Τo νερό της βροχής έμοιαζε με καταρράκτη. Οι αστραπές έσκιζαν τον ουρανό και έφταναν στη γη σε χρόνο μηδενικό. Τα νερά έτρεχαν στα ρυάκια σαν τρελά για να φτάσουν χαμηλά. Δεν φοβόμουνα, ήμουνα σε βουνό. Υψόμετρο κάπου κοντά στα επτακόσια μέτρα. ‘Όπως από κάποια στιγμή άρχισα να ανησυχώ. Οι κεραυνοί και οι άνεμοι έσκιζαν τα δέντρα και τα νερά τα παρέσυραν και μαζί με αυτά παρέσυραν και ζωντανά. Tα πουλιά τρόμαξαν και αυτά και έκαναν κύκλους ψηλά.
Είχα τα μάτια μου ανοιχτά μην παρασυρθώ και ο ίδιος. Δεν πίστευα σε θεό για να προσευχηθώ, έτσι μου δίδαξαν από μικρό.
Κάποια στιγμή βρέθηκα χαμηλά στη όχθη ενός μεγάλου ποταμού. Πόση χαρά ένιωσα σαν αντίκρυσα στην όχθη μια βάρκα. Όμως ο ποταμός μου ήταν άγνωστος. Αυτό με ανησύχησε κάπως.
-Έλα μου φώναξε ο βαρκάρης, ανέβα να σε περάσω απέναντι.
-Απέναντι τι είναι; Έχω τα πρόβατα εδώ.
-Ξέχασε τα, δεν υπάρχουν πια.
-Θα με σκοτώσει το αφεντικό.
-Μη φοβάσαι, θα δεις ότι όλοι εκεί πηγαίνουν. Έλα μην με καθυστερείς, πνίγομαι…
-Φοβάσαι μην ανατραπεί η βάρκα;
-Η βάρκα είναι τόσο γερό σκαρί που για αιώνες δεν έχει ούτε μια φορά βυθιστεί.
-Και που το ξέρεις εσύ;
-Δική μου είναι.
-Τώρα μπορεί να είναι δική σου ,αλλά όχι και για αιώνες …
-Βρε ανέβα και πνίγομαι στη δουλειά .
-Τι δουλειά κάνεις;
-Είσαι αργόστροφος ,ακόμη δεν κατάλαβες φουκαρά , πνίγηκες στα νερά.
-Και τώρα που με πας.
-Εκεί που πηγαίνουν όλοι, στο πουθενά.
-Πριν καλά – καλά να ξεκινήσει η βάρκα, κατέβα μου είπε φτάσαμε.
-Μα δεν ξεκινήσαμε καν.
-Έτσι θα τα ζεις όλα από δω και πέρα, νοερά. Ταξίδια ,έρωτες και άλλα πολλά.
-Και στη γη έτσι ζούσα ,όλα τα απολάμβανα νοερά.
Που θα πάω τώρα.
-Θα σε παραλάβουν άλλοι.
-Λεφτά δεν έχω να σου δώσω.
-Όλα είναι τζάμπα εδώ.
-Στη κυριολεξία τύχη βουνό είχα στο βουνό, ακρίβεια για πάντα σε αποχαιρετώ.
Μόνο τα αρνιά ήταν φέτος κατά τον υπουργό πάμφθηνα. Τα ελαφριά όπως δήλωσε χαρακτηριστικά. Νέα θεωρία για τις τιμές. Αγοράζεις λίγα πληρώνεις λίγα.
Ο Σωκράτης είπε σε κάποιον που τον ρώτησε πως θα αποφύγει τη φτώχεια.
Να ελαττώσεις τις επιθυμίες σου.
-Με παρέλαβε μια καλλονή, θεά αληθινή.
-Πάμε μου είπε.
-Για που;
-Να κριθείς. Μου έδωσες αφορμή να σου υποβάλω την πρώτη ερώτηση.
Είδες ποτέ σου γυναίκα και σκέφτηκες πονηρά;
-Τι να πω ψέματα.
– Το κατάλαβα και σε ρώτησα, διαβάζω τις σκέψεις σου για μένα. Αυτό αποτελεί μοιχεία.
-Όποιος το είπε αυτό πρέπει να ήταν μεγάλο μυαλό, όλοι το ίδιο σκέφτονται, τι
άλλο να σκεφτείς.
-Πως θα έρθεις πιο κοντά μαζί της ψυχικά.
-Από ψυχική επαφή αρχίζει και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις…
-Δεν γνωρίζεις ποιος το είπε.
-Όχι.
-Ο χριστός.
-Ποιος είναι αυτός;
-Δεν είσαι χριστιανός;
-Όχι μετανάστης ήμουνα και δούλευα σαν τσοπάνης.
-Ποιο είναι το θρήσκευμα σου;
-Μακάρι να ΄ξερα, ζούσα σε κομμουνιστικό κράτος και με τις θρησκείες δεν τα πηγαίναμε καλά.
-Είσαι τυχερός τα αμαρτήματα σου δεν έχουν καταγραφεί. Διαβάζω τις σκέψεις σου, με θέλεις πολύ. Θα μπορούσε να γίνει κάτι, όμως δεν μου αρέσει που φυλάς πρόβατα.
-Να το αλλάξω αυτό.
-Και να κάνεις τι;
-Να φυλάω βοοειδή, με θέλει κάποιος που έχει αγελάδες και μοσχάρια.
-Ανέβηκες κάπως όμως δεν είσαι χριστιανός, με άπιστο δεν πηγαίνω.
-Για σένα θα γίνω χριστιανός, μουσουλμάνος, βουδιστής, ότι πεις.
Όμως όλα ήταν παραισθήσεις, κάποιο κλωνάρι τον χτύπησε στο κεφάλι, έχασε τις αισθήσεις και ζούσε σε παραισθήσεις.
Προς μεγάλη έκπληξη των κατοίκων του χωριού βαφτίστηκε, έγινε χριστιανός και ζούσε με την ελπίδα κάποτε τη θεά να ξαναδεί.
Βρε το φουκαρά, εμείς δεκάδες χρόνια χριστιανοί και δεν πιστεύουμε πως θα σταυρώσουμε γυναίκα στην άλλη ζωή. Ευτυχώς το νομοσχέδιο βοηθάει στο να γίνονται ομοφυλόφιλοι πολλοί και είναι σήμερα στη γη διαθέσιμες πολλές.
Βοηθάει διότι για πολλούς ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό.
Σήμερα δεν ζούμε το μαρτύριο που ζούσαμε σαν νέοι όταν προσπαθούσαμε για μήνες να καταφέρουμε κάποια. Τώρα και τους ογδοντάρηδες τους κυνηγούνε πολλές.
Πόσο στενοχωριέμαι μου είπε φίλος εβδομήντα οχτώ χρονών που δεν μπορώ να τις ικανοποιήσω όλες.
-Όσο μπορείς. Σου συνιστώ να μην έχεις σχέση συγχρόνως με περισσότερες από τρεις.
-Μου διαβάζεις το μυαλό; Με τρεις έχω σχέση αυτό τον καιρό.
-Πήρες ταχεία για τον ουρανό.
