Η νύχτα των πάλαι ποτέ στρατηγών. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος στις οχτώ του Μάρτη γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα γυναίκας . -Έκθεση γράφεις Σοφοκλή;
-Όχι γράφω για να τιμήσω την παγκόσμια ημέρα γυναίκας.
-Καμία άλλη δουλειά δεν βρήκες να κάνεις;
-Γιατί;
-Δεν ξέρω για σένα, αλλά εμένα κάθε μέρα μου μαυρίζει τη ψυχή. Χθες μου πέταξε στο κεφάλι ένα φλυτζάνι .
-Και πως αντέδρασες;
-Έσκυψα και τη γλίτωσα .Δεν είναι η πρώτη φορά ,προχθές μου πέταξε πιάτο . Κοίταξε το καρούμπαλο στο μέτωπο.
-Το πιάτο τι απέγινε;
-Έσπασε. Δεν είναι το πρώτο ,όταν νευριάζει ξεσπάει σε μένα
εκτοξεύοντας κουζινικά.
-Πρόσεξε της φωνάζω, τα χρειαζόμαστε
τα κουζινικά.
Τι να τα κάνουμε ρε αχαίρευτε ,ουρλιάζει ,καφέ δεν έχουμε και μαγειρεύουμε όλο και πιο αραιά .
-Να τα πεις, τόλμησα να της πω ,στο Μητσοτάκη αυτά.
-Γιατί τόλμησες;
-Είναι Μητσοτακική.
-Ωχ φουκαρά, έμπλεξες για τα καλά, εσύ δεν έχεις γυναίκα στο σπίτι αλλά μέδουσα.
Μπορώ να βοηθήσω;
-Άμα έχεις τάσεις αυτοκτονίας.
Εσύ πως τα πας με τη Μυρτώ;
- Μην κάνεις τέτοιες ερωτήσεις ,τα εν οίκω μη εν δήμω.
- Γιατί ;
- Είμαστε άντρες …. Άντε χρόνια πολλά.
- Χρόνια πολλά και όσο αντέξουμε.
