Για τη συναυλία που θα παρουσιάσει στην Καρδίτσα την Παρασκευή 13/12, μαζί με τον Παναγιώτη Μάργαρη, την καλλιτεχνική της πορεία και την αγάπη της για τη μουσική μίλησε αποκλειστικά στο Ηχόραμα 100,8 η κορυφαία ερμηνεύτρια Φωτεινή Βελεσιώτου. Η κ. Βελεσιώτου ήταν καλεσμένη, την Τετάρτη 11/12, στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00-15:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη και μας καθήλωσε με τα όσα ενδιαφέροντα είπε.
Αναλυτικά, η συνέντευξη της Φωτεινής Βελεσιώτου στο Ηχόραμα 100,8 έχει ως εξής:
Ερώτηση: «Λόγος Λαϊκός – Όταν η κλασική κιθάρα συναντά τη λαϊκή ποίηση». Αυτός είναι ο τίτλος της μουσικής παράστασης που θα παρουσιάσετε, μαζί με τον βιρτουόζο κλασικό κιθαρίστα και συνθέτη Παναγιώτη Μάργαρη, την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο Καρδίτσας. Μια κιθάρα και μια φωνή που θα μας ΄΄μεταγγίσουν΄΄ κορυφαία τραγούδια αξεπέραστων δημιουργών. Τι θα ακούσουμε; Δώστε μας μια γεύση.
Απάντηση: Θα ακούσουμε, κυρίως, λαϊκά τραγούδια υπέροχων δημιουργών και κάποια λίγα από τη δισκογραφία μου.
Είναι σπουδαίο αυτό που κάνουμε. Δηλαδή, ο Παναγιώτης Μάργαρης είναι κιθαρίστας διεθνούς φήμης. Δεν κινείται μόνο στα πλαίσια τα ελληνικά.
Οπότε, αυτό δημιουργεί μια κατανυκτική ατμόσφαιρα.
Έχουμε κάνει πολλές συναυλίες και το καλοκαίρι και το χειμώνα, οπότε για μένα η Καρδίτσα ήταν το στοίχημα.
Να έρθουμε και στην Καρδίτσα, να δείξουμε αυτό το οποίο πραγματικά είναι τόσο όμορφο και τόσο κατανυκτικό.
Ερώτηση: Πάνε να πιάσουμε λίγο το νήμα της καλλιτεχνικής σας διαδρομής που έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Μεγαλώσατε στην Καρδίτσα, ο πατέρας ήταν μουσικός και η μουσική και η αγάπη του πατέρα για τη βυζαντινή και κλασική μουσική σας γαλούχησαν στα πρώτα σας βήματα. Αυτό ήταν το ερέθισμα; Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα;
Απάντηση: Δεν ήταν μουσικός ο πατέρας μου. Ήταν βοηθός ψάλτη.
Η επαφή με τη μουσική, για μένα ακριβώς από την οικογένεια προήλθε.
Αλλά, από εκεί και πέρα, άνοιξα και εγώ τα φτερά μου πηγαίνοντας στη Χορωδία Αρίων της Καρδίτσας με το μαέστρο Στέφανο Ευθυμιάδη.
Ήταν για μένα πολύτιμα ερεθίσματα αυτά.
Και πηγαίνοντας πια στη Θεσσαλονίκη να ψάξω τον δρόμο μου.
Εγώ ήμουνα δασκάλα, όπως ξέρετε. Υπηρέτησα στο Δημοτικό σχολείο για 24 χρόνια.
Παράλληλα, όμως, έκανα και τη χαρά μου αυτή, τραγουδούσα.
Αραιά και που, βεβαίως, γιατί είχα τα παιδιά μου μικρά και δεν μπορούσα να τραγουδάω όπως θα ήθελα.
Και όταν βγήκα στη σύνταξη πια, εκεί ασχολούμαι μόνο με αυτό.
Ερώτηση: Και αργότερα, κατά τη διάρκεια των σπουδών σας στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Θεσσαλονίκης, ανακαλύψατε το ρεμπέτικο τραγούδι. Τι θυμάστε από εκείνα τα χρόνια στη συμπρωτεύουσα; Διοριστήκατε εκπαιδευτικός για πάνω από μια εικοσαετία και παράλληλα τραγουδούσατε. Σωστά;
Απάντηση: Τότε, στη Θεσσαλονίκη κάθε οικοδομικό τετράγωνο είχε και δυο ταβερνάκια που έπαιζαν ρεμπέτικα.
Ήταν και φθηνά τότε, βγαίναμε, τα πίναμε, ακούγαμε μουσικές, ακούγαμε μουσικούς.
Ήταν πολύ ωραία χρόνια. Εκεί παρέμεινα μέχρι το 2011.
Το ρεμπέτικο δεν έχει τελειωμό. Συνεχίζει και θα συνεχίζει νομίζω.
Πέρασα μετά και στα λαϊκά τραγούδια και στη δισκογραφία και έτσι πορεύομαι.
Ερώτηση: Και κάπου το 2011 εγκαταλείπετε τη Θεσσαλονίκη και πάτε στην Αθήνα όπου η σταδιοδρομία σας πια απογειώνεται. Εμφανίσεις, συναυλίες, δισκογραφία και συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες. Παρόλα αυτά, δεν ήταν αυτοσκοπός σας το τραγούδι και το να κάνετε καριέρα σαν τραγουδίστρια. Έτσι είναι;
Απάντηση: Όχι, όχι. Όλα ήρθαν πολύ εύκολα θα έλεγα σε εμένα.
Δεν επεδίωξα τίποτα και μου ερχόντουσαν πράγματα.
Και μου έρχονται ακόμα.
Και είμαι ευτυχής που έχω κάνει συνεργασίες με πολύ σπουδαίους ανθρώπους.
Σπουδαίους όχι μόνο για το καλλιτεχνικό τους κομμάτι. Αλλά και για το πώς είναι ως άνθρωποι.
Δηλαδή, με τον Μανώλη Μητσιά, με την Αρλέτα, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Γιώργο Νταλάρα και πόσους άλλους. Τι να πρωτοαναφέρω!
Είναι μεγάλη τιμή για μένα να συμπορεύομαι με αυτούς τους ανθρώπους.
Είμαι πολύ χαρούμενη γι ΄ αυτό.
Ερώτηση: Άλλη χρονιά ορόσημο τώρα. Το 2008, οπότε και σας φέρνει ο Γιώργος Καζαντζής τις «Μέλισσες» και σας «έβγαλε από την ησυχία σας», όπως έχετε δηλώσει. Περιμένατε ότι το συγκεκριμένο τραγούδι θα σας καθόρισε τόπο πολύ;
Απάντηση: Όχι, όχι. Εγώ επειδή δεν είχα και την εμπειρία της δισκογραφίας και των τραγουδιών, δεν φανταζόμουν ότι θα γινόταν αυτό το πράγμα.
Το συγκεκριμένο τραγούδι μπήκε σε όλα τα σπίτια και με τη δεύτερη καριέρα που έκανε με τις «Άγριες Μέλισσες».
Νομίζω ότι ήταν δώρο για μένα. Και η μουσική του Γιώργου Καζαντζή και οι στίχοι της Ελένης Φωτάκη.
Και δεν μπορώ να το παραλείψω αυτό το τραγούδι ποτέ.
Ερώτηση: Ο κόσμος νιώθει πολύ οικεία μαζί σας και αυτό είναι κάτι που το έχετε κατακτήσει με το χαρακτήρα και τη στάση σας. Είστε ένας άνθρωπος που δείχνει να απολαμβάνει την επαφή με τους άλλους και να χαίρεται με τα απλά, τα αληθινά και τα ουσιαστικά. Τι σας κρατά έτσι τόσο γειωμένη; Πως καταφέρνετε και κρατάτε στέρεες τις ΄΄ρίζες΄΄ σας;
Απάντηση: Δεν έχω αλλάξει τίποτα στην καθημερινότητά μου. Δηλαδή, δεν είμαι αυτή που θα κρυφτώ ή που δεν θα εμφανίζομαι.
Πάω στη λαϊκή μου, πάω στο σούπερ μάρκετ, βγαίνω με φίλους.
Για μένα δεν έχει να κάνει με την καταξίωση αυτό.
Θεωρώ ότι η ζωή μου είναι αυτή.
Τώρα, είναι και το τραγούδι μέσα, ωραία. Καλώς είναι.
Αλλά, εντάξει. Μου αρέσει έτσι όπως ζω.
Και δεν θέλω να το αλλάξω.
Ερώτηση: «Όταν ασχολείσαι με τα παιδιά, έχει μόνο να πάρεις», έχετε δηλώσει. Όταν ασχολείσαι με τη μουσική, τι; Εκεί, δίνεις; Μοιράζεσαι; Τι συμβαίνει εκεί;
Απάντηση: Πάλι παίρνεις. Η μουσική είναι ζωή.
Είτε τραγουδάς, είτε ακούς μουσική, είναι ζωή.
Και νομίζω ότι χωρίς μουσική δύσκολα μπορείς να αντέξεις όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.
Η μουσική είναι αυτή που μας απογειώνει, μας ηρεμεί, μας φθάνει σε ένα επίπεδο θεϊκό, θα έλεγα.
Ερώτηση: Τι είναι για εσάς, με δυο λόγια, η μουσική και το τραγούδι;
Απάντηση: Είναι ζωή, είναι ανάσες, είναι κάτι μαγικό, ας πούμε, που συμβαίνει.
Γι ΄ αυτό και δεν σταματούν να γράφονται τραγούδια.
Ερώτηση: Πάμε τώρα σε δυο εμβληματικά τραγούδια σας και να εστιάσουμε σε κάποιους από τους στίχους τους. «Τώρα θα δεις, μες στης ψυχής τα υπόγεια. Τώρα, που δεν υπάρχουνε διόδια». Από τα «Διόδια» με τον Σταύρο Σιόλα. Εκεί κρύβεται, κυρία Βελεσιώτου, η πυσία και η αλήθεια. Στης ψυχής τα ΄΄υπόγεια΄΄;
Απάντηση: Ναι, ναι. Νομίζω ότι έτσι είναι.
Ο Πόλυς Κυριάκου που έγραψε τους στίχους, έγραψε ένα αισιόδοξο τραγούδι.
Που δύσκολα βρίσκουμε αισιόδοξα τραγούδια.
Συνήθως είναι όλα πολύ δύσκολα.
Αυτό είναι ένα από τα λίγα αισιόδοξα τραγούδια και ευχαριστώ και τους δύο που μου το χάρισαν.
Ερώτηση: «Με κυνηγούν οι μέλισσες». Από τις «Μέλισσες», σε μουσική Γιώργου Καζαντζή και στίχους Ελένης Φωτάκη. Τι σας στεναχωρεί ή σας πληγώνει στη σημερινή εποχή, σαν … άλλες «Άγριες Μέλισσες»; Αλλά και πως βγάζετε το ΄΄κεντρί΄΄ μπροστά στα μικρά και μεγάλα της ζωής και της καθημερινότητας; Από πού αντλείτε δύναμη δηλαδή;
Απάντηση: Με στεναχωρεί το ψέμα. Είναι δύσκολο πράγμα να βλέπεις γύρω σου ανθρώπους «δήθεν» και να ψάχνεις με το κερί να βρεις αληθινούς ανθρώπους.
Περνάμε πολύ δύσκολες εποχές.
Αυτό που μας δίνει ζωή είναι αυτοί οι λίγοι άνθρωποι που είναι στη ζωή μου.
Εμένα, τουλάχιστον, αυτό μου δίνει ζωή.
Οι λίγοι άνθρωποι που είναι στη ζωή μου και που πραγματικά με επανατοποθετούν, με κάνουν να πατάω στη γη και να προχωράω έτσι.
Ερώτηση: Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια; Τι ετοιμάζετε για τη συνέχεια;
Απάντηση: Έχω διάφορα πράγματα. Έχω με τον Παναγιώτη Μάργαρη σειρά συναυλιών και εδώ και στην Κύπρο.
Έχω μια συναυλία τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, πάλι με τον Παναγιώτη Μάργαρη, που είναι στο σκοτάδι, και οι θεατές εντελώς στο σκοτάδι και εμείς, και μετά έχω και στο Ηράκλειο Κρήτης μια συναυλία-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, μια συναυλία στις 4 Ιανουαρίου στο Πεδίον του Άρεως και πάρα πολλά άλλα.
