Την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου εορτή του Αγίου Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού, πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου Καρδίτσας.
Το πρόγραμμα των Ακολουθιών έχει ως εξής.
Την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου στις 12.00 το μεσημέρι Ιερά Παράκληση και έξοδος του Ιερού Λειψάνου προς προσκύνηση. Στις 6.00 το απόγευμα Μέγας Αρχιερατικός Πανηγυρικός εσπερινός μετ αρτοκλασίας χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Τιμοθέου.
Την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου εορτή του Αγίου Νικολάου στις 7.30 το πρωί θα τελεσθεί Όρθρος και και πανηγυρική Θεία Λειτουργία Ιερουργούντος του Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτη π. Αμφιλοχίου Παπανδρέου, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως μας. Στις 5.30 το απόγευμα Ιερά Παράκληση.
Μεγάλη ευλογία και χαρά για την πόλη της Καρδίτσας, να μπορούμε να προσκυνήσουμε αυτό το διήμερο τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Νικολάου τα οποία θα βρίσκονται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Καρδίτσας.
Τα Ιερά Λείψανα που αποτελούν ζωντανή απόδειξη της Αναστάσεως του Κυρίου μας, αφού δεν προκαλούν την ανατριχίλα του θανάτου, αλλά την χαρά και την ελπίδα της Αναστάσεως.
Βίος του Αγίου Νικολάου
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.
Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.
Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.
Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.
