναι πάθηση για μία φορά τον χρόνο είναι πάθηση για συνεχή ενημέρωση ,επαγρύπνηση και φροντίδα από όλους μας.
Το μυστικό για τον πάσχοντα είναι να βάλει τον διαβήτη στη ζωή του και όχι να περιορίσει την ζωή του μέσα στην διάγνωση του διαβήτη. Το μυστικό για όλους εμάς είναι να ενημερωνόμαστε και διακριτικά να τον στηρίζουμε.
Αγλαΐα( Λία) Ρογγανάκη
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής
Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου
Γενική – Οικογενειακή Ιατρός
Πρόεδρος Περιφερειακής Επιτροπής
Ισότητας των Φύλων
Περιφέρειας Θεσσαλίας
Πρόεδρος Κέντρου Πρόληψης Εξαρτήσεων
και Προαγωγής της Υγείας ΠΕ Καρδίτσας
){kind=link}