Νέους τοπικούς άρχοντες θα έχουμε μετά και τον 2ο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, αλλά όχι σχολικές επιτροπές. Η κυβέρνηση πριν τον 1ο γύρο των δημοτικών/περιφερειακών εκλογών ψήφισε νόμο για τους ΟΤΑ που καταργεί εκατοντάδες ΝΠΔΔ που υπάγονταν σ’ αυτούς και ανάμεσά τους καταργούνται οι Σχολικές Επιτροπές(Σ.Ε) και οι Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας (ΔΕΠ). Τις αρμοδιότητες των Σ.Ε. τις αναλαμβάνουν οι διευθυντές σχολείων και των ΔΕΠ το δημοτικό συμβούλιο.
Είναι σαφές ότι έτσι ενισχύεται η συγκεντρωτική λειτουργία των δήμων αλλά παράλληλα γίνεται πιο αδιαφανής η διαχείριση των οικονομικών πόρων. Οι διευθυντές των σχολείων ορίζονται δημόσιοι υπόλογοι όλων των οικονομικών στοιχείων. Θα δέχονται προκαταβολές, ποσά δηλαδή που περισσότερο αντιστοιχούν σε χαρτζιλίκι σε σχέση με τις ανάγκες του σχολείου, αφήνοντάς τους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Μάλιστα τους αναθέτει να διενεργούν με απόλυτη ευθύνη τους, άπειρες αρμοδιότητες από τεχνικές βλάβες πάσης φύσεως, συντηρήσεις μηχανημάτων και εξοπλισμού.
Τελικά, ανοίγει ο δρόμος για την επιτάχυνση της εφαρμογής του ν. 4692/20 (Κεραμέως) μέσα από τον οποίο έχουν θεσμοθετήσει την αναζήτηση πόρων και χορηγών από την σχολική μονάδα στο πλαίσιο της «αυτονομίας» των σχολείων. Σε αυτό το πλαίσιο να προστεθεί κι ο ν. 4823/21 που δίνει υπερεξουσίες στον διευθυντή του σχολείου.
Σύμφωνα με το ν.4692/20, για να διευκολυνθούν οι διαδικασίες εμπορευματοποίησης, ο διευθυντής του σχολείου αποκτά τη δυνατότητα, -ανεξάρτητα από τον σύλλογο διδασκόντων- “να αποφασίζει τη σύναψη συμφωνιών συνεργασίας με κάθε φορέα που κρίνει σκόπιμο”. Αυτή την κατεύθυνση υπηρετεί και η συγκρότηση (άρθρο 107) του 7μελους
σχολικού συμβουλίου για “την εξεύρεση πηγών χρηματοδότησης πλην της τακτικής κρατικής”.
Αυτό που εννοούν και επιδιώκουν είναι τελικά η απόσυρση του κράτους από το κόστος εκπαίδευσης των μαθητών. Απόσυρση που αφορά οποιαδήποτε δωρεάν παροχή(συντήρηση κτιρίων, μετακίνηση, βιβλία κλπ) και την μεταβίβαση αυτής της αρμοδιότητας στους εκπαιδευτικούς και τις σχολικές ονάδες. Στην αναζήτηση χορηγών και με τελικούς παραλήπτες τους γονείς. Στην εμπορευματική χρήση των σχολικών κτιρίων-γυμναστηρίων-αυλών. Στην εκμετάλλευση από ιδιώτες των σχολικών υποδομών.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το κράτος απεμπλέκεται σταδιακά από την υποχρέωση της κρατικής χρηματοδότησης όλων των σχολείων και θεσμοθετείται η λειτουργία της εκπαίδευσης με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με εμπορικές-επιχειρηματικές δράσεις.
- Εναντιωνόμαστε στην κατάργηση των σχολικών επιτροπών. Διεκδικούμε τη δραστική αύξηση της χρηματοδότησης για τις ανάγκες των σχολείων κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική των περικοπών.
- Κρατική κάλυψη των πάγιων αναγκών των σχολείων. Οι λογαριασμοί ηλεκτρικού, νερού, φυσικού αερίου, τηλεφώνου, ίντερνετ να πληρώνονται απευθείας από το κράτος.
- Όχι στην «αυτονομία» του σχολείου που παραπέμπει στην επιχειρηματική δράση, την αναζήτηση χορηγών, την εισβολή εταιρειών και την επιβάρυνση των γονέων. Όχι στην παραχώρηση χώρων του σχολείου σε ιδιωτικούς φορείς για κερδοσκοπικούς λόγους.
Η παιδεία είναι αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν αγαθό για όλα τα παιδιά και όχι εμπόρευμα.
