Ειδήσεις

Επικήδειος λόγος του Δημάρχου Καρδίτσας Β. Τσιάκου για τον αποβιώσαντα πρώην Δήμαρχο Κωνσταντίνο Παπαλό


Μουντό το πρωινό της Τρίτης. Θλιβερό το άγγελμα: Ο Κώστας «έφυγε».  Όσο και να γνωρίζεις ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη, όσο και να ξέρεις ότι ένας άνθρωπος δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, το άγγελμα του θανάτου είναι από μόνο του συγκλονιστικό. Πολύ περισσότερο όταν μαζί του έχεις συμπορευτεί, έχεις δώσει κοινούς αγώνες, έχεις γελάσει, έχεις διαφωνήσει, έχεις πει δυο κουβέντες για τις προσωπικές αγωνίες που κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος μέσα στην ψυχή του.

Θλιβερό το άγγελμα. Μουντό το πρωινό της Τρίτης, όταν  ήρθαν τα κακά μαντάτα.

Κώστα σήμερα είμαστε όλοι εδώ. Πρώτα η οικογένεια σου, η αγαπημένη σου σύζυγος και συνοδοιπόρος στη ζωή, στα δύσκολα και στα εύκολα, τα παιδιά σου για τα οποία τόσο πολύ αγωνίστηκες – όπως κάνουν οι καλοί γονείς  – και για τα οποία ήσουν τόσο περήφανος, οι καρδιακοί σου φίλοι, οι συγγενείς σου, εμείς όλοι, φίλοι και συνεργάτες σου, για να σου πούμε το στερνό αντίο.  Ένα αντίο δύσκολο, πικρό και άκαιρο γιατί έφυγες νωρίς.

Είναι φτωχά τα λόγια για να εκφράσουν αυθεντικά τα συναισθήματα που νοιώθουν όσοι σε αγάπησαν πραγματικά.

Ο Κώστας ήταν σπάνιος άνθρωπος. Άνθρωπος της προσφοράς, με αγάπη για τον τόπο του.

Από τα παιδικά του χρόνια διακρίθηκε και ξεχώρισε. Υπήρξε άριστος μαθητής. Στο πανεπιστήμιο και στη συνέχεια στην επιστήμή του έδινε πάντα τον καλύτερο του εαυτό.

Από τα νεανικά του χρόνια ανέπτυξε πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική δράση. Υπήρξε ένας άνθρωπος με πάθος για δημιουργία. Έθετε στόχους και τους πετύχαινε. Πάντοτε συνεπής στις αξίες και στα ιδανικά που πίστευε. Αξίες και ιδανικά που στόχευαν στο να γίνει  καλύτερη η ζωή των συμπολιτών του.

Στο δημόσιο βίο ήταν πάνω από όλα ένας γνήσιος αυτοδιοικητικός,  ένας πιστός  δημοκράτης.  Υπηρέτησε την αυτοδιοίκηση σε όλες τις μορφές της. Από απλός κοινοτάρχης, μέχρι δήμαρχος. Από μέλος αναπτυξιακών εταιριών, μέχρι πρόεδρος της ΑΝΚΑ και της ΔΕΥΑΚ.  Πάντα αγωνιστής, πάντα πρωτοπόρος, πάντα με άποψη και θέση, με όραμα για την Καρδίτσα και τους ανθρώπους της.

Η προσφορά του στον τόπο ανεκτίμητη. Εξελέγη δήμαρχος Καρδίτσας σε μια πολύ δύσκολη εποχή για την χώρα και την αυτοδιοίκηση. Όμως δεν δίστασε ούτε στιγμή. Με συνεχή προσπάθεια κατάφερε να αφήσει πίσω του ένα σπουδαίο έργο.

Επιτρέψτε μου να  αναφερθώ στο έργο του αεροδρομίου της Μυρίνης που ήταν ένα έργο που οραματίστηκε και υλοποίησε ο ίδιος και οι συνεργάτες του.

Θα σταθώ στα πάρκα φωτοβολταικών και στην ενεργειακή του Δήμου Κάμπου, που επίσης είναι μια δική του σύλληψη και δημιουργία, με την οποία σήμερα χρηματοδοτούμε ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού στο Δήμο Καρδίτσας

Θα αναφερθώ στο μεγάλο έργο που έκανε στη ΔΕΥΑΚ ως πρόεδρος και το οποίο είναι σε εξέλιξη από την εταιρία.

Κάποιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι. Η πορεία τους ορίζει και διαμορφώνει τον κόσμο γύρω μας. Ένας τέτοιος άνθρωπος  ήταν ο Κώστας. Πορεύτηκε με συνέπεια, με τιμιότητα, με αξιοπρέπεια στην  περιπέτεια της ζωής, στην περιπέτεια της αυτοδιοίκησης. Με τη δράσή του, με τις αποφάσεις του,  με τη σκέψη και κυρίως με το έργο του, διαμόρφωσε και  ευεργέτησε τον τόπο μας. Μας ενέπνευσε όλους και μας δίδαξε μέσα από την πολυσχιδή, υποδειγματική του δουλειά στην αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερα στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου Καρδίτσας, όπου βρισκόμασταν για να συζητήσουμε και να πάρουμε αποφάσεις.

Υπήρξε ένας μεγάλος αυτοδιοικητικός με την ουσιαστική σημασία της λέξης. Οραματιστής, καινοτόμος, άνοιξε δρόμους στη σκέψη μας.

Δυστυχώς ο Κώστας έφυγε νωρίς.

Η εκδημία του αφήνει στην οικογένειά του αλλά και σε όλους τους γνωστούς και φίλους, ένα δυσαναπλήρωτο κενό.

Δυσαναπλήρωτο είναι το κενό και στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου. Δυσαναπλήρωτο το κενό στη ΔΕΥΑΚ. Ο Κώστας είχε ακόμη πολλά να δώσει.

Ωστόσο μας άφησε πλούσια παρακαταθήκη: Τον τρόπο σκέψης και το έργο του.

Του υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε για να ολοκληρώσουμε αυτά που μαζί ξεκινήσαμε.

Τα λόγια είναι φτωχά, οι ώρες είναι δύσκολες για όλους και πολύ περισσότερο για την οικογένεια του που τόσο τον αγαπούσε.

Θλιβερό το άγγελμα, βαρύ το καθήκον του αποχαιρετισμού.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Αιωνία του η μνήμη. Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση φίλε Κώστα.

Προηγούμενο άρθρο Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας για το Πολυτεχνείο: Δικαίωμα στην ελευθερία και στην αξιοπρέπεια
Επόμενο άρθρο Ορκωμοσία του Π.Σ. Τεχνολογίας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας