Το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς, έχοντας ήδη συμπληρώσει 32 χρόνια δράσης για την προστασία και ανάδειξη της βιομηχανικής κληρονομιάς της χώρας, διοργανώνει συνέδριο με θέμα «Η ελληνική βιομηχανική κληρονομιά στα χρόνια της κρίσης: Σύγχρονοι προβληματισμοί και προκλήσεις», στις 2-5 Οκτωβρίου 2024, στο ιστορικό συγκρότημα του Μύλου Παππά στη Λάρισα.
Το συνέδριο τελεί υπό την αιγίδα των Υπουργείων Πολιτισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.Πραγματοποιείται με τη συνεργασία της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων και την οικονομική στήριξη του Δήμου Καρδίτσας. Μεγάλος χορηγός είναι η ΔΕΗ και χορηγοί οι επιχειρήσεις ΜΕΛΙΣΣΑ-Κίκιζας, ΘΕΟΝΗ, ΟΛΥΜΠΟΣ, ΚΛΙΑΦΑ και τα ξενοδοχεία της Λάρισας ΜΕΤΡΟΠΟΛ και GRANDHOTEL. Υποστηρικτές του φιλόδοξου εγχειρήματος είναι επίσης οι ΜΥΛΟΙ ΛΟΥΛΗ, τα οινοποιεία ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΜΙΚΡΟ ΚΤΗΜΑ, ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ και ΑΪΔΑΡΙΝΗ, το ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, οι ζύμες ΠΟΠΑΥ-ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ και το Αστικό ΚΤΕΛ Λάρισας.
Κατά την τελευταία δεκαετία, η πολύπλευρη κρίση, η πανδημία και τα ποικίλης έκτασης και έντασηςέργα αστικών αναπλάσεων έχουν φέρει τα ίδια τα ιστορικά βιομηχανικά κατάλοιπα, καθώς και τους κλάδους της βιομηχανικής αρχαιολογίας και της διαχείρισης της βιομηχανικής κληρονομιάς αντιμέτωπους με εντελώς νέες συνθήκες που εμπεριέχουν σοβαρούς κινδύνους, προκλήσεις, αλλά ταυτόχρονα, δυναμικές και δυνατότητες.Η συνεργασία φορέων, οργανισμών, επιστημόνων και ενεργών πολιτών που ασχολούνται με τη μελέτη και διατήρηση της βιομηχανικής κληρονομιάς στην Ελλάδα, η επαναδιαπραγμάτευση των προτεραιοτήτων και της μεθοδολογίας της καταγραφής και της τεκμηρίωσης, των επαναχρήσεων και της διαχείρισης, η επεξεργασία νέων εργαλείων και η διεύρυνση της εκπαίδευσης αναδεικνύονται σήμερα σε κρίσιμους παράγοντες για την προστασία των υλικών και άυλων ιστορικών καταλοίπων της βιομηχανικής δραστηριότητας στη χώρα.
Το Συνέδριο θέτει ως στόχο να συγκεντρώσει και να αποτιμήσει τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί σε αυτό το διάστημα, να αποτελέσει τόπο συνάντησης, διαλόγου, σύνθεσης και συγκρότησης για την επόμενη περίοδο και να λειτουργήσει ως ένα ζωντανό εργαστήριο στο οποίο θα μοιραστούμεεμπειρίες και θα επικαιροποιήσουμε τις εξελίξεις στον επιστημονικό κλάδο της βιομηχανικής αρχαιολογίας διεθνώς, καθώς και τις κατακτήσεις του διεπιστημονικού πεδίου της βιομηχανικής κληρονομιάς.
Μεταξύ των θεματικών του Συνεδρίου ειδικό βάρος θα δοθεί στον αγροτοβιομηχανικό τομέα, ο οποίος αν και έχει αφήσει πολλά και σημαντικά ίχνη τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην περιφέρεια, έχει μελετηθεί λιγότερο από άλλους βιομηχανικούς κλάδους, παρά τον διαχρονικά κομβικό του ρόλο για την ελληνική οικονομία.Την επιλογή του κεντρικού θέματος του Συνεδρίου σηματοδοτεί καιο τόπος διεξαγωγής του Συνεδρίουστην καρδιά του Θεσσαλικού κάμπου, με την μακρά παράδοση αγροτικής εκμετάλλευσης που έχει αφήσει διάσπαρτα ίχνη τα οποία χρήζουν μελέτης, προστασίας και ανάδειξης.
Οι τέσσερις μέρες του Συνεδρίου,με 12 θεματικές, 83 ανακοινώσεις, περισσότερους από 100 ομιλητές,επισκέψεις σε ιστορικούς χώρους-τόπουςτηςβιομηχανικής και αγροτοβιομηχανικής δραστηριότητας σε Λάρισα, Τρίκαλα και Καρδίτσα, παρουσιάσεις, εργαστήρια, προβολέςκαι συζητήσεις,αποτελούν ένα καλειδοσκόπιοαντικειμένων, ειδικοτήτων, προβληματισμών και προσεγγίσεων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα δύο θεματικά στρογγυλά τραπέζια του Συνεδρίου με σημαντικούςσυνομιλητές. Το πρώτο με τίτλο«Αγροτοβιομηχανικός τομέας: Από το χθες στο σήμερα και στο μέλλον» θα επιχειρήσει να συνδέσει τη βιομηχανική κληρονομιά του κλάδου με τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων καιτις προοπτικές/ δυνατότητες ανάπτυξής του.Το δεύτερο στρογγυλό τραπέζι με θέμα «Επενδύσεις και αστικές αναπλάσεις» στοχεύει σε ένα γόνιμο διάλογο μεταξύ των βασικώνδρώντων στο αντικείμενο, προκειμένου να αναδείξει τις προκλήσεις και να συμβάλει στηδιαμόρφωση νέων αποτελεσματικών πρακτικών και συνεργειών ειδικότερα αναφορικά με την αξιοποίηση ιστορικών βιομηχανικών συγκροτημάτων καιτις αναπλάσεις πρώην βιομηχανικώνεκτάσεων.
Το Συνέδριο–με θεματικές, που εκτείνονται από την έρευνα, τα μουσεία, τις καταγραφές και τα τεκμήρια, τον εξοπλισμό, τις διαδικασίες και την επανάχρηση μέχρι την ενέργεια, τον τουρισμό και την τέχνη– πραγματεύεται το ιδιαίτερο πολιτιστικό απόθεμα που ορίζουμε ως βιομηχανική κληρονομιά στη συνθετότητά του, με τις υλικές και άυλες εκφάνσεις του, και φιλοδοξεί να αφήσει σημαντικόαποτύπωμα στα πεδία της βιομηχανικής αρχαιολογίας και κληρονομιάς στην Ελλάδα.
