Οι παιδικές βιβλιοθήκες του Δ.Ο.Π.Α.Κ. Δήμου Καρδίτσας, θέλουν να μεταφέρουν το μήνυμα της επετείου των 200 χρόνων από την επανάσταση, καθώς το έτος που διανύουμε είναι ένα έτος εθνικής γιορτής για τον Ελληνισμό, παρουσιάζοντας μια σειρά βιβλίων που αναφέρονται σ’ εκείνη τη χρονική περίοδο, τα οποία υπάρχουν σε όλες τις παιδικές βιβλιοθήκες του Δ.Ο.Π.Α.Κ. Δήμου Καρδίτσας.
Οι ήρωες, οι πρωτεργάτες του ξεσηκωμού σε ξηρά και θάλασσα, τα γεγονότα, οι καθοριστικές μάχες και κορυφαίες στιγμές της επανάστασης, που ανέδειξαν εμβληματικές φυσιογνωμίες του απελευθερωτικού αγώνα, φωτοβολούν μέσα στα βιβλία και γεμίζουν με θαυμασμό και δέος τον αναγνώστη…
Σήμερα που κυριαρχούν οι πλαστικοί ήρωες, οι δύσκολοι και αχαρτογράφητοι καιροί χωρίς ιδεώδη και αξίες πολλές φορές, τα βιβλία αυτά, λάμπουν σαν τα φανάρια του Διογένη και φανερώνουν τους αληθινούς ήρωες, που πρέπει να τιμούμε και να ακολουθούμε στη ζωή μας.
Επίσης ενημερώνουμε πως αρκετές από τις καλοκαιρινές δράσεις που θα πραγματοποιήσουν οι παιδικές βιβλιοθήκες, θα έχουν άρωμα ήχους και εικόνες της επανάστασης του 1821, αλλά και γενικότερα της ιστορίας που βλέπει κι ακούει τα πάντα, με καθημερινά αφιερώματα, εκπαιδευτικά προγράμματα, χειροτεχνίες, παιχνίδια, θεατρικά δρώμενα κ.α.
«Καραϊσκάκης – Ο Σταυραετός της Ρούμελης»
Σε μια σπηλιά, κοντά στο Mαυρομάτη Καρδίτσας, το 1782 γεννήθηκε ο μεγάλος ήρωας του 1821, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Πατέρας του ήταν ένας αρματολός, ο Δημήτριος Καραΐσκος και μάνα του η μοναχή Ζωή, η οποία διώχτηκε από το μοναστήρι και βρίσκοντας καταφύγιο σε μια σπηλιά έφερε στη ζωή τον υπέροχο αγωνιστή που θυσιάστηκε για το Έθνος μας.
Οι πρώτες εντυπώσεις του μικρού Καραϊσκάκη από τη ζωή και τους ανθρώπους ήταν πικρές. Μόνοι και καταφρονημένοι με τη μάνα του αγωνίζονταν σκληρά, ζητιάνευαν για να επιβιώσουν. Έτσι τα πικρά, σκληρά και ταπεινωμένα παιδικά του χρόνια επηρέασαν το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του. Στα οχτώ του ορφανός πια και από μάνα, έμεινε απροστάτευτος, άστεγος σ’ ένα κόσμο εχθρικό, ανελέητο. Έγινε στόχος κακοποίησης από τους συνομηλίκους του που συχνά τον δέρνανε και τον βρίζανε. «Ο μούλος», «ο γύφτος», «ο γιός της καλογριάς», έπρεπε να γίνει δυνατός, πεισματάρης, αρπαχτικός, ασυμβίβαστος, θρασύς, να μάθει να αμύνεται και να φυλάγεται από ανθρώπους, αλλά και τα αγρίμια του βουνού, αφού εκεί κατέφυγε για να επιβιώσει. Έμαθε να αντέχει τη πείνα, τη δίψα, να βλέπει στα σκοτάδια, να τρέχει καλύτερα από ζαρκάδι. Η σκληρή ζωή εκείνης της εποχής σφυρηλατούσε άγριους, ανήμερους, ατίθασους ανθρώπους.
Στα 15 του χρόνια ο Καραϊσκάκης έφτιαξε κλέφτικη ομάδα από συνομηλίκους του, που το αίμα τους έβραζε για ηρωισμούς και κατορθώματα… ο Καραϊσκάκης έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων. Άκουγαν το όνομά του κι έτρεχαν να κρυφτούν.
Πρωτοπαλίκαρο του γίγαντα της κλεφτουριάς των Αγράφων, του δοξασμένου Κατσαντώνη έμαθε τη δύσκολη τέχνη του κλεφτοπολέμου. Γνωρίστηκε με ονομαστούς Κλέφτες κι Αρματολούς, όπως τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον Αθανάσιο Διάκο, το Μάρκο Μπότσαρη, αλλά και το γέρο του Μοριά Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Έγινε αρχιστράτηγος στη Ρούμελη, πολέμησε με άλλους οπλαρχηγούς στην Άρτα, στο Αγρίνιο, στα Τζουμέρκα, στο χωριό Κομπότη, στην Αράχωβα, σε όλα τα βουνά της Στερεάς Ελλάδας. Άρρωστος από φυματίωση, χωρίς φάρμακα και γιατρούς, νηστικός και διψασμένος, πολεμούσε μερόνυχτα με ορμή, σερνάμενος πολλές φορές από τα παλικάρια του, για να τους κατευθύνει, να εμψυχώνει και να νικάει στο τέλος. Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς τις αμέτρητες μάχες του Καραϊσκάκη. Από τη μια άκρη της Στερεάς Ελλάδας, ως την άλλη, η πορεία του είναι μια σειρά από νίκες!!! Για αλλού ξεκινούσε και αλλού βρισκόταν. Λοξοδρομούσε, πισωγύριζε, λούφαζε, χανόταν κι έπειτα ξεπεταγόταν, όταν κι όπου δεν τον περίμενε κανείς. Έμοιαζε με θηρίο πίσω από τα χνάρια του θηράματος του, ως να το πετύχει και να του ριχτεί με το σπαθί του…
Ο απόηχος του θριάμβου του Καραϊσκάκη έφτασε και πέρα από την Ελλάδα. Ευρωπαϊκές εφημερίδες τον παρουσίαζαν σαν μυθικό ήρωα κι ένας δρόμος του Παρισιού πήρε τ’ όνομά του. Είχε φτάσει στο απόγειο της Δόξας του! Το άστρο του μεσουρανούσε πάνω από την Ελλάδα, φωτίζοντας το δρόμο για να ‘ρθει η πολυπόθητη λευτεριά!
Στις 23 Απριλίου, ημέρα της γιορτής του, στα 45 του χρόνια, αφού λογαριάστηκε μόνος του με το θάνατο, ξεψύχησε. Ολόκληρη η Ελλάδα ντύθηκε στα μαύρα. Οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα, οι σημαίες στέκονταν μεσίστιες, μάτι δεν έμεινε αδάκρυτο… Σύμφωνα με την επιθυμία του τον έθαψαν στη Σαλαμίνα. Όταν έφτασε εκεί το καΐκι με το νεκρό, θρήνος σηκώθηκε από το συγκεντρωμένο πλήθος και κάποιος φώναξε «χάσαμε τον πατέρα μας» και όλοι μαζί κραύγασαν «πατέρα μας». Εκείνος που ποτέ δε γνώρισε το δικό του πατέρα, τον αποκαλούσε έτσι τώρα ο λαός όλος. Οχτώ χρόνια από το θάνατό του, η πατρίδα ελεύθερη πια, για να τον τιμήσει, μετέφερε τα λείψανά του στον τόπο που σκοτώθηκε.
«Κολοκοτρώνης – Η αδούλωτη γενιά»
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε 3 Απριλίου 1770 ημέρα Δευτέρα της Λαμπρής κάτω από ένα δέντρο σε βουνό της Μεσσηνίας από την Ζαμπέτα Κωτσάκη, μια δυναμική, ατρόμητη Ελληνοπούλα Αρκαδιώτισσα. Γεννήθηκε μέσα στη φρίκη που σκόρπισε το τούρκικο χαντζάρι στην Τρίπολη, εκείνη τη μέρα που έσφαζε γέρους, γυναίκες, παιδιά, ιερείς. Τούτο το παιδί ήταν γραφτό να ελευθερώσει την Ελλάδα με το σπαθί, το καριοφίλι και προπαντός το μυαλό και τη ανδρεία του.
Το μέγεθος της προσφοράς της οικογένειας του Κολοκοτρώνη ήταν τεράστιο.
Ογδόντα παλικάρια, θυσία στο βωμό της πατρίδας μαζί κι ο πατέρας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Το δέντρο της ελευθερίας έπρεπε να πιει πολύ αίμα για ν’ ανθίσει…
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ορφανός από πολύ μικρός αφιέρωσε τη ζωή του στην πατρίδα, πολεμώντας τους Τούρκους όπου και όπως μπορούσε. Έγινε Κλέφτης, έζησε σαν Ραγιάς μέρες τραγικές, μα του έλαχε η μοίρα να γίνει ηγέτης της μεγάλης επανάστασης, «ο Γέρος του Μοριά».
Οι αγώνες του Κολοκοτρώνη για την επανάσταση, οι μάχες που έδωσε, τα εμπόδια που συναντούσε, οι αδικίες, οι αντιζηλίες των άλλων οπλαρχηγών και τα τόσα βάσανά του, ώσπου να γευτεί το κρασί της λευτεριάς, αναφέρονται σ’ αυτό το βιβλίο και μπορεί ο αναγνώστης να γνωρίσει αυτόν το γίγαντα, τον πατέρα της επανάστασης.
Πολλοί ήρωες του 1821, χιλιάδες ανώνυμοι και επώνυμοι αγωνιστές, υμνήθηκαν για τα κατορθώματά τους κι έβαλαν, άλλος λιθαράκι, άλλος μεγάλη πέτρα για να χτίσουν την καινούργια ελεύθερη Ελλάδα. Όλες αυτές οι πέτρες και τα λιθαράκια όμως, στηρίχθηκαν στα θεμέλια ενός βράχου που ονομάζεται Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Στην ίδια σειρά, από τις εκδόσεις «Στρατίκη», κυκλοφορούν και τα παρακάτω βιβλία:
Κανάρης – Ο Μπουρλοτιέρης του Αιγαίου»
Αθανάσιος Διάκος & Μάρκος Μπότσαρης – «Η Αδούλωτη Γενιά»
Ανδρούτσος – «Ο θρύλος της Γραβιάς»
Κατσαντώνης – «Το λιοντάρι της Κλεφτουριάς»
Νικηταράς – «Ο Τουρκοφάγος»
Παπαφλέσσας – «Ο Πυρπολητής των ψυχών»
Ανδρέας Μιαούλης – «Ο Ναύαρχος του Αγώνα»
Μπουμπουλίνα & Μαντώ Μαυρογένους
Πλαπούτας – «Ο Πολέμαρχος του Μοριά»
Λόρδος Βύρων – «Ο Κορυφαίος Φιλέλληνας»
Ρήγας Φεραίος – «Ο Εθνομάρτυρας της Επανάστασης»
Το Αθάνατο 1821 – Α΄ & Β΄ τόμος.
Φίλε Αναγνώστη, αξίζει να διαβάσεις αυτά τα υπέροχα βιβλία με τη θαυμάσια εικονογράφηση, το συναρπαστικό και γλαφυρό κείμενο που περιγράφει το μεγάλο ξεσηκωμό του γένους του 1821, όπου σκλάβοι τεσσάρων αιώνων μεταμορφώθηκαν σε ημίθεους κι έχυσαν ποταμούς δακρύων και αίματος και απέκτησαν έτσι τη λευτεριά τους.
Κυρίως όμως, αξίζει να διαβαστούν από τα μικρά Ελληνόπουλα, ώστε, με τρόπο απλό, κατανοητό και μέσα από πολύχρωμες, καλαίσθητες και ολοζώντανες εικόνες να γνωρίσουν τα σημαντικότερα σημεία της Επανάστασης των γενναίων προγόνων τους, να εκτιμήσουν το μεγάλο αγαθό που λέγεται Ελευθερια και να νιώσουν έντονο το αίσθημα της εθνικής περηφάνιας.
Τα περισσότερα από τα βιβλία, υπάρχουν σε όλες σχεδόν τις παιδικές βιβλιοθήκες του Δ.Ο.Π.Α.Κ. Δήμου Καρδίτσας και μπορούν μικροί και μεγάλοι να τα δανειστούν, κλείνοντας ένα ραντεβού (λόγω των μέτρων για την αντιμετώπιση της Πανδημίας, οι Παιδικές Βιβλιοθήκες παραμένουν κλειστές μέχρι την άρση του lockdown) στο 24410-71346.
