Θα χορτάσουμε, αν υπάρχουμε, από τέτοιες γιορτές μελλοντικά. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, μαύριζαν από τα χελιδόνια τα καλώδια της ΔΕΗ. Μας ευχαριστούσαν που βρήκαν άθικτες τις φωλιές τους και μας αποχαιρετούσαν πολύ λυπημένα. Το έδειχνε αυτό η σκυθρωπή εικόνα τους στα καλώδια.
Από την πλευρά μας τα αποχαιρετούσαμε λέγοντας τους πως τα περιμένουμε την άνοιξη με λαχτάρα, χαρά και γιορτές ,χελιδονίσματα και άλλες πολλές. Σαν να το ένιωθαν τίναζαν τα φτερά.
-Χρυσοκίτρινα φύλλα στο δρόμο πεσμένα, στα καλώδια τα χελιδόνια πολύ μαραμένα.
Τώρα όσα απέμειναν φεύγουν και ο αποχαιρετισμός τους θυμίζει τον στερνό. Υπάρχει φόβος να μην μας ξαναδούν, είτε και αυτά να χαθούν, είτε εμείς.
Ο Ζελένσκι πρότεινε σχέδιο για να σκοτωθούμε όλοι, άντρες, γυναίκες παιδιά, νεογνά και από τα ΜΜΕ του κέντρου και τον ένθερμο υποστηρικτή τους την κυβέρνηση ούτε μιλιά. Όμως και ο λαός σιωπά. Αδιανόητο αυτό.
Τα ΜΜΕ μας μιλάνε συνεχώς για τους ‘’πολέμους’’ στα κόμματα με θλιβερούς ανακυκλωμένους πολεμιστές.
Τώρα τα καλώδια δεν μαυρίζουν από τα χελιδόνια, χάνονται και μας μαυρίζεται η ψυχή.
Μα πως χάνονται τα χελιδόνια αναρωτιούνται πολλοί, κανένας δεν τα ενοχλεί.
Ο άνθρωπος πέρα από τη μύτη του τίποτα δεν μπορεί να δει, δεν βλέπει πως σπέρνει συνέχεια την καταστροφή. Αλλά τι να δει, όταν δεν αντιδρά σε ενέργειες από τις οποίες ο ίδιος κινδυνεύει να αφανιστεί.
Πόσα για τα χελιδόνια δεν έχουνε γραφτεί, τι χαρά έδιναν στα παιδιά και μέσα από τα αναγνωστικά. Τώρα θα μας μείνει και για αυτά μια γιορτή ,όπως για το περιβάλλον και για άλλα πολλά.
– Παγκόσμια ημέρα για τα αποδημητικά.
Με το μυαλό που έχουν οι άνθρωποι και ιδίως οι ηγέτες, πολλές γιορτές και σε πολλές περιοχές, θα γιορτάζονται ημέρες μνήμες και για το ανθρώπινο είδος που σε αυτές θα έχει εξαφανιστεί.