Η δακοκτονία αποτελεί μια από τις πιο βασικές επεμβάσεις προστασίας του ελαιοκάρπου από προσβολές του δάκου της ελιάς, που υποβαθμίζει την ποιότητα και φυσικά την ποσότητα της ελιάς και κατ επέκταση και του λαδιού. Και επειδή τα προϊόντα αυτά αποτελούν βασική πηγή της διατροφής του λαού μας, είναι επίσης σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν, η προστασία του θα έπρεπε να αποτελεί πρώτιστης σημασίας ζήτημα.
Κατά την άποψή μας η δακοκτονία με βάση και τα επιστημονικά δεδομένα χρόνων θα έπρεπε να έχει ενιαίο, καθολικό χαρακτήρα και επειδή αφορά σχεδόν το σύνολο της χώρας θα έπρεπε να σχεδιάζεται κεντρικά και να εκπονείται αποκλειστικά από κρατικούς φορείς, από υπηρεσίες επαρκώς στελεχωμένες με το αναγκαίο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό, με κρατικά κονδύλια, χωρίς καμιά επιβάρυνση για τους ελαιοπαραγωγούς.
Οι υπηρεσίες της Περιφέρειας και του Υπουργείου, έχουν μεγάλη διαχρονική επιστημονική γνώση για τη βιολογία του δάκου, αλλά και για την αντιμετώπισή του που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ώστε η δακοκτονία να είναι αποτελεσματική χωρίς να έχουμε απώλειες παραγωγής. Ωστόσο σήμερα ακολουθείτε μια τακτική που τα δυσάρεστα αποτελέσματα της τα βλέπουν οι παραγωγοί συχνά τα τελευταία χρόνια με την συνεχή μείωση στο εισόδημά τους εξαιτίας των προσβολών από το δάκο.
Να θυμίσουμε ότι η δακοκτονία για πολλά χρόνια είχε ορισμένα στοιχεία πιο αποτελεσματικής αντιμετώπισης του δάκου, μέχρι του σημείου που άρχισαν οι διάφορες αναδιαρθρώσεις με το πέρασμα σε ιδιώτες και εργολάβους υπηρεσιών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ταυτόχρονα με συνεχείς περικοπές στους προϋπολογισμούς και με την αύξηση των εμπλεκόμενων φορέων. Η αντίληψη που κυριαρχεί σήμερα στο ζήτημα αυτό είναι ότι η δακοκτονία αποτελεί δαπάνη και όχι αναγκαία εργασία για να προστατευθεί το προϊόν και το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών.
Το 2009 το κονδύλι που δόθηκε για την δακοκτονία από τον κρατικό προϋπολογισμό ήταν 30,641 εκατ. ευρώ. Από το 2010 και μετά, όλες οι κυβερνήσεις προχωρούν χρόνο με το χρόνο σε σταδιακή μείωση των ποσών που διατίθενται για την προστασία των καλλιεργειών με ψεκασμούς, για να φτάσουμε το 2021 στην απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών, με την οποία εγκρίθηκαν μόλις 20,950 εκατ. ευρώ για όλη τη χώρα.
Το κονδύλι για την περιφέρεια Θεσσαλίας, από το 2018 και μέχρι σήμερα παραμένει καθηλωμένο στα 1.187.000 ευρώ, το οποίο δεν καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες για δακοκτονία. Ετσι και το 2023 τα κονδύλια και ο τρόπος εκπόνησης της δακοκτονίας θα είναι στην ίδια ρότα με τα προηγούμενα χρόνια και δυστυχώς εκφράζουμε τις ανησυχίες μας πως θα έχουμε πάλι δυσάρεστες καταστάσεις για τους ελαιοπαραγωγούς της Θεσσαλίας.
Όταν λοιπόν μειώνονται οι δαπάνες για τη δακοκτονία από την άλλη αυξάνονται τα κοστολόγια στους ελαιοπαραγωγούς και μάλιστα προτρέπουν με ανακοινώσεις των Διευθύνσεων Αγροτικής Ανάπτυξης (ΔΑΟΚ) να κάνουν και οι ίδιοι οι παραγωγοί επικαλύψεις με ψεκασμούς αν θέλουν να σώσουν το βιός τους, τότε μιλάμε για απαξίωση της δακοκτονίας αφήνοντας τους ελαιοπαραγωγούς στην τύχη τους όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια.
Το ζήτημα υλοποίησης της δακοκτονίας με απαξιωτικό τρόπο δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα της πολιτικής ενάντια στους φτωχούς αγροτοπαραγωγούς. Αποτελεί σταθερή πολιτική επιλογή όλων των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και φυσικά της Ε.Ε που στοχεύουν στον εξοβελισμό όλο και πιο γρήγορα των μικροαγροτών όπως κατά βάση είναι οι ελαιοπαραγωγοί, ώστε να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή στα χέρια των επιχειρηματιών μεγαλοαγροτών. Η απαξίωση της παραγωγής που προκύπτει με τον τρόπο που εκπονείται η δακοκτονία συνεισφέρει σε αυτή την κατεύθυνση.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας, συντασσόμαστε με τα αιτήματα που διεκδικούν οι ριζοσπαστικές συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού κινήματος (Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες), που διεκδικούν:
- Να εξασφαλιστεί ενιαία πανελλαδικά, ολοκληρωμένη επιστημονικά άρτια και ασφαλής εφαρμογή του προγράμματος της δακοκτονίας με ευθύνη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των υπηρεσιών του.
- Να μην ιδιωτικοποιηθεί το πρόγραμμα της δακοκτονίας που ήδη έχει τραγικές επιπτώσεις στους ελαιοπαραγωγούς
- Καμιά καθυστέρηση στις διαδικασίες για την δακοκτονία στη νέα καλλιεργητική περίοδο.
- Να εξασφαλισθούν προσαυξημένα τα αναγκαία κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δακοκτονία και να καταργηθεί η εισφορά του 2% για τους μικρομεσαίους ελαιοπαραγωγούς.
- Να αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ το 100% της ζημιάς από το δάκο, χωρίς πρόσθετα ασφάλιστρα.
- Να γίνουν άμεσα προσλήψεις όλου του απαραίτητου επιστημονικού – τεχνικού προσωπικού, στις αρμόδιες υπηρεσίες με εξασφάλιση και των απαραιτήτων μέτρων προστασίας.
21/2/2023
