Πρωτοσέλιδο

Η Μελίνα Ασλανίδου αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8: Η παράδοσή μας είναι η δύναμή μας


 Για το τελευταίο της τραγούδι «Μια νύχτα μελαγχολική» και το επερχόμενο άλμπουμ της αλλά και για την πορεία της, τους μεγάλους δασκάλους της, ακόμα και για τη σημασία του καλού στη ζωή της και συνολικά στην κοινωνία, μίλησε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 η σπουδαία ερμηνεύτρια Μελίνα Ασλανίδου.

Η κορυφαία καλλιτέχνιδα, που ξεχωρίζει με τις ερμηνείες της και το πάθος που εκπέμπει, λίγο πριν από τη συναυλία στο Δημοτικό Στάδιο Καρδίτσας, τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον Νίκο Ζωϊδάκη, ήταν καλεσμένη (την περασμένη Παρασκευή) στο Ηχόραμα 100,8 και στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00-15:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη και κυριολεκτικά μας καθήλωσε με τα όσα μας κατέθεσε και με τον ιδιαίτερα γλυκό και ανθρώπινο λόγο της.

Αναλυτικά, η συνέντευξη της Μελίνας Ασλανίδου στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:

Ερώτηση: Σας περιμένουμε με μια γλυκιά ανυπομονησία, τη Δευτέρα, στην Καρδίτσα, μαζί με το Νίκο Ζωϊδάκη. Τι θα ακούσουμε; Πως ήταν καλλιτεχνικά το καλοκαίρι σας;

Απάντηση: Το καλοκαίρι μου καλλιτεχνικά ήταν γεμάτο ζωή, ένα υπέροχο καλοκαίρι, όπως όλα τα καλοκαίρια στην Ελλάδα.

Αυτό που θα ακούσουμε, στο δικό μου το πρόγραμμα, είναι τραγούδια από την προσωπική μου δισκογραφία και λαϊκά τραγούδια που αγαπάω πάρα πολύ και αγαπάει και ο κόσμος, ευτυχώς. Γινόμαστε ένα με αυτά και τα τραγουδάμε όλοι μαζί.

Αυτή είναι η ροή της εκδήλωσης στην Καρδίτσα και η παρουσίαση του δικού μου προγράμματος.

Έχω τη χαρά και την τιμή, μετά να είναι ο Νίκος Ζωϊδάκης, που κατάγεται από την Κρήτη, από τα Χανιά, και είναι καλός μου φίλος.

Ένας υπέροχος δημιουργός, ευφυής και εύστροφος γιατί είναι από τους μοναδικούς που κάνουνε μαντινάδες βλέποντας έναν άνθρωπο και το θαυμάζω αυτό πάρα πολύ στον ίδιο.

Αυτά θα γίνουν τη Δευτέρα στην Καρδίτσα, να ΄ μαστε καλά, να περάσουμε ένα υπέροχο βράδυ.

Ερώτηση: Κάναμε μουσική «γέφυρα» με το τραγούδια «Μια νύχτα μελαγχολική» που αποτελεί προπομπό του επερχόμενου άλμπουμ σας. Μιλήστε μας γι ΄ αυτό το τραγούδι, τους δημιουργούς του, αλλά και για το νέο άλμπουμ που ακολουθεί.

Απάντηση: Αυτό το άλμπουμ που έρχεται είναι ένα άλμπουμ το οποίο υπάρχει στο συρτάρι γύρω στα 17-18 χρόνια, είναι τραγούδια σε στίχους του μεγάλου μας ποιητή Λευτέρη Παπαδόπουλου και έχω τη μεγάλη χαρά και τιμή να συνεργάζομαι, για ακόμα μια φορά, ή μάλλον πρώτη φορά, σε καινούργια, ατόφια δημιουργήματα του ΄΄Προέδρου΄΄, όπως τον λέμε εμείς στον χώρο, του μεγάλου μας ποιητή Λευτέρη Παπαδόπουλου που τη μουσική υπογράφει ο Ηλίας Μακρίδης.

Αυτό είναι το πρώτο τραγούδι που ξεκίνησε το άλμπουμ μας, που λέγεται «Μια νύχτα μελαγχολική», που, όμως, ενώ ο στίχος παραπέμπει σε κάτι μελαγχολικό, η μουσική το ανεβάζει και το αναβαθμίζει, δίνοντας στη μελαγχολία και στη θλίψη, που θα έλεγα ότι έχει ο κάθε άνθρωπος, δίνοντας της μια άλλη ώθηση και μια άλλη ενέργεια, μεταμορφωτική θα έλεγα.

Το επόμενο τραγούδι θα έρθει σε λίγο καιρό. Έχουμε σχεδόν ετοιμάσει όλο τον δίσκο και θα ακούστε τα υπόλοιπα τραγούδια που έχουμε φτιάξει.

Με παραγωγό τον μεγάλο Ηλία Μπενέτο ο οποίος είναι ένας παραγωγός πολλών ετών στο χώρο, σπουδαίος και είναι υπεύθυνος για πάρα πολλά τραγούδια που έχουμε αγαπήσει στην ελληνική δισκογραφία.

Ερώτηση: Μας «συστηθήκατε» το 2001, μέσα από το μουσικό συγκρότημα «Οι απέναντι¨, όταν ερμηνεύσατε το τραγούδι του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Τι σου ΄κανα και πίνεις» και λίγο αργότερα ακολουθήσατε σόλο καριέρα. Είκοσι τρία χρόνια μετά, τι «γεύση» σας έχει αφήσει όλη αυτή η μεγάλη και δημιουργική πορεία; Είχε τους «σταθμούς» και τους «συνοδοιπόρους» που ονειρευόσασταν;

Απάντηση: Είχε κάτι παραπάνω από αυτό που ονειρευόμουνα. Ήταν πολύ πιο πάνω από αυτό που ονειρευόμουνα.

Γιατί συναντήθηκα με όλους τους ανθρώπους που εγώ λάτρευα, που αγαπούσα και που αγαπώ, σέβομαι και εκτιμώ και παρακολουθούσα το έργο τους από μακριά.

Οπότε, ήταν πολύ παραπάνω από τις προσδοκίες μου.

Ίσως, επειδή εγώ έχω πάντα ΄΄χαμηλά την μπάλα΄΄ με κάποιο τρόπο, όπως λέμε λαϊκιστί, δεν περίμενα, ας πούμε, να γνωρίσω όλους αυτούς τους μύθους και ότι θα συνδημιουργήσουμε, θα συνεργαστούμε, θα μοιραστούμε.

Οπότε, αισθάνομαι πολύ ευλογημένη.

Ο δρόμος, βέβαια, δεν είναι πάντα εύκολος δρόμος. Γιατί θέλει πολύ ΄΄στομάχι΄΄, θέλει πολύ δύναμη και όλο αυτό, όταν αγαπάς κάτι πάρα πολύ, δεν το βλέπεις.

Πας με την ψυχή σου και όλα έρχονται στο δρόμο.

Οπότε, θεωρώ ότι, δόξα το Θεό, όλα αυτά που έχω ζήσει μέχρι τώρα και που θα ζήσουμε και που θα ζήσω, είναι πράγματα τα οποία είναι πάνω των προσδοκιών μου.

Και είμαι πολύ ευγνώμων γι ΄ αυτό. Για την κάθε στιγμή, μέσα σε αυτά τα 23 ολόκληρα χρόνια.

Ερώτηση: Αγαπούσατε τη μουσική από παιδί και τα ερεθίσματά σας ήταν η βυζαντινή μουσική, παραδοσιακά τραγούδια από τη Θράκη και μουσικές του Πόντου. Έτσι είναι; Τι εικόνες σας έρχονται στο νου, τώρα που το αναφέραμε;

Απάντηση: Έτσι είναι. Αυτό είμαι εγώ. Αυτό είμαστε εμείς. Αυτό είμαστε οι Έλληνες.

Η παράδοσή μας. Αυτή είναι η δύναμή μας. Αυτή είναι η ρίζα μας.

Οπότε, νιώθω ότι αν εμείς αποσυνδεθούμε από την παράδοση, που ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει, γιατί βλέπω ότι πλέον η παράδοση έχει πάρει τη θέση που της αξίζει, και που πρέπει να την έχουμε, δηλαδή οφείλουμε να είμαστε κοντά στην παράδοσή μας.

Γιατί αυτή μας δίνει ενέργεια και δύναμη για να καταλαβαίνουμε σε ποιο σημείο της ζωής βρισκόμαστε και πόσο πολύ ψηλά μπορούμε να ανέβει το πνεύμα και η ψυχή και η ενέργεια μέσα μας. Η παράδοσή μας είναι η δύναμή μας.

Εγώ, με τη βυζαντινή μουσική, που επίσης είναι πάρα πολύ σημαντική, ένας πολύ σημαντικός δρόμος με άλλες κλίμακες, με άλλο μέτρημα, όμως σχεδόν τα ίδια πράγματα γιατί η μουσική είναι μία.

Απλά υπάρχουν πάρα πολλά παρακλάδια της, που μπορείς να μάθεις την ποντιακή μουσική, την ηπειρώτικη.

Όλα αυτά είναι ένας πλούτος αμύθητος. Είμαστε πάμπλουτοι οι άνθρωποι, αν σκεφτούμε τις μουσικές έχουμε και τι μεγάλο θησαυρό έχουμε.

Γιατί αυτά είναι οι πρόγονοί μας, ο τρόπος που ζούσαν οι πρόγονοί μας, και τα τραγούδια, βέβαια, πάντα αντικατροπτίζουν και βλέπουν τις περιοχές και καταγράφουν ιστορικά τα γεγονότα, πως ζούσαν οι άνθρωποι, πως αγαπιόντουσαν, όλα αυτά.

Οπότε, νομίζω πως είναι αμύθητος ο θησαυρός που έχουμε στα χέρια μας.

Εγώ αγαπάω πάρα πολύ την παράδοση, πόσο μάλλον από παιδί που είχα πρώτη επαφή με τον δάσκαλό μου τον Πατρώνα και η δεύτερη επαφή μου ήταν με την ποντιακή μουσική, τη ρίζα μου, τα ηπειρώτικα, τα θρακιώτικα και όπλον αυτόν τον πλούτο που είναι αμύθητος.

Ερώτηση: Η πρώτη σας επαφή με μεγάλο καλλιτέχνη ήταν με τον Γιώργο Νταλάρα – το έχετε αποκαλέσει μεγάλο σας δάσκαλο – και έκτοτε, ακολούθησαν πολλές ακόμη σημαντικές συνεργασίες με σπουδαίους καλλιτέχνες. Τι κρατάτε από όλους αυτούς; Υπάρχει μια στιγμή,  κάποια κουβέντα που σας έχει στιγματίσει και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Απάντηση: Είναι πολλές οι στιγμές, είναι πολλές οι κουβέντες, είναι πολλά αυτά που έχω ακούσει και που έχω μοιραστεί με αυτούς τους ανθρώπους.

Είναι οι άνθρωποί μου, είναι η οικογένειά μου πλέον.

Είναι η οικογένειά μου από τη στιγμή που μπήκα στο χώρο αυτό.

Ο Γιώργος Νταλάρας, βέβαια, είναι ο μεγάλος μου δάσκαλος και θα είναι πάντα.

Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος μου άνοιξε το σπίτι του, την αγκαλιά του, τη μουσική του κληρονομιά, τις μουσικές του γνώσεις.

Μοιράστηκε και μου άμαθε πάρα πολλά πράγματα.

Ήδη, όμως προερχόμουνα και εγώ από μια άλλη παρέα Θεσσαλονικιώτικη, όπου ο Χρήστος Μητρέτσης ήταν ο πρώτος μου μέντορας και, έπειτα, η μετάβαση ήταν με τον Γιώργο Νταλάρα που ήταν πολύ μεγάλο ΄΄σχολείο΄΄ για μένα.

Και είναι πάντα ο Γιώργος Νταλάρας ένα μεγάλο σχολείο για μένα.

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Δημήτρης Μητροπάνος και όλοι οι καλλιτέχνες αυτοί που νομίζω ότι είναι η στέρεα δομή του ελληνικού μουσικού τραγουδιού, της ελληνικής μας μουσικής.

Ο Γιάννης Πάριος επίσης και όλοι αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι που κάτι μου έχουν δώσει ο καθένας, από τη δική του πλευρά.

Μια κουβέντα που εμένα με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή.

Ερώτηση: Φέτος, σας απολαύσαμε και στην τηλεόραση όπου, μαζί με τον μεγάλο μαέστρο Χρήστο Νικολόπουλο, υποδεχόσασταν, κάθε Σάββατο βράδυ, στην εκπομπή «Νύχτα Στάσου», κορυφαίους δημιουργούς και όμορφες μουσικές παρέες. Πως βιώσατε αυτή την εμπειρία; Θα το επιχειρούσατε ξανά;

Απάντηση: Μαγική εμπειρία. Ο μαέστρος, ο Χρήστος Νικολόπουλος, εμένα, επίσης, είναι ένας άνθρωπος της οικογένειάς μου, πολύ στενός πια.

Ήταν πάντα. Μου φέρθηκε τόσο γενναιόδωρα, είναι ένας τόσο απλός άνθρωπος και τον έχω σαν πατέρα μου.

Νιώθω ότι είναι ένας άνθρωπος που πραγματικά μοιραστήκαμε αυτές τις στιγμές στη «Νύχτα στάσου» και μπήκαμε πιο βαθιά στην ελληνική μουσική.

Γιατί, πίσω από κάθε όνομα, υπάρχει μια ιστορία. Φωτίσαμε πολλές ιστορίες, που πολλές δεν τις ήξερα, κάποιες τις ήξερα, βεβαίως, γιατί είναι πράγματα που τα μαθαίνουμε όταν μπαίνουμε και μελετάμε το ελληνικό τραγούδι.

Ήταν εξαιρετική εμπειρία.

Τώρα, αν θα το ξανάκανα, με το μαέστρο, θα μου άρεσε, ναι.

Δεν είμαι αρνητική σε κάτι τέτοιο γιατί είναι πάλι ένα κομμάτι της εργασίας μου φωτίζει πλευρές που χρειάζεται να φωτίζονται και να μαθαίνει ο κόσμος τι γινόταν πίσω από τις ζωές του Μουσαφίρη, πως είχε γράψει εκείνο το τραγούδι.

Εμένα αυτά μου αρέσουν πάρα πολύ. Μου άρεσαν πάντα και με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.

Δηλαδή, αισθάνομαι ότι κάθε τραγούδι, από πίσω έχει μια ολόκληρη ιστορία να διηγηθεί και αυτά είναι ομορφιές και πινελιές που είναι ωραίο να τις ξέρει ο κόσμος.

Αυτός που ενδιαφέρεται και νοιάζεται για κάτι τέτοιο.

Θεωρώ ότι είναι πολύ όμορφη αυτή η εμπειρία.

Ερώτηση: Είστε ένας άνθρωπος που εκπέμπει μια γλυκιά και, κυρίως, μια αυθεντική, μια πηγαία καλοσύνη. Το καλό έχει χώρο στη σημερινή εποχή και κοινωνία; Εσείς, από πού αντλείτε δύναμη;

Απάντηση: Το καλό όχι απλά δεν έχει χώρο στην κοινωνία αλλά είναι απαραίτητο να έχει καλοσύνη ο κόσμος και να κυριαρχήσει το καλό.

Εμένα είναι η σκέψη αυτή είναι κυρίαρχη στη ζωή μου.

Δηλαδή, θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Έχουμε μια ισοτιμία.

Είτε ο άλλος είναι βοσκός είτε είναι πρωθυπουργός, οποιαδήποτε και να είναι η θέση του κοινωνικά, όλοι έχουμε μια ισοτιμία. Όλοι είμαστε ένα.

Όταν καταλάβουμε το μεγάλο αυτό μήνυμα, ότι έχει σημασία να αντλούμε από την καλοσύνη που έχουμε μέσα μας.

Γιατί, από ό,τι ξέρετε, από την απαρχή του κόσμου υπάρχει το καλό και το κακό.

Είναι από πού θες να αντλήσεις.

Πόσο μάλλον, σε αυτές τις μέρες που ζούμε και αυτή την περίοδο που ζούμε, έχουμε μεγάλη ανάγκη να αντλούμε από το καλό που έχουμε μέσα μας και όχι από το κακό.

Είμαι πολύ υπέρμαχος αυτής της ιδέας.

Θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος έχει την καλοσύνη μέσα του και όταν συγχωρέσει, όταν χωρέσει όλο αυτό που τον ΄΄τραυμάτισε΄΄ και που τον πόνεσε και όταν το χωρέσει αυτό μέσα του και συγχωρέσει τους άλλους ανθρώπους, τότε θα μπορεί να αντλεί μόνο από το καλό που έχει μέσα του και θα μπορεί να λείε ευχαριστώ κάθε στιγμή στη ζωή του.

Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ!!!

Έτσι κάπως θα ομορφύνει αυτός ο κόσμος περισσότερο και θα βγει το καλό προς τα έξω.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας.

Ερώτηση: «Προσωπική επιλογή», ο τίτλος ενός από τα τραγούδια σας. Τι είναι για εσάς προσωπική επιλογή; Η ευτυχία; Ο τρόπος ή η στάση ζωής, είναι προσωπική επιλογή;

Απάντηση: «Ήταν για μένα όσα χάρισα», λέει. «Όλα τα λάθη της ζωής που δίχως λόγο, τα άντεξα».

Ναι. Το να χαρίζεις και να είσαι άνθρωπος που δίνεις, είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Εγώ είμαι άνθρωπος που δίνω. Έμαθα λίγο αργά να παίρνω.

Αλλά είναι πολύ ωραίο και αυτό το μάθημα.

Είναι ωραίο να δίνουμε στους ανθρώπους, είναι ωραίο και να μάθουμε να παίρνουμε.

Να δίνουμε και να παίρνουμε.

Το δούναι και λαβείν.

Είναι πάρα πολύ όμορφο αυτό το κομμάτι της ζωής μας γιατί είναι, νομίζω, από τη βασική μας δομή.

Ένας άνθρωπος πρέπει να μάθει να δίνει και να παίρνει.

Μπορείς να δώσεις μια πολύ όμορφη κουβέντα σε έναν άνθρωπο, «Καλημέρα», «Πόσο όμορφος είσαι».

Ή μπορείς να πεις όλα τα άλλα, τα «γαλλικά», που λέμε όταν θυμώνουμε.

Θέλω να πω ότι είναι μια προσωπική επιλογή η κάθε στιγμή για τον κάθε άνθρωπο, τι επιλέγει και προς τα ποιο στρατόπεδο θέλει να πολεμήσει.

Ερώτηση: «Ευχή», ο τίτλος ενός άλλου σας τραγουδιού. Τι εύχεστε; Για εσάς; Για όλο τον κόσμο;

Απάντηση: Εύχομαι το πιο σημαντικό, το υπέρτατο αγαθό για όλους μας. Υγεία. Υγεία σε όλους.

Η Παναγιά να μας φυλάει και να είναι κοντά μας γιατί, πόσο μάλλον αυτόν τον καιρό, την έχουμε λίγο παραπάνω ανάγκη

Η Παναγιά δεν αφήνει ποτέ την Ελλάδα της γιατί είναι η αγαπημένη της χώρα.

Αλλά και εμείς, ας ανοίξουμε τις αγκάλες μας και ας δεχτούμε τις ευλογίες της.

Ερώτηση: Κυρία Ασλανίδου, σας ευχαριστούμε θερμά γι ΄ αυτή τη συζήτηση, καλή επιτυχία σε όλα τα ωραία καλλιτεχνικά σας σχέδια που έρχονται, Καλή Αντάμωση στη συναυλία στην Καρδίτσα και σας ευχόμαστε αυτό το «φως» που εκπέμπετε, να έχει πάντα «σπίθες», δηλαδή λόγους, για να παραμένει πάντα δυνατό και φλογερό. Να είστε καλά.

Απάντηση: Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Καλώς να ανταμώσουμε.

 

 

 

 

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο Συναντήσεις Τσιάρα με κτηνοτρόφους: Αυξημένες αποζημιώσεις για την πανώλη – Στα 250 € το ανώτατο ποσό η αποζημίωση για κάθε ζώο που θανατώθηκε
Επόμενο άρθρο Έπαινοι από την LIFO για το μυθιστόρημα του Κώστα Τόλη «στη Λάρισα και οι φτωχοί είναι σνομπ»