Για την παράσταση «Το μπουφάν της χάρλεϋ», που θα παρουσιάσει την ερχόμενη Παρασκευή 18 Οκτωβρίου στην Καρδίτσα, τα μηνύματα του έργου, αλλά και για τη σημερινή εποχή και την καλλιτεχνική της πορεία μίλησε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 η σπουδαία ηθοποιός Μαριάννα Τουμασάτου.
Η κ. Τουμασάτου, την περασμένη Δευτέρα, ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00-15:00), με τη Βάσω Μπαλαμπάνη όπου μας έδωσε μια γεύση από τον εμβληματικό μονόλογο στον οποίο θα την απολαύσουμε επί σκηνής, αυτή την Παρασκευή, στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο Καρδίτσας και ώρα 20:00.
«Μια γυναίκα, νύχτα, έξω από το κουβούκλιο του φρουρού στον Άγνωστο Στρατιώτη, στην Πλατεία του Συντάγματος…»
Μια Ελληνίδα μάνα, γνώριμη και συγκινητική…
Μια νέα γενιά που πάντα θα επαναστατεί και πάντα πρέπει να ακούμε…
Το αριστουργηματικό κείμενο του Βασίλη Κατσικονούρη μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, την Πάτρα, ζωντανεύει και πάλι στην σκηνή, με την Μαριάννα Τουμασάτου και την σκηνοθετική καθοδήγηση του Αλέξανδρου Σταύρου.
Μια ιδιαίτερα συγκινητικά αφήγηση, μια μοναδική θεατρική εμπειρία που μας θυμίζει ότι κάθε εποχή έχει τις δικές της ανάγκες και οι νέοι θα χρειάζονται πάντα κάποιον να τους στηρίξει για να πετάνε ελεύθεροι προς το μέλλον τους, χωρίς να κινδυνέψουν και να χαθούν.
Ολόκληρη η συνέντευξη της κ. Τουμασάτου στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:
Ερώτηση: Στην παράσταση «Το μπουφάν της χάρλεϋ» υποδύεστε μια Ελληνίδα μάνα που μιλάει στον Εύζωνα γιο της. Μιλήστε μας γι ΄ αυτή την παράσταση και το ρόλο σας.
Απάντηση: Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω πολλά γιατί στηρίζεται σε μια ανατροπή απίστευτη αλλά αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι πρόκειται για ένα έργο το οποίο είναι γραμμένο με μεγάλη μαεστρία από τον Βασίλη.
Το έχουμε απολαύσει, και ο Αλέξανδρος Σταύρου που σκηνοθέτησε την παράσταση και εγώ, στη διαδικασία της πρόβας, αναλύοντας αυτό το σπουδαίο κείμενο.
Είναι πάρα πολύ αστείο σε κάποια σημεία και πάρα πολύ συγκινητικό σε κάποια άλλα.
Είναι λίγο όπως είναι και η ζωή μας.
Είναι μια μάνα η οποία έχει ένα γιο σε αυτή τη φοβερή ηλικία που ΄΄χτυπάνε΄΄ στρατιώτες τα παλικάρια μας αλλά αυτό δεν κάθεται στο σπίτι, δεν ΄΄παλουκώνεται΄΄ ποτέ.
Όταν είναι να του μιλήσει κανείς, καβαλάει τη χάρλεϋ και φεύγει.
Ώσπου έρχεται η στιγμή που τον πετυχαίνει εύζωνα και δεν μπορεί μήδε να μιλήσει, μήδε να περπατήσει, μήδε να κουνηθεί. Πάει εκεί και του λέει αυτά που θέλει.
Η μαμά πάντα βρίσκει τρόπο να πει αυτά που θέλει να πει.
Ειδικά η Ελληνίδα μάνα, όπερ κάνει αυτό και η ηρωίδα μου.
Ερώτηση: Στο έργο, ο γιος, ανυπεράσπιστος και μπροστά στη μάνα, δεν μπορεί να φύγει και θέλει δεν θέλει, θα την ακούσει. Η μάνα, ανυπεράσπιστη και αυτή, με μια ομπρέλα για να κρύβεται από κάτω της. Σαν σε καταφύγιο από την πραγματικό. Και μάλλον αυτή η ομπρέλα έχει κάποιον συμβολισμό μέσα στο έργο. Στη σημερινή εποχή, γιατί είναι τόσο δύσκολη η επικοινωνία; Γιατί χρειαζόμαστε ΄΄ομπρέλες΄΄ για να ΄΄κρυβόμαστε΄΄;
Απάντηση: Η ομπρέλα είναι συμβολικό, φυσικά, είναι λίγο σαν να είναι το ταίρι της ζωής της η ομπρέλα, από ένα σημείο και μετά.
Αλλά υπάρχει, όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, αποκτούν έναν συμβολισμό γιατί πρώτα έχουν αποκτήσει μια πρακτικότητα.
Έχει βροχή. Οπότε, το να πάρει μια ομπρέλα είναι ουσιαστικά ένας μονόδρομος.
Τώρα, από εκεί και έπειτα, πως μπορεί και διαχειρίζεται την ομπρέλα, είναι όπως όλοι οι άνθρωποι όταν διαχειριζόμαστε τα αντικείμενα όταν έχουμε ανάγκη από κάπου να πιαστούμε.
Ερώτηση: Το έργο μας θυμίζει ότι κάθε εποχή έχει τις δικές της ανάγκες και οι νέοι θα χρειάζονται πάντα κάποιον να τους στηρίξει για να πετάνε ελεύθεροι προς το μέλλον τους. Ακουμπάει της ανθρώπινες σχέσεις. Τι σας οδήγησε σε αυτό το έργο; Τι συναισθήματα σας γεμίζει;
Απάντηση: Όλα τα έργα που έχει γράψει ο Βασίλης Κατσικονούρης είναι έργα τα οποία είναι ανθρωποκεντρικά, είναι συναισθηματικά και αναλύουν τις ψυχικές ανάγκες των ανθρώπων.
Όχι με επιστημονικό τρόπο, γιατί δεν ένα ντοκιμαντέρ, όμως, με έναν πολύ όμορφα δομημένο τρόπο όπου μπαίνουμε μέσα στις ψυχές των ηρώων και κάνουμε ένα ταξίδι μαζί τους, στις δικές τους διαδρομές.
Και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον γιατί είναι πραγματικά συγκλονιστικό να ακούς την ψυχή ενός ανθρώπου, να την κοιτάς και να τη βιώνεις.
Γιατί έχω να σας πω πολλές μαμάδες έχουν έρθει μετά και έχουν πει ΄΄Α, αυτό ένιωσα από τη δική μου εμπειρία΄΄ και κάποια που είναι πολύ δύσκολα, έχει βρεθεί μαμά και σε αυτό το θέμα και έχει πει ότι έχει ταυτιστεί.
Οπότε, δεν μιλάω παραπάνω γιατί δεν θέλω να ψυλλιαστεί κανείς που σκοπεύει να έρθει να δει την παράσταση και το τι γίνεται εκεί πέρα.
Ερώτηση: Επιστρέφουμε στους νέους. Πόσο σας ανησυχούν, και ως άνθρωπο και ως μητέρα, όλα αυτά τα φαινόμενα της παιδικής και νεανικής παραβατικότητα και εγκληματικότητας; Γενικότερα, τι άλλο σας ενοχλεί ή σας θλίβει στη σημερινή εποχή, στη σημερινή κοινωνία;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά μας δεν ενδέχεται να ζήσουν πολύ εύκολες συνθήκες.
Έχουν πολύ μεγάλη πρόοδο και εξέλιξη στην τεχνολογία και σε όλα αυτά αλλά κοινωνικά έχουμε κάνει φοβερά βήματα προς τα πίσω.
Η εξωσχολική βία γίνεται ενδοσχολική βία διότι η βία στα σπίτια, η έμφυλη βία είναι πια παρούσα.
Πιο έντονη από ποτέ, αν πάμε στις τελευταίες δεκαετίες, που υποτίθεται ότι έχουμε εξελιχθεί.
Είναι η βία που βλέπουν τα παιδιά στο ίντερνετ.
Το ότι σέρνεται ένας πόλεμος, αυτή τη στιγμή, και ενώ έχουν δολοφονηθεί χιλιάδες παιδιά και εξακολουθούν να δίνονται όπλα στα χέρια των Ισραηλινών που σκοτώνουν το σύμπαν, αυτό το βλέπει το παιδάκι.
Και οι ειδήσεις δεν έχουν ένα όριο να πει ότι, ξέρεις κάτι, είναι δύο το μεσημέρι.
Όπως δεν επιτρέπεται να πετάμε κάτω τσιγάρο ή ό,τιδήποτε, έτσι θα έπρεπε να είναι και οι ειδήσεις.
Οπότε, τα παιδιά είναι οι κοινωνοί μας πραγματικότητας η οποία δεν είναι πολύ ωραία.
Ερώτηση: Εσάς, προσωπικά, τι σας δίνει ΄΄οξυγόνο΄΄ και ΄΄καύσιμο΄΄ απέναντι στα μικρά και τα μεγάλα της ζωής και της καθημερινότητας;
Απάντηση: Νομίζω ότι πιάνομαι σαν τους πνιγμένους από τα μαλλιά μου.
Δηλαδή, προσπαθώ να βρω χαρά σε πράγματα καθημερινά.
Βέβαια, κάθε άνθρωπος περνάει και τα δικά του, πένθη, απώλειες και τέτοιες δύσκολες συνθήκες, οπότε δεν του επιτρέπουν να είναι πάντα έτοιμος για μια καλή διάθεση.
Όμως, προσπαθώ να παίρνω κουράγιο από τους αγώνες που κάνουμε οι άνθρωποι για μια καλύτερη ζωή.
Που κάνουν οι μανάδες, οι πατεράδες, τα ίδια τα παιδιά για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον.
Χρειάζεται να σταθούμε όρθιοι και να αντισταθούμε σε ό,τι μας πονάει.
Ερώτηση: Κάνατε το θεατρικό σας ντεμπούτο τη σεζόν ΄΄90-΄΄91, ούσα ακόμη φοιτήτρια στη Δραματική Σχολή, με την παράσταση «Οδυσσέα, γύρισε σπίτι», και έναν χρόνιο αργότερα, το ΄ 92, μας συστηθήκατε και στη μικρή οθόνη, μέσα από τη σειρά «Γυναίκες». Μια λαμπρή πορεία με αμέτρητους ρόλους και σημαντικές συνεργασίες. Τι ΄΄γεύση΄΄ σας έχει αφήσει όλο αυτό το ΄΄ταξίδι΄΄ έως σήμερα; Τι είναι για εσάς η υποκριτική;
Απάντηση: Η υποκριτική είναι για μένα καταφύγιο.
Η αλήθεια είναι ότι την πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή ήταν το ΄ 89, όχι το ΄90,ούσα φοιτήτρια.
Αλλά είχα, έχω πάντα αυτό το καταφύγιο της υποκριτικής για τις δύσκολες στιγμές, για τις στιγμές που πρέπει να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου, τις σκέψεις μου, τους φόβους, τις μάχες μου. Όλα.
Το θέατρο, όμως, είναι και θεραπεία.
Νομίζω ότι οι ηθοποιοί έχουμε αυτή την πολυτέλεια να κάνουμε πολύ συχνά αυτή τη θεραπεία, χώρια από την ψυχοθεραπεία που μπορεί να κάνει ο καθένας μας, για μια αυτοβελτίωση ως προς τον εαυτό του και για μια βελτίωση ως προς τους γύρω του
«ΤΟ ΜΠΟΥΦΑΝ ΤΗΣ ΧΑΡΛΕΥ Ή ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ»
του Βασίλη Κατσικονούρη
«Μια γυναίκα, νύχτα, έξω από το κουβούκλιο του φρουρού στον Άγνωστο Στρατιώτη, στην Πλατεία του Συντάγματος…»
Μια Ελληνίδα μάνα, γνώριμη και συγκινητική…
Μια νέα γενιά που πάντα θα επαναστατεί και πάντα πρέπει να ακούμε…
Ο εμβληματικός μονόλογος «Το μπουφάν της Χάρλεϋ» του Βασίλη Κατσικονούρη θα παρουσιαστεί στις 18 Οκτωβρίου και ώρα 20:30 στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο Καρδίτσας από τις Θεατρικές Επιχειρήσεις Ερωφίλη (Erofili Productions)
Το αριστουργηματικό κείμενο του Βασίλη Κατσικονούρη μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, την Πάτρα, ζωντανεύει και πάλι στην σκηνή, με την Μαριάννα Τουμασάτου και την σκηνοθετική καθοδήγηση του Αλέξανδρου Σταύρου.
Μια ιδιαίτερα συγκινητικά αφήγηση, μια μοναδική θεατρική εμπειρία που μας θυμίζει ότι κάθε εποχή έχει τις δικές της ανάγκες και οι νέοι θα χρειάζονται πάντα κάποιον να τους στηρίξει για να πετάνε ελεύθεροι προς το μέλλον τους, χωρίς να κινδυνέψουν και να χαθούν.
Ένας μονόλογος – κλαυσίγελος μιας γυναίκας στο μεταίχμιο μεταξύ σκληρότητας και τρυφερότητας, σοφίας και τρέλας, κωμικότητας και τραγικότητας. Μιλάει στον εύζωνα γιό της που φυλάει σκοπιά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη. Απέναντι της αυτός, θέλει δε θέλει θα την ακούσει, παλιά όταν του μιλούσε η μάνα του έφευγε, τώρα είναι ανυπεράσπιστος μπροστά της.
Ανυπεράσπιστη κι αυτή, μόνο μία ομπρέλα έχει να κρύβεται από κάτω της σαν σε καταφύγιο από την πραγματικότητα. Κι όταν η πραγματικότητα δεν της ταιριάζει η ομπρέλα της τη σώζει πάλι όπως τον ακροβάτη που σχοινοβατεί. Για να συνεχίζει να ισορροπεί ξανά πάνω στο μεταίχμιο της. Στην οδυνηρή κόψη του «Πάλι καλά», ένα σχοινί πάνω στο οποίο μετεωριζόμαστε όλοι μας και κάθε μέρα.
Σε αυτόν το ρόλο ακροβατεί ερμηνευτικά η Μαριάννα Τουμασάτου. Πηγαίνει κι έρχεται στις δύο άκρες του σχοινιού πότε σαν μητέρα, πότε σαν κορίτσι. Γιατί μόνο αν πλησιάσουμε στην απόλυτη και ανιδιοτελή αγάπη, θα μπορέσουμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στη ζωή και σε όσα αυτή μας επιφυλάσσει.
Συντελεστές:
Ερμηνεύει: η Μαριάννα Τουμασάτου
Συγγραφέας: Βασίλης Κατσικονούρης
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Σταύρου
Μουσική: Στέφανος Αδάμης
Σκηνογραφία: Ντέιβιντ Νεγρίν
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Γραφιστική επιμέλεια: Indigo Creative
Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης
Μακιγιάζ: Ιωάννης Μιχαλέλης
Οργάνωση περιοδείας και Προβολή-Επικοινωνία παράστασης : Νταίζη Λεμπέση email daisylempesi@hotmail.gr, τηλέφωνο επικοινωνίας 6908502631
Παραγωγή: Erofili Productions
Τιμές εισιτηρίων και προπώληση :
Εισιτήρια: 16€ και 12 € Φοιτητικό και Ανέργων
Προπώληση: more.com και στο ταμείο του Θεάτρου την ημέρα της παράστασης
Διάρκεια: 55 λεπτά
