Η Κοινότητα Νεράιδας αποτελείται από τρεις οικισμούς, την Νεράιδα, το Σαραντάπορο και τον μικρότερο Μέγα Λάκκο. Βρίσκεται ακριβώς στα σύνορα με τον νομό Ευρυτανίας, στον ορεινό όγκο των Αγράφων.
Τα δάση βελανιδιάς και ελάτου, η εναλλαγή των χρωμάτων κατά μήκος και πλάτος του οδικού άξονα και η πανοραμική θέα του Θεσσαλικού κάμπου από τον αυχένα του Γρεβενοδιάσελου (πύλη της Κοινότητας όπως ανεβαίνουμε από την Καρδίτσα), δημιουργούν την αίσθηση ενός μαγευτικού τοπίου, ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, όλες τις εποχές του χρόνου. Μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο, από την πόλη της Καρδίτσας, μπορείς να αισθανθείς αυτή την ευλογία που βιώνουν οι περίπου 100 μόνιμοι κάτοικοι της Κοινότητας.
Η Νεράιδα (το μαρτυρεί και το όνομα) είναι ένα πανέμορφο, παλιό, γραφικό, ορεινό χωριό, με τα σοκάκια του και τις βρύσες του, στη σκιά της Μάρτσας, σε αντίθεση με το παρακείμενο Σαραντάπορο, που είναι εξίσου όμορφο, αλλά σύγχρονο χωριό, με πολεοδομικό σχέδιο, ρυμοτομία, τετραγωνισμένα οικόπεδα και κεντρικό σύστημα αποχέτευσης με βιολογικό καθαρισμό. Κοινή συνισταμένη των χωριών της Κοινότητας, οι φιλόξενοι κάτοικοι που δεν θα αφήσουν κανέναν ακέραστο που θα βρεθεί στα μέρη τους.
Η παραπάνω παράγραφος θα μπορούσε να είναι μέρος ενός σημειώματος κάποιου επισκέπτη. Αν ρωτήσετε όμως κάποιον από τους μόνιμους κατοίκους, που ηρωικά επιμένουν να κατοικούν τον γενέθλιο τόπο τους, θα σας απαντούσαν μάλλον διαφορετικά: Είναι επιλογή μας να κρατάμε ζωντανή την Κοινότητά μας. Να απολαμβάνουμε τον τόπο μας και το περιβάλλον του. Να μπορούμε σε 45΄ να βρισκόμαστε από τον καύσωνα του κάμπου στη δροσιά των Αγράφων ή να διεκπεραιώνουμε τις όποιες υποθέσεις μας στην έδρα του Δήμου μας και να επιστρέφουμε σπίτι μας. Σε λίγο όμως δεν θα είναι έτσι!
Το οδικό δίκτυο, μετά την μανία του «Ιανού», πράγματι επισκευάζεται (με πολύ καλή δουλειά, είναι αλήθεια) αλλά μόνο μέχρι το Σαραντάπορο. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει και κανείς δεν εξηγεί, γιατί έμειναν τα τελευταία 5 χιλιόμετρα (από Σαραντάπορο μέχρι Νεράιδα) εκτός του έργου. Μάλιστα, υπάρχουν 3-4 σημεία σ’ αυτά τα 5 χλμ., με τόσο μεγάλα προβλήματα και επικινδυνότητα που υπάρχει αυξημένη πιθανότητα, τον τωρινό χειμώνα, να διακοπεί εντελώς η σύνδεση του χωριού με την Καρδίτσα. Ευτυχώς, που μετά από πάρα πολλά χρόνια ολοκληρώθηκε η ασφαλτόστρωση προς Φουρνά. Κάτι είναι κι αυτό. Θα υπάρχει διέξοδος προς Καρπενήσι, λένε οι ντόπιοι!!! Θα μπορούσε να υπήρχε και μια άλλη διαφυγή προς Αγρίνιο, αλλά και αυτή η κατεύθυνση προσκρούει σε 15 χλμ., συν την γέφυρα του Μέγδοβα, που είναι ένα έργο που σχεδίαζε ο μακαρίτης ο Τρικούπης (εδώ και έναν αιώνα) αλλά ακόμα να ολοκληρωθεί!!! Ή θα μπορούσαν οι Νεραϊδιώτες να αποφύγουν τον πιθανό αποκλεισμό τους, αν είχαν γίνει τα 5 χλμ. προς Γιαννουσέικα, κάτι που φημολογείται κοντά δύο δεκαετίες τώρα!!! Κάτι αντίστοιχο με την σύνδεση Σαραντάπορο – Μολόχα που μένει 1 χλμ. (ναι, 1χλμ!!!) και δεν λέει να ολοκληρωθεί.
Οι προληπτικές διαμαρτυρίες των κατοίκων απασχόλησαν τα τοπικά ΜΜΕ και έφτασαν ως την Αθήνα, αλλά «εις ώτα μη ακουόντων» απ’ ότι φαίνεται. Αν όμως συμβεί κάτι απευκταίο; Τότε;
Εκτός από το μείζον οδικό πρόβλημα, οι Νεραϊδιώτες έχουν κι ένα ακόμα δυσεπίλυτο ζήτημα. Είναι αυτά τα περίφημα τετράποδα, ανεπιτήρητα βοοειδή, που όσες φορές κι αν πήρε απόφαση ο Δήμος να λύσει το πρόβλημα, αυτό παραμένει στο ακέραιο!!! Τόσο δύσκολο είναι να τα μαζέψουν και να απαλλάξουν το χωριό απ’ την καταστροφική παρουσία τους;
Τέλος, χωρίς να τελειώνουν όμως τα δύσκολα και παράλογα που βιώνουν οι Αγραφιώτες φίλοι μας, είναι και το οξύμωρο του βιολογικού καθαρισμού του Σαρανταπόρου. Ενώ υπάρχει το μηχανοστάσιοτου βιολογικού, αυτό δεν λειτουργεί τα πολλά τελευταία χρόνια. Γνωστό πρόβλημα στους υπεύθυνους, χωρίς όμως καμία αντιμετώπιση. Ένας καινούργιος οικισμός, με κεντρική αποχέτευση παρακαλώ, συγκεντρώνει όλα τα λύματα σε ένα σημείο (αυτό του βιολογικού) και από κει και πέρα τίποτα!!! Το τι σημαίνει αυτό για τον περιβάλλοντα χώρο και την δυσοσμία που απολαμβάνουν τα γειτονικά σπίτια, μπορεί να το καταλάβει ο καθένας.
Μείναμε στα πιο τρανταχτά, γιατί, δυστυχώς, υπάρχουν πολλά ακόμα προβλήματα που ταλαιπωρούν αυτούς τους ηρωικώς επιμένοντες κατοίκους που επέλεξαν να μείνουν στον τόπο τους, αλλά οι συνθήκες της καθημερινότητάς τους γίνονται όλο και πιο σκληρές. Ψάχνουν εναγωνίως πολιτική ηγεσία που να είναι φιλόπολης, φιλόδημος και φιλότοπος, αλλά …
Άρα, σίγουρα κάτι γίνεται λάθος εκεί ψηλά στα Άγραφα και προφανώς γίνεται απ’ τους υπεύθυνους: Δήμο – Περιφέρεια – Κυβέρνηση.
ΥΓ. Μήπως έπρεπε να «λαδώσουν» τον πιλότο του ελικοπτέρου που έφερε τον Πρωθυπουργό στην Αργιθέα, για να περνούσε και μια βόλτα από τα νότια του νομού; Γιατί σαν την Νεράιδα είναι κι άλλα χωριά, Καροπλέσι, Ραχούλα κλπ. Και κυρίως ανήκουν κι αυτά στην Ελλάδα κι όχι σε άλλη χώρα. Σςςς, η πατρίδα κοιμάται!!!