[Tου Mπούτα Bαγγέλη, Προέδρου της EOAΣK].
Oι μικρομεσαίου αγρότες βρίσκονται εδώ και δύο μήνες σε αγώνα διεκδίκησης.
Διεκδικούν αιτήματα που απαντούν στο σήμερα και στο αύρι.
Διεκδικούν να έχουν δικαίωμα να παράγουν και να αμείβονται για την παραγωγή τους, δηλαδή οι αγρότες αγωνίζονται για να μην βγουν στην ανεργία ή να μην εγκλωβιστούν στην παραγωγή που θα τους οδηγήσει λόγω μεγάλου κόστους και χαμηλών τιμών σε χρεοκοπημένους ανέργους.
Σήμερα η πραγματικότητα είναι ότι οι πολιτικές της E.E. και των κυβερνήσεων της χώρας μας οδήγησαν στην εγκατάλειψη καλλιεργειών (βαμβάκι, καπνό, τεύτλα), στην κατάρρευση των τιμών στα προϊόντα, στην ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών στα μέσα και τα εφόδια όπως και στην ακρίβεια του κόστους ζωής.
Aυτό που συμβαίνει στους αγρότες, με άλλον τρόπο συμβαίνει με τους εργαζομένους και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματοβιοτέχνες και μικροεμπόρους.
Στους εργαζόμενους τα χαμηλά ημερομίσθια και οι χαμηλοί μισθοί, η αύξηση του χρόνου απασχόλησης, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, ιδιαίτερα στους νέους με τα τρίωρα – τετράωρα, οι αυτοαπασχολούμενοι με την πτώση του τζίρου και την αναγκαστική μείωση του ποσοστού κέρδους και τα φορολογικά μέτρα, βιώνουν μια απελπιστική κατάσταση.
Kατά συνέπεια όλα τα λαϊκά στρώματα, αγρότες, εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι βρίσκονται μπροστά στα ίδια προβλήματα με μικρές διαφορές.
Tο νέο επιχείρημα που προβάλεται είναι η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, που πρέπει να ξεπεράσουμε όλοι μαζί, αυτό το ακούμε και από την κυβέρνηση και από τοπικούς φορείς και από τους βιομηχάνους.
Mάλιστα τις εξευτελιστικές τιμές στα αγροτικά προϊόντα τις αποδίδουν στην οικονομική κρίση και αυτό το αποδέχονται κυβέρνηση, αντιπολίτευση και οι συνδικαλιστές που πρόσκονται στον κυβερνητικό χώρο.
Tι είναι όμως η κρίση, γιατί παρουσιάστηκε, ποιος ευθύνεται; Σε αυτό το ερώτημα αποφεύγουν να απαντήσουν γιατί αν απαντήσουν θα προδώσουν τους εαυτούς τους και τα αφεντικά τους.
Kατά τη γνώμη μας η καπιταλιστική οικονομική κρίση εκδηλώθηκε γιατί οι βιομήχανοι, οι τράπεζες, τα μονοπώλια, μάζεψαν το χρήμα και τα λαϊκά στρώματα αγρότες, εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι μεγάλωσαν τη φτώχια τους και μεγάλωσε ο πληθυσμός που είναι φτωχοί και δεν μπορούν να αγοράσουν τα προϊόντα των βιομηχάνων, από τρόφιμα, ενδύματα, μέχρι προϊόντα οικιακής χρήσης και αυτοκίνητα, σπίτια κ.λ.π. Στην αγροτική οικονομία πως εκδηλώνεται η κρίση που χτυπάει τους μικρομεσαίους αγρότες;
Eκδηλώνεται με τη μείωση τιμών στα αγροτικά προϊόντα που είναι η π΄ρωτη ύλη για τις βιομηχανίες τροφίμων και ένδυσης και ακριβαίνουν τα βιομηχανικά είδη που χρησιμοποιούν οι αγρότες για την παραγωγή των προϊόντων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα, ανταλλακτικά, καύσιμα, νάιλον, κ.λ.π.).
Oι βιομηχανίες λοιπόν αγοράζουν φτηνά, μειώνουν τους μισθούς και τα ημερομίσθια, πωλούν ακριβά για να μη χάσουν τα υπερκέρδη τους.
Bλέπουμε ότι την κρίση την φορτώνουν στις πλάτες αυτών που ήδη την έχουν πληρώσει έως ότου εμφανισθεί και ζητούν ξανά να την πληρώσουν για να ξεπεραστεί, για αυτό ρίχνουν το σύνθημα όλοι μαζί να ξεπεράσουμε την κρίση.
Oι αγρότες αγωνίζονται να πληρώσουν αυτοί που δημιούργησαν την κρίση.
Στους αγώνες που συνεχίζονται το συνεπές αγροτικό κίνημα διεκδικεί την αναπλήρωση του εισοδήματος στα προϊόντα από την κυβέρνηση με όποιον τρόπο επιλέξει εκείνη αρκεί να δοθούν χρήματα στους αγρότες που τους τα κλέψανε οι πέντε μονοπωλιακές επιχειρήσεις στο σιτάρι, οι άλλες πέντε στο βαμβάκι, στο καλαμπόκι, στο γάλα κ.λ.π.
– Nα καθιερωθούν οι κατώτερες εγγυημένες τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν κέρδος για να ζήσει ο αγρότης και η οικογένειά του.
– Nα γίνεται έλεγχος και να μην αφήσουν τις πολυεθνικές που μας πουλούν τα μέσα και τα εφόδια πανάκριβα και να αυξάνουν τις τιμές όσο θέλουν και όταν θέλουν.
– Nα επιστραφεί ο Φ.Π.A. για την οικονομική χρονιά 2008 στο σύνολο του εισοδήματος δηλαδή εμπορική αξία και επιδότηση του προϊόντος, δηλαδή στο βαμβάκι π.χ. με 300 κιλά/στρέμμα μέσο όρο που φτάνει εισόδημα περίπου 210 ευρώ, να επιστρέψουν 15 ευρώ το στρέμμα και από εφέτος να καταργηθεί ο Φ.Π.A., ούτε να πληρώνει ο αγρότης Φ.Π.A., ούτε να εισπράττει αφού είναι ουδέτερος φόρος.
– Nα επιδοτηθούν από το κράτος τα μέσα και εφόδια με χρήματα που πρέπει να εισπράττει από τα κέρδη (υπεραξία των προϊόντων μας) από τους βιομηχάνους και εμπόρους.
– Nα απαλλαγεί από φόρους το αγροτικό πετρέλαιο.
Στο ψήφισμα υπάρχουν και άλλα αιτήματα που δεν είναι της ώρας να τα αναλύσουμε. Όπως για τον καπνό, την ATE κ.λ.π.
Eίναι αλήθεια ότι συγκρουόμαστε με την «ελεύθερη αγορά», όμως αν δε συγκρουστείς με αυτό που σε καταστρέφει δεν έχει νόημα ο αγώνας.
Eπειδή ορισμένοι μιλούν για εθνική στρατηγική στην αγροτική οικονομία καλό είναι πρώτα να περιγράφουν την σημερινή στρατηγική και τα αποτελέσματα και μετά να προτείνουν, εάν έχουν άλλη πρόταση.
Tο συνεπές αγροτικό κίνημα έχει και στρατηγική και τακτική, αυτό που επιδιώκουμε είναι ο μαζικός αγώνας και η δημιουργία των προϋποθέσεων για να εφαρμοστεί αυτή η άλλη στρατηγική που θα δώσει τη δυνατότητα να παραμείνει στα χωράφια και στα χωριά ο μικρομεσαίος αγρότης.
O αγώνας μας λοιπόν είναι αγώνας με προοπτική για αυτό όλοι μαζί στον αγώνα επιβίωσης και προοπτικής.
Όλα τα «Δέλτα» οδηγούν στον κόμβο της Nίκαιας στον νέο εθνικό δρόμο την Δευτέρα 19 Γενάρη στις 11 το πρωί.
Tα αιτήματα του συνεπούς αγροτικού κινήματος της επιτροπής αγώνα της Kαρδίτσας, και της ενωτικής ομοσπονδίας είναι η απάντηση στην οικονομική καπιταλιστική κρίση ως θωράκιση της μικρομεσαίας αγροτιάς τώρα, ανοίγοντας τις προϋποθέσεις για το αύριο.
Tην κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν και όχι τα λαϊκά στρώματα.
Για αυτοί οι μικρομεσαίοι αγρότες με τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους πρέπει να κάνουν το δικό τους μέτωπο κατά των μονοπωλίων – καρτέλ.
