Από τη συνεδρίαση της 31ης Αυγούστου, η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία εκπροσωπείται στις συνεδριάσεις του περιφερειακού συμβουλίου από τη νέα περιφερειακή σύμβουλο Σούλα Κατσιαμπούρα, συνταξιούχο εκπαιδευτικό, μόνιμη κάτοικο Βόλου και καταγόμενη από τον Παλαμά Καρδίτσας.
Η Αριστερή Παρέμβαση, με συνέπεια στις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει, και μετά από πανθεσσαλική συνέλευση του σχήματος (20/07), αποφάσισε την εναλλαγή του εκπροσώπου της και εκλεγμένου περιφερειακού συμβούλου Στάθη Ντούρου. Η απόφαση αυτή αποτελεί θετικό κεκτημένο όλων των προηγούμενων θητειών μας στο περιφερειακό συμβούλιο (Νοέμβρης 2010 – Αύγουστος 2014, Σεπτέμβρης 2014 – Αύγουστος 2019).
Η θέση μας στο περιφερειακό συμβούλιο είναι για μας μια θέση που διαφοροποιείται και συγκρούεται με την αστική θέση περί πολιτικής και εκπροσώπησης. Για εμάς η πολιτική δεν είναι έργο των «ειδικών», των «ειδημόνων» και των «παραγόντων», δεν εκφράζεται με το «σφιχταγκάλιασμα» των αιρετών «θώκων» που προκύπτουν μέσα από τις εθνικές, τις τοπικές εκλογές και τις εκλογές σε συλλόγους και σωματεία, αλλά μέσα από την ίδια τη δυνατότητα της θιγόμενης πλειοψηφίας να εκφράζει με συλλογικά οργανωμένο τρόπο τη βούλησή της και τις ανάγκες της.
Η αντίθεσή μας στον “Καλλικράτη”, στον “Κλεισθένη” και σε όλη την “αρχιτεκτονική” του σύγχρονου καπιταλιστικού κράτους, δεν αφορά μόνο τις πολιτικές δυνάμεις που διαχειρίζονται αυτή την εξουσία, αλλά και την ίδια του τη φύση, η οποία μετατρέπει τους αιρετούς, κατά κύριο λόγο, σε εκτελεστές εντολών και τους πολίτες σε αδύναμα όντα που για να λύσουν από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο πρόβλημα πρέπει να το αναθέσουν σε κάποιον από τους κύκλους της κυρίαρχης πολιτικής (δημάρχους, βουλευτές, πρωθυπουργούς κτλ). Η λογική της ανάθεσης όμως (σχεδόν πάντα) θίγει παρά εξασφαλίζει τα συμφέροντά των πολιτών, τα οποία μπορούν να διασφαλιστούν μόνο με την ουσιαστική τους συμμετοχή σε αγώνες και διεκδικήσεις.
Επιδίωξή μας είναι η εργαζόμενη πλειοψηφία να αποτελέσει τον οργανωμένο λαό και να οικοδομήσει, σε αντιπαράθεση με τα όργανα του αστικού κράτους, τα δικά της όργανα πολιτικής. Όργανα που θα αντλούν τις ιστορικές τους ρίζες από τις καλύτερες παραδόσεις της «λαϊκής αυτοδιοίκησης» και των «λαϊκών συνελεύσεων», που γεννήθηκαν στα ελεύθερα Βουνά τη δεκαετία του 40 και μικρογραφίες τους έδωσαν δύναμη σε όλους τους μετέπειτα αγώνες του λαού μας. Όργανα που θα εξελίσσουν δημιουργικά τη θετική παρακαταθήκη των λαϊκών συνελεύσεων, των εργατικών λεσχών, των δομών αλληλεγγύης, των ζωντανών πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων, των συνεταιρισμών και των μορφών κολεκτιβίστικης διαχείρισης, που αναδείχτηκαν τα τελευταία χρόνια μέσα από τους πολύμορφους αγώνες. Όργανα που θα επιχειρούν να απαντήσουν σε όλα τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ζητήματα της σημερινής εργατικής τάξης και της νεολαίας και, ως τέτοια, θα είναι εχθρικά προς κάθε έκφανση της αστικής πολιτικής.
Με την εναλλαγή που επιλέγουμε να κάνουμε σε περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, σε σωματεία και ομοσπονδίες, και γενικώς όπου εκλέγονται μέλη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δεν επιδιώκουμε να βελτιώσουμε τους αστικούς θεσμούς. Επιδιώκουμε να μπολιάσουμε τη λαϊκή συνείδηση με έναν άλλο κώδικα αξιών και τελικά μια συνολικά διαφορετική αντίληψη για την πολιτική και τη συλλογική έκφραση.
Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία συγκροτήθηκε το 2010. Η παρέμβασή μας αυτά τα χρόνια βασίστηκε σε 4 βασικούς πυλώνες:
Πρώτον τη στοχοποίηση του στρατηγικού ρόλου που παίζει η Ε.Ε. στη συγκρότηση της σύγχρονης αστικής πολιτικής και του τοπικού κράτους, και την ανάγκη σύγκρουσης με τα ιερά και τα όσια αυτής, ως βασική προϋπόθεση μιας παρέμβασης που να μπορεί να εξηγεί τις κινήσεις του αντίπαλου στρατοπέδου και να καταφέρει πλήγματα σε βασικούς πυλώνες του σχεδίου του, προκειμένου να μπορέσουν να ανοίξουν δρόμοι κατάκτησης όρων αξιοπρεπούς διαβίωσης για την κοινωνική πλειοψηφία.
Δεύτερον την ανάδειξη των βασικών αναγκών των εργαζομένων και της νεολαίας, που «πνίγονται» μέσα στην καπιταλιστική κανονικότητα και τις ιεραρχήσεις της. Στη βάση αυτή εκφράσαμε την ανάγκη της αναπότρεπτης σύγκρουσης με το καπιταλιστικό οικοδόμημα, με ένα πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής και με προοπτική τη θεμελίωση μιας άλλης κοινωνίας, ως βασική προϋπόθεση εκπλήρωσης των βασικών όρων ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Τρίτον μια αντιδιαχειριστική και, τελικά, αντιθεσμική αντίληψη, αντίληψη συνολικά αντιπολιτευόμενη στο σύστημα και τους εκφραστές του, που δεν επιδιώκει να γίνει η αριστερή εκδοχή στο ευρύτερο κάδρο της αστικής συνέχειας, αλλά να αναδείξει μια άλλη μεθοδολογία, τόσο στις μορφές όσο και στην κατεύθυνση των διεκδικήσεων, προκειμένου ο λαός, με τα δικά του όργανα επιβολής της θέλησής του, να επιζητεί την κάλυψη των αναγκών του, όχι με βάση το καπιταλιστικά εφικτό, αλλά το κοινωνικά αναγκαίο.
Τέταρτον την ίδια τη δυνατότητα των πολύμορφων κινημάτων και συνολικά του λαϊκού παράγοντα να καθορίζει -με διεκδικήσεις και όρους πολιτικού εκβιασμού- τη συζήτηση και τις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων, σε μια κατεύθυνση κατάργησης, εν τέλει, του ρόλου τους.
Μέσα σε έναν κόσμο που το επιχειρηματικό κράτος και οι πολυδαίδαλες πολιτικοοικονομικές του σχέσεις με επενδυτικά και μονοπωλιακά συμφέροντα ισχυρίζονται πως θα επιβάλλουν το πώς θα ζούμε, θα αναπνέουμε, και θα εκφραζόμαστε, εμείς μιλήσαμε και παλέψαμε για την ελευθερία της κοινωνικής πλειοψηφίας να ορίζει την τύχη του τόπου της.
Στη βάση αυτή, εκτιμάμε πως κατορθώσαμε σε σημαντικό βαθμό να υπηρετήσουμε τους στόχους που θέσαμε και να διεκδικούμε δίκαια τον τίτλο μιας μαχόμενης ασυμβίβαστης αντιπολίτευσης εντός και εκτός του περιφερειακού συμβουλίου, όπου στο μέτρο των δυνατοτήτων μας ταράξαμε αρκετές φορές τα ήρεμα νερά της συναίνεσης των συμβουλίων και της κοινωνικής ομαλότητας.
Κορυφαίες στιγμές σε αυτή την πορεία των τριών χρόνων από τις εκλογές του 2019 ήταν:
- Η συμβολή στην κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στην καύση σκουπιδιών, την περίοδο 2019-2020, με κορύφωση τη μεγάλη διαδήλωση της 13ης Ιουνίου 2020 στο εργοστάσιο της Lafarge.
- Η συμβολή στον αγώνα ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Άγραφα και σε άλλους ορεινούς όγκους της Θεσσαλίας, η οποία επέφερε τη στοχοποίηση μελών της Αριστερής Παρέμβασης από τους μηχανισμούς καταστολής.
- Η ανάδειξη του ζητήματος της δημόσιας υγείας και η διαρκής καταγγελία του σφετεριστικού χαρακτήρα των ιδιωτικών παραμάγαζων της περιοχής, με το να εκθέτουμε διαρκώς τη «δράση» τους και τα αφεντικά τους.
- Η πάλη ενάντια στις αυταρχικές διατάξεις που εγκαινιάστηκαν στην περίοδο της “καραντίνας”, και τα οποία, στο όνομα της “δημόσιας υγείας”, επέβαλαν έναν μεγάλο κύκλο αντιδημοκρατικών μέτρων.
- Η αντιπολεμική πάλη με κινητοποιήσεις στα νέα ορμητήρια του πολέμου στη Θεσσαλία.
- Η αταλάντευτη αντιφασιστική μας στάση που «ερέθισε» τους φασιστικούς κύκλους της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν με μηνύσεις στο σχήμα μας και τον σύμβουλό μας.
- Η διαρκής ανάδειξη:
? ζητημάτων εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας,
? ζητημάτων εμπορευματοποίησης και τουριστικοποίησης των πόλεων,
? ζητημάτων που αφορούν τη μικρή και φτωχή αγροτιά (τις μεγάλες καταστροφές που έπληξαν την περιοχή και τις ευθύνες του τοπικού και κεντρικού κράτους) κ.α.
Με βάση αυτές τις θέσεις, τις αξίες και παρακαταθήκες συνεχίζουμε, επιχειρώντας να συμβάλουμε με καθοριστικό τρόπο στη μάχη του λαού μας για την ανατροπή της καπιταλιστικής κυριαρχίας και τη θεμελίωση μιας ζωής ελεύθερης.
