Επισκέφθηκε ο Γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας κ. Αλέξανδρος Κόπτσης στην Καρδίτσα για να τιμήσει τη μνήμη του Νικολάου Πλαστήρα. Ήρθε δηλαδή ένα από τα πολλά δεξιά χέρια της ακραίας( νεοφιλελεύθερης και όχι μόνο) Κεραμέως να τιμήσει τη μνήμη ενός σημαντικού Καρδιτσιώτη πολιτικού με πανελλήνιο αποτύπωμα (με φωτεινές αλλά και σκοτεινές πλευρές). Δεν γράφτηκε βεβαίως αυτό το κείμενο για να σχολιάσει το ποιος τιμά ποιον, γιατί και τι σχέση μπορεί να έχουν κάποιοι κομματικοί και πολιτικοί χώροι με τον βίο και την πολιτεία του στρατηγού. Είναι άλλη συζήτηση και αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι διάφοροι κομματικοί (και οι παραφυάδες τους) χώροι οικειοποιούνται την ιστορία άλλων. Εμείς θα ασχοληθούμε με τη φωτογραφία που αποτυπώνει την ταυτόχρονη παρουσία συνδικαλιστικών στελεχών της εκπαίδευσης (πρώην και νυν) με μια ή περισσότερες ιδιότητες σ’ αυτές τις εκδηλώσεις μνήμης.
Ρωτούμε λοιπόν:
- Πως ανέχτηκαν την παρουσία ενός εκπροσώπου του Υπουργείου Παιδείας ο οποίος μάλιστα εκφράζει την πιο σκληρή και εχθρική πολιτική απέναντι στον εκπαιδευτικό κόσμο την τελευταία περίοδο;
- Πως παρίσταντο μαζί με αυτόν που απειλεί, διαδίδει ψεύδη και ενορχηστρώνει την επιχείρηση εκφοβισμού των εκπαιδευτικών που αντιστέκονται στην διάλυση του Δημόσιου Σχολείου;
- Πως συνεστιάστηκαν με αυτόν που έχει κατονομαστεί από το ίδιο το ΔΣ της ΔΟΕ ως ο αυτουργός των παραπάνω και του έχει επιδοθεί και εξώδικο;
- Δεν θα έπρεπε να αποχωρήσουν από την εκδήλωση σε ένδειξη διαμαρτυρίας μετά την τελευταία κατάπτυστη εγκύκλιο που ζητά ονόματα εκπαιδευτικών και σχολείων που δεν συμμετέχουν στην λεγόμενη αυτο-αξιολόγηση;
Αυτό που εμείς καταλαβαίνουμε είναι πως μπρος στο κόμμα (και τα κυβερνητικά και άλλα «καλά» του) όλα τα υπόλοιπα (συνδικαλιστική εγρήγορση αγωνιστικότητα και ευθιξία) έπονται. Γι’ αυτό και μάθαμε την έλευση του «εκλεκτού» προσκεκλημένου από τις ανταποκρίσεις του ημερήσιου και ηλεκτρονικού τύπου κι όχι από αυτούς που θα συμμετείχαν.
- Αλήθεια πότε το έμαθαν; Κι αν το ήξεραν θα το παραδεχτούν δημόσια ή θα κρυφτούν πίσω από την αστική-πολιτική ευγένεια του πρωτοκόλλου των εκδηλώσεων ;
Σε κάθε περίπτωση έχουμε άλλο ένα δείγμα γραφής του συνδικαλισμού του κυβερνητικού και κομματικού σωλήνα. Υπογραμμίζουμε πως η απόσταση που θα πρέπει να μας χωρίζει από τον κάθε φορά εκπρόσωπο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, και μάλιστα την ώρα της σύγκρουσης, δεν είναι κάποια λίγα μέτρα σε μια εκδήλωση αλλά η απόσταση που καθορίζεται από την αγωνιστική και ειλικρινή στάση υπεράσπισης των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας.
