“..και η ιστορία γράφτηκε με το νερό της λίμνης.” ήταν ο τίτλος του Περιβαλλοντικού προγράμματος με το οποίο ασχολήθηκε τη φετινή χρονιά μια ομάδα 30 παιδιών του σχολείου μας μαζί με τις εκπαιδευτικούς Καλύβα Μαρίνα, Διαμαντή Γεωργία και Τσιουρή Αθανασία.
Η δικιά μας ιστορία ξεκίνησε και γράφτηκε σε μια από τις ομορφότερες λίμνες της Ελλάδας στην πόλη της Καστοριάς. Έτσι, στις 28 Μαρτίου ξεκινήσαμε το ταξίδι μας για να διαπιστώσουμε πόσο μια λίμνη επηρεάζει την ιστορία και την πορεία μιας περιοχής. Μείναμε εκεί 2 μέρες και περπατήσαμε στο Σπήλαιο του Δράκου, όπου μάθαμε την ιστορία του, επισκεφτήκαμε το Ενυδρείο ακούγοντας για χαρακτηριστικά ψαριών που ούτε φανταζόμασταν ότι υπάρχουν, ξεναγηθήκαμε στον οικισμό του Δισπηλιού και γνωρίσαμε ένα Μουσείο- στολίδι, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Κοζάνη.
Τελικά, επιβεβαιώσαμε μετά από τις εμπειρίες που αποκομίσαμε ότι η επιρροή του νερού της λίμνης είναι τόσο μεγάλη που δεν είναι υπερβολή ο τίτλος μας.: ΝΑΙ: ..η ιστορία γράφτηκε και γράφεται με το νερό της λίμνης.
“Περιβαλλοντική «ανάγνωση» αρχαιολογικών χώρων και μνημείων”και “Ταξίδι στη φύση και στον εαυτό μας, ώστε να αισθανθούμε με τους μαθητές τη χαρά μιας αλλιώτικης ζωής”ήταν ακόμη δύο σχολικά προγράμματα που υλοποιήθηκαν στο σχολείο μας. Με συνοδούς τις εκπαιδευτικούς Παπαγιαννοπούλου Γεωργία, Κολοβού Παναγιώτα, Κουτσοπιά Πελαγία και Διαμαντή Γεωργία ξεκίνησε το ταξίδι μας.Σταθμός μας ήταν η Πελοπόννησος και συγκεκριμένα ο νόμος Αργολίδας, εκεί που τα μάτια μας γέμισαν με ομορφιά και χόρτασαν με Ιστορία από 17 ως 19 Απριλίου .Την πρώτη ημέρα δεν ήταν μόνο οι “πολύχρυσες” Μυκήνες που μας μάγεψαν, αλλά και μια μοναδική εμπειρία που θα μείνει για πάντα στο μυαλό όλων μας, η υποδοχή της ολυμπιακής φλόγας στον χώρο των Μυκηνών και το άκουσμα του Ολυμπιακού ύμνου σε έναν τόσο μεγάλης ιστορικής σημασίας χώρο. Το μουσείο της ΛασκαρίναςΜπουμπουλίνας στις Σπέτσες μας υποδέχτηκε την επόμενη ημέρα για να ξαναζήσουμε στιγμές και ιστορίες της ελληνικής επανάστασης, οι οποίες ολοκληρώθηκαν με την επίσκεψή μας στο Παλαμήδι του Ναυπλίου και ιδιαίτερα στη φυλακή του Κολοκοτρώνη. Την Τρίτη ημέρα το θέατρο της Επιδαύρου μας εντυπωσίασε ..φωτογραφηθήκαμε, θαυμάσαμε την ακουστική του για την οποία τόσα πολλά έχουν γραφτεί και μείναμε έκπληκτοι με τη συμμετρία του χώρου. Επιστρέψαμε, αλλά κάνοντας πράξη τις αρχές και τις τεχνικές της βιωματικήςμάθησης και της ενεργητικής συμμετοχής,η φύση, τα μνημεία, η γνώση και η χαρά μιας αλλιώτικης ζωής θα μείνουν για πάντα μέσα μας.
