Ένα χρόνο μετά την εμφάνιση της πανδημίας κι ο λαός πληρώνει την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης με τη μεγαλύτερη έξαρση ως τώρα. Ένα χρόνο μετά και το σύστημα συνεχίζει να κινείται με τη λογική της «ατομικής ευθύνης», δηλαδή του «κόψ’τε το λαιμό σας», είτε αφορά την προστασία απ’ τον κορονοϊό, είτε αφορά την περίθαλψη (για την COVID και για όλες τις υπόλοιπες ασθένειες), είτε αφορά την οικονομική επιβίωση.
Οι υγειονομικοί είναι θύματα της ίδιας εγκληματικής πολιτικής. Η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι άθλια και για τους εργαζόμενους και για τους ασθενείς. Η κυβέρνηση, πιστή στις κατευθύνσεις της, αγνοεί τα αιτήματα για πλήρη και δωρεάν περίθαλψη για όλο το λαό, για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, άνοιγμα νοσοκομείων, λειτουργία νέων κλινών (απλών και ΜΕΘ), για αυξήσεις στους μισθούς και χαρακτηρισμό των νοσοκομείων ως ανθυγιεινούς χώρους. Με δήθεν «σχέδιο» και μπαλώματα, προσπαθεί να κοροϊδέψει ότι «λαμβάνει μέτρα». Στην ουσία, εκμεταλλεύεται τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των υγειονομικών και προωθεί την πολιτική της διάλυσης των νοσοκομείων και της διεύρυνσης του πεδίου δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου, με τις τραγικές συνέπειες να φορτώνονται στο λαό.
Επιχειρεί με κάθε τρόπο να πουλήσει το παραμύθι της «επιτυχημένης διαχείρισης» της πανδημίας. Γι’ αυτό έχει βάλει στο στόχαστρο τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Απολύει γιατρούς, στέλνει τους εισαγγελείς και την ασφάλεια στους εκπροσώπους των εργαζόμενων, ρίχνει ποινές σ’ όσους «αντιμιλούν» και κατηγορεί όλους αυτούς που νόσησαν και νοσούν εξαιτίας των δικών της αποφάσεων, για «διασπορά του ιού». Σπέρνει τρομοκρατία για να επιβάλει σιγή νεκροταφείου και υποταγή στην πολιτική που δεν αναγνωρίζει κανένα εργασιακό δικαίωμα των εργαζόμενων στα νοσοκομεία και κανένα δικαίωμα του λαού στην περίθαλψη.
Δεν πρέπει να της περάσει! Η κυβέρνηση και το σύστημα που υπηρετεί είναι υπεύθυνοι για τους χιλιάδες νεκρούς, τους εκατοντάδες χιλιάδες που έχουν νοσήσει και αυτούς που θα νοσήσουν. Αυτή η πολιτική πρέπει να βρει απέναντί της τους κοινούς αγώνες των εργαζόμενων στα νοσοκομεία και του λαού. Οι αξιοπρεπείς όροι δουλειάς των υγειονομικών είναι προϋπόθεση για αξιοπρεπείς συνθήκες περίθαλψης του λαού, για να σωθούν ζωές.