Η εικονική πραγματικότητα που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός , δεν μπορεί να κρύψει τη σκληρή πραγματικότητα που ζει ο λαός του νομού.
Προκαλεί τις αντοχές του λαού της περιοχής και ιδιαίτερα του ορεινού όγκου ο πρωθυπουργός, με τις δηλώσεις που έκανε επισκεπτόμενος σήμερα την Αργιθέα, 2 χρόνια από τις καταστροφικές πλημμύρες που χτύπησαν τον νομό μας κατά τη διάρκεια του Ιανού. Οι πληγές παραμένουν ανοιχτές για πολλούς εργαζόμενους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους της υπαίθρου που ακόμα πληρώνουν τις συνέπειες της έλλειψης ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας.
Δεν εκπλήσσει κανέναν το “αφήγημα” του κ. πρωθυπουργού πως δεν υπάρχει ξεχασμένη περιοχή της Ελλάδας και ότι η προσοχή της κυβέρνησης είναι στραμμένη κατεξοχήν προς σε αυτές.
Αλήθεια για ποια περιοχή μιλά ο κ. πρωθυπουργός?
Για τον δήμο Αργιθέας, που κάθε χρόνο με τις πρώτες μπόρες και τα χιόνια αποκλείονται οι κάτοικοι της, καθώς παρά το πολυδιαφημιζόμενα έργα που επικαλέστηκε, αυτά έχουν προχωρήσει μόλις στο 20% με 25%. Μάλιστα, πρόκειται κυρίως για έργα αποκαταστάσεων σε μικρό τμήμα του συνολικού ορεινού οδικού δικτύου, έργα μπαλώματα, που σε καμιά περίπτωση δεν συνιστούν ολοκληρωμένη, σχεδιασμένη αντιπλημμυρική προστασία και θωράκιση που παίρνει υπόψη ολόκληρο το νομό αλλά και τη σύνδεσή του με τους διπλανούς νομούς. Άλλωστε θα μπορούσε να επισκεφτεί την περιοχή οδικώς για να δει την τραγική κατάσταση του οδικού δικτύου αντί να φτάσει με ελικόπτερο.
Το Αναπτυξιακό Σχέδιο που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός και τα έργα που προωθούνται, εξυπηρετούν τις ιεραρχήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Έτσι, την ίδια ώρα που «δεν υπάρχει μία» για στοιχειώδεις υποδομές και έργα προστασίας του λαού, ή την ώρα που ο Θεσσαλικός κάμπος ερημώνει με τραγικά αποτελέσματα για τους βιοπαλαιστές αγρότες, το κράτος ρίχνει «λεφτά με το τσουβάλι» σε έργα όπου το κεφάλαιο προσδοκά κέρδη.
Σε μία περιοχή όπως η Αργιθέα και η Λίμνη Πλαστήρα, που δεν υπάρχει Κέντρο Υγείας, με αποτέλεσμα την απουσία στοιχειώδους ΠΦΥ για τους κατοίκους, ενώ το πλησιέστερο ΚΥ βρίσκεται στο Μουζάκι και δεν έχει κατασκευαστεί ακόμα, αφού είχε καταρρεύσει με τις πλημμύρες του 2020, ή που το δημοτικό σχολείο δεν έχει επαρκή θέρμανση!!
Αποδεικνύεται ότι τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας δεν αντιμετωπίζονται με “μια από τα ίδια”, με τα μάτια στραμμένα στα “περασμένα”, με ίδιες δοκιμασμένες επιλογές -στο όνομα του “μικρότερου κακού”- που οδηγούν σε νέες υποχωρήσεις και απογοητεύσεις.
Είναι πρόκληση για το λαό της περιοχής μας και ιδίως για τους κατοίκους της Αργιθέας, την ώρα που θα τοποθετούνται οι ανεμογεννήτριες, οι ίδιοι να αποκλείονται κάθε χρόνο από την ανυπαρξία έργων υποδομής στο ορεινό επαρχιακό οδικό δίκτυο.
Έτσι, κι ενώ τα έργα αποκατάστασης και αντιπλημμυρικής θωράκισης της περιοχής δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα, τα έργα υποδομής για το πέρασμα των τεραστίου μήκους και όγκου οχημάτων προς την περιοχή του Τυμπάνου έγιναν μέσα σε λίγες μόλις ημέρες, στοιχείο το οποίο, μεταξύ άλλων δείχνει και το σχεδιασμό και τις προτεραιότητες της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η αντιδιαστολή της κρατικής πολιτικής με τις λαϊκές ανάγκες αποκαλύπτεται άλλωστε απ’ το γεγονός ότι ενώ οι «πράσινες επενδύσεις» απολαμβάνουν επιδοτήσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ και προχωρούν με διαδικασίες fast tract, δύο χρόνια από τις καταστροφικές πλημμύρες, οι υποδομές για την πολιτική προστασία του λαού παραμένουν ισχνές και η λύση που προτείνεται είναι η ιδιωτική ασφάλιση των κατοικιών.
Την ίδια στιγμή, τα εργατικά – λαϊκά στρώματα βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και πληρώνουν το βαρύ κόστος της “πράσινης μετάβασης” -απ’ το πανάκριβο “πράσινο ρεύμα”, ενώ οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι οι “πράσινοι επενδυτές” της απελευθερωμένης ενέργειας, οι όμιλοι παραγωγής “πράσινου” εξοπλισμού, υποδομών και εμπορευμάτων.
Στα περίσσια λόγια για τη συνέπεια και τις ικανότητες της κυβέρνησης και της κατασκευάστριας εταιρίας, ξέχασαν να αναφέρουν ότι αυτή “η συνέπεια και ικανότητα” περνά πάνω από τους εργάτες των έργων υποδομής, που η εταιρεία ξεζούμισε και ξεζουμίζει, με τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας.
Δεν υπάρχουν “σωτήρες” για το λαό. Όποτε ο λαός ακούμπησε τις ελπίδες του στην αναμονή “λύσεων” από τα πάνω, στην πολυδοκιμασμένη και αδιέξοδη κυβερνητική εναλλαγή και στα σενάρια που επεξεργάζεται η άρχουσα τάξη, βρέθηκε χαμένος. Αντίθετα, όποτε ο λαός κέρδισε κάτι, το έκανε στηριγμένος στη δική του δύναμη, στην οργάνωση και τον αγώνα του, με το ΚΚΕ να είναι πάντα μπροστά. Όταν έγραψε ο ίδιος το δικό του σενάριο για τις δικές του ανάγκες.
Ο λαός μπορεί να γράψει αυτό το σενάριο, να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, με τον δικό του αγώνα, την ενδυνάμωση του εργατικού κινήματος, των κινημάτων των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, επιστημόνων και αγροτών, των νέων, των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων.
Στα ακόμη πιο δύσκολα που έχουμε μπροστά μας, στη “βαρυχειμωνιά” της ακρίβειας, της ανέχειας, του πολέμου, “ασπίδα” μας είναι η οργάνωση της εργατικής – λαϊκής αντεπίθεσης και η συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Μπροστά στις μάχες που έχουμε να δώσουμε όπως με την απεργία στις 9 Νοέμβρη, το συλλαλητήριο των αγροτών το Σάββατο 22 Οκτώβρη στην Agrotica καλούμε σε αποφασιστικό, μαζικό και ανυποχώρητο αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής τους, του βιοτικού επιπέδου και εισοδήματός, για αξιοπρεπή ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.
Τώρα ήρθε η ώρα να φανεί η δύναμη του λαού.
Η αγανάκτηση και η οργή να γίνει οργανωμένος αγώνας.
