Ένα πράγμα κατέδειξε περίτρανα η κοπή πίτας του συνδυασμού «Νέα Πορεία» ή, αλλιώς, η «κοπή πίτας του Δημάρχου», όπως οι φανατικοί του οπαδοί διέδιδαν και για την οποία επιστρατεύτηκε ολόκληρος ο – κατά τα άλλα στην υπηρεσία των δημοτών – μηχανισμός του Δήμου Μουζακίου. Κι αυτό που κατέδειξε δεν ήταν άλλο από το σφιχτό εναγκαλισμό τόσο του ίδιου του Δημάρχου όσο και του συνδυασμού του με την κεντρική εξουσία και το κυβερνών σήμερα κόμμα.
Εναγκαλισμός που, όσο κι αν δεν ταιριάζει με τους κανόνες που πρέπει να διέπουν τη λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, μέχρι ενός σημείου και αναγκαίος, άρα και ανεκτός, αν δεν κατέληγε, όπως όλα καταδεικνύουν, σε απόλυτη εξάρτηση του Δημάρχου Μουζακίου και του συνδυασμού του από το κόμμα που σήμερα κυβερνά τη χώρα και τις πολιτικές του οποίου υφίσταται ολόκληρη η ελληνική κοινωνία.
Εναγκαλισμός και εξάρτηση που, για ακόμα μια φορά, καταδεικνύουν και την κυριότερη αιτία της οπισθοδρόμησης του Δήμου Μουζακίου, που δεν είναι άλλη από την έλλειψη διεκδίκησης λύσεων στα προβλήματα που τον ταλανίζουν ή την άσκηση οποιασδήποτε πίεσης για αξιοποίηση των πάμπολλων προοπτικών του, αφού καταδείχθηκε περίτρανα ότι στη φιλοσοφία και στη σκέψη του κου Δημάρχου αυτό που κυριαρχεί είναι το «μια οικογένεια είμαστε όλοι, ας μη δυσαρεστούμε ή φέρνουμε σε δύσκολη θέση ο ένας τον άλλο». Και να που, όταν έρχεται η ώρα, η «οικογένεια του το ανταποδίδει….
Όσο για το «έργο», που επικαλέστηκε ο κος Δήμαρχος ότι επιτέλεσε, επικαλούμενος –μη έχοντας τίποτα άλλο να επιδείξει – ανύπαρκτες για τη δημοτική του Αρχή παρεμβάσεις αλλά και αναγκαία, εξαιτίας της κρίσης του κορωνοϊού μέτρα της πολιτείας, το αφήνουμε στην κρίση των δημοτών, που βιώνουν την καθημερινότητα.
Το αφήνουμε σ’ όλους εκείνους που βιώνουν τις συνέπειες από τους κλειστούς προς τουριστικούς προορισμούς δρόμους και τις μη αποκατασταθείσες στα χωριά μας – και όχι μόνο – καταστροφές του «Ιανού» κι ας πανηγυρίζουν, τρία χρόνια μετά, οι σημερινοί κυβερνώντες αλλά και οι διοικούντες το Δήμο για τις δήθεν λύσεις που έδωσαν. Το αφήνουμε στον εμπορικό κόσμο, που μέρα με τη μέρα βιώνει όλο και περισσότερο τις συνέπειες της εγκατάλειψης του τόπου μας. Το αφήνουμε στους ανθρώπους του πολλά υποσχόμενου για το δήμο μας πρωτογενούς τομέα, που αβοήθητοι μοχθούν για τον «άρτον τον επιούσιο».
Και, βέβαια, εκείνο στο οποίο ουδόλως αναφέρθηκε ο Δήμαρχος Μουζακίου είναι το πραγματικό του «έργο» στο Δήμο, που, πράγματι, αποτελεί και άριστη συνέχεια των προκατόχων του. «Έργο» που έχει να κάνει με την πλήρη αδιαφάνεια και αναξιοκρατία στο Δήμο. Με τις προσλήψεις προσωπικού κάτω από διαδικασίες αναξιοκρατικές και αδιαφανείς, για τις οποίες σήμερα συνεργάτες του διώκονται από τη Δικαιοσύνη. Με τα οικονομικά σκάνδαλα που αρχίζουν να βλέπουν τη δημοσιότητα και αφορούν στη διαχείριση και οικονομική λειτουργία των Κοινωφελών Επιχειρήσεων του Δήμου. Με τα ημιτελή έργα (βλ. π.χ. αποχέτευση) που οι δημότες έχουν πληρώσει αλλά ο ίδιος αδυνατεί να επιβάλει στις εταιρίες την τήρηση των υποχρεώσεών τους. Ή με τους απλήρωτους επιχειρηματίες του Δήμου, που καταφεύγουν στα δικαστήρια για όσα ο Δήμος τους οφείλει και ο δήμος, αντί να πληρώσει, αντιδικεί μαζί τους.
«Έργο» που, τέλος, έχει να κάνει με την αδυναμία του ή και την έλλειψη βούλησης για την κατάρτιση ενός αξιόπιστου και εφαρμόσιμου προϋπολογισμού, που θα εγγυάται την ορθή και δίκαιη αξιοποίηση των πάσης φύσεως οικονομικών πόρων αλλά και προοπτικών του Δήμου, δίνοντας ουσιαστικές λύσεις σε προβλήματα και δημιουργώντας ελπίδες για το μέλλον του τόπου.
Και πόσα, ακόμα, θα μπορούσε να αναφερθούν….. Σ’ ένα πράγμα, ωστόσο, θα συμφωνήσω με όσα ο κος Δήμαρχος Μουζακίου επικαλέστηκε ως «έργο» του. Τους χορούς και τα πανηγύρια!! Πραγματικά, δεν έχασε κανένα μέχρι σήμερα….
Γράφει ο Γιώργος Δ. Καραβίδας, Δημοτικός Σύμβουλος (Ενωτική Πρωτοβουλία), Πρ. αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Μουζακίου
