Κυρία, κύριοι Υπουργοί, Πολλοί υδατόπυργοι στη χώρα μας αποτελούσαν σπουδαία κτίσματα για την ύδρευση μιας περιοχής και ως εκ τούτου και συμπληρωματικά ως αντισταθμιστές πίεσης θεωρούνταν κατασκευαστικά ένα αρκετά δύσκολο τεχνικά αντικείμενο, διότι στήριζαν σε μεγάλο ύψος ένα τεράστιο βάρος, καθιστώντας τους ευάλωτους σε σεισμικές φορτίσεις. Εντούτοις, αποδείχθηκε συν τω χρόνω, κι αφού άντεξαν δια μέσω αυτού, ότι ήταν τόσο μελετητικά όσο και κατασκευαστικά ανθεκτικές κατασκευές. Μία εξ αυτών θεωρείται και ο υδατόπυργος Καρδίτσας, ο οποίος ύδρευε την ομώνυμη πόλη έως το 1972, χρονιά κατά την οποία ξεκίνησε η ύδρευσή της από τα νερά της λίμνης Πλαστήρα. Τώρα πια, όπως η τοπική κοινωνία προτάσσει, ο υδατόπυργος Καρδίτσας πρέπει αφενός να κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο και αφετέρου, αφού καταστεί σημείο αναφοράς μέσω προγράμματος αναπαλαίωσης, να διασυνδεθεί με το Θεματικό Μουσείο Υδραγωγείου Παπαράντζας.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
Προτίθεστε όπως, δια των ενεργειών σας, προβείτε στις ανάλογες ενέργειες, ούτως ώστε ο υδατόπυργος Καρδίτσας να κηρυχθεί μνημείο περιβαλλοντικής ιστορίας και τοπόσημό της, διαμορφώνοντας αναλόγως την περιβάλλουσα έκτασή του και συντηρώντας τον;
Η απάντηση της Υπουργού Πολιτισμού
Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 2239/13.2.2023 Ερώτησης του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες Υπηρεσίες, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας και Κεντρικής Στερεάς Ελλάδας, ο εν λόγω Υδατόπυργος αποτελεί κατασκευή που ανάγεται στην περίοδο 1939-1940.
Η ανωτέρω Υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ έχει προγραμματίσει αυτοψία στον Υδατόπυργο, προκειμένου να αξιολογηθεί εάν πληροί της αυξημένες προϋποθέσεις του ν.4858/2021 για τον χαρακτηρισμό του ή μη ως μνημείου των νεώτερων χρόνων.
